Ζωγράφος και ποιητής, ποιητής και ζωγράφος, ο Νίκος Κακαδιάρης έρχεται με το επιστημονικότατο αυτό πόνημά του να μας καταπλήξει, αφού μας διηγείται τη Βυζαντινή Ιστορία (με στόχευση στη ζωγραφική του 10ου αιώνα) με τέτοιες αφηγηματικές αρετές ώστε μετατρέπει το λογοτεχνικό δοκίμιο σε συναρπαστικό ανάγνωσμα. Οι σπουδές του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και η μακρά του ερευνητική πορεία, σε συνδυασμό με την άρτια γνώση κι επιδεξιότητα στον χειρισμό του γλωσσικού κώδικα, οδηγεί σε ένα πεζογραφικό αποτέλεσμα απρόβλεπτο και ποιητικά δοκιμιακό, τόσο που θα το έλεγα μετα-μοντέρνο δοκίμιο, αν η ρασιοναλιστική δομή, το ευσύνοπτο των κεφαλαίων, η λακωνικότητα της έκφρασης, η αποφυγή προβολής του εγώ και κάθε ανεπιθύμητης υποκειμενικότητας δεν συνηγορεί υπέρ μιας μάλλον συντηρητικής φόρμας που επιλέγει ο γράφων.

Μέσα σε 160 μόλις σελίδες επιτυγχάνει να αναδιηγηθεί τη γνωστή Βυζαντινή Ιστορία, αλλά και να μας διδάξει τεχνικές, κοινωνικές, πολιτικές και στρατιωτικές πτυχές του εικαστικού φαινομένου ως απόρροια κι έκφραση της περιρρέουσας ατμόσφαιρας μιας απόμακρης ως προς εμάς εποχής.

Το ειδικό συνυφαίνεται με το γενικό, το επιστημονικό με το λαϊκό, το ποιητικό με το πανεποπτικώς αντικειμενικόν. Σπάνιο κατόρθωμα, αν λάβεις υπ’ όψιν την ξύλινη γλώσσα των πανεπιστημιακών μας συγγραμμάτων, που τείνουν να γίνουν κατά κανόνα δυσανάγνωστα κι επιβλαβή για το γλωσσικό μας αισθητήριο, αν όχι και για την αισθητική μας. Αυτόν τον κανόνα έρχεται να επιβεβαιώσει διά της εξαιρέσεως ο καταξιωμένος ζωγράφος Νίκος Κακαδιάρης. Και πέρα από οποιαδήποτε κριτική επί της ουσίας της μελέτης του, αντικείμενο που δεν εμπίπτει στο γνωστικό μου αντικείμενο, οφείλω ως κριτικός λογοτεχνίας να επισημάνω τις υφολογικές αρετές και την επεξεργασμένη με ιδιαίτερη φροντίδα για τη λεπτομέρεια «ιδιόλεκτό» του.

«Οι Εκδόσεις των Φίλων» πραγματοποίησαν ένα επίτευγμα, τόσον από πλευράς ποιότητας στην εκτύπωση, όσο και στα ποιοτικά υλικά που χρησιμοποιήθηκαν. Το αλάνθαστο των τυπογραφικών δοκιμίων συνηγορεί επίσης υπέρ της σοβαρότητος του πονήματος .

Ένα βιβλίο για κάθε βιβλιοθήκη λογίου αναγνώστου συν-δημιουργού και φιλομαθούς. Οι φιλοπερίεργοι εξαιρούνται, αλλά δεν αποκλείονται.

Σας το συστήνω ανεπιφυλάκτως, μετά λόγου γνώσεως.