Απόηχοι θανάτου
Μια κόρη ανεβαίνει στο πατάρι του πατρικού της σπιτιού. Και η αφήγηση του «Σκάμματα του χρόνου» της Μαρίας Βέρρου ξεκινάει.
Σαράντα τέσσερις ιστορίες, που κινούνται μεταξύ γέννησης, ζωής και θανάτου, που ακροβατούν μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου. Σαράντα τέσσερις ιστορίες, που χαρακτηρίζονται από τη μικρή τους έκταση –ή και πιο μεγάλη–, που μπορούν να διαβαστούν είτε ανεξάρτητα, είτε όλες μαζί ως νουβέλα.
Ιστορίες μιας οικογένειας. Η καθημερινότητα. Οι αναποδιές. Τα μυστικά. Οι προσδοκίες. Τα όνειρα. Μέσα από την αφήγηση μιας ενήλικης γυναίκας που θυμάται. Γεγονότα, στιγμές, χειρονομίες, συναισθήματα, θύμισες, μνήμες. Όλα ιδωμένα μέσα από τη δική της ματιά, τη ματιά της κόρης που θρηνεί, που προσπαθεί να διαχειριστεί την απώλεια. Και που –άθελά της– κατακλύζεται από πρωτόγνωρα για την ίδια συναισθήματα, συναισθήματα που αδυνατεί να διαχειριστεί.
Με τον ρεαλισμό να μην έχει καμία θέση στην αφήγηση και με τη συνειδησιακή ροή συχνά να πυροδοτεί τον νου και τη μνήμη, φέρνοντας στην επιφάνεια θραύσματα αναμνήσεων χρόνων παλιών, ξεχασμένων από καιρό.
Ολόκληρη η ζωή του ζευγαριού, των γονιών της, ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του αναγνώστη με έναν, θαρρείς, ονειρικό τρόπο. Δίνοντας έμφαση στις λεπτομέρειες, περιγράφοντας τα πιο μικρά, αλλά εξίσου σημαντικά, αυτά που κάνουν τη διαφορά, ακριβώς επειδή κανείς δεν τους δίνει σημασία. Η ζωή ιδωμένη από διαφορετική οπτική, την οποία σπάνια κάποιος μπαίνει στον κόπο να αντιληφθεί και πολύ περισσότερο να ασχοληθεί μαζί της. Στήνοντας φανταστικούς διαλόγους με τη μάνα και τον πατέρα κάθε που επισκέπτεται το, τώρα πια εγκαταλειμμένο, πατρικό σπίτι. Με λόγο πυκνό και υπαινικτικό, γραφή θρυμματισμένη, σύνδεση παρατακτική. Και με ατμόσφαιρα «παλαιική» που δημιουργείται χάρη στις τόσο προσεκτικά διαλεγμένες λέξεις.
Με αφήγηση που, ενώ αρχικά μοιάζει περίπλοκη ή και ακατανόητη, διαθέτει βάθος και βάρος, για εκείνους που θα θελήσουν να ασχοληθούν σοβαρά με το βιβλίο αυτό.
Μέχρι την τελευταία σελίδα, κατά την οποία η κόρη σφαλίζει την πόρτα του παταριού και όλα εγκλωβίζονται για πάντα μέσα του.