«Λέγουν ότι μες στην ψυχή μάχεται το φως με το σκοτάδι. Όμως σε κάποιους ποτέ δε γίνηκε τέτοιο πάλεμα. Λέγουν και πως στον λογισμό του ανθρώπου χορεύουν μυριάδες σκέψεις, ανακατώνονται μεταξύ τους, ξεμπλέκονται και ξανοίγονται για καθεμιά στράτες πολλές, μα όχι σε όλους» (σελ.329).

Ο Γιάννης Καλπούζος, συγγραφέας, ποιητής και στιχουργός, γεννήθηκε στο χωριό Μελάτες της Άρτας το 1960. Έχει γράψει ποιητικές συλλογές, στίχους σε 70 τραγούδια, διηγήματα και μυθιστορήματα. Μερικά από τα θέματα του βιβλίου του «Σέρρα, η ψυχή του Πόντου» είναι  η γενοκτονία των Ποντίων, οι διώξεις των Ελλήνων στη Σοβιετική Ένωση επί Στάλιν, τα επιτεύγματα των Ποντίων και η προσπάθεια να στηριχτούν και πάλι στα πόδια τους. Στόχος του συγγραφέα είναι να αναδείξει μέσω της μυθιστοριογραφίας όσα βίωσε ο Ελληνισμός του Πόντου. Παράλληλα επιχειρείται και μια ανθρωπογνωσία, καθώς προσπαθεί να εντοπίσει όσα προβληματίζουν και κατατρύχουν την ψυχή του ανθρώπου, καθώς και όσα τον εξυψώνουν. Είναι εμφανής η εντατική έρευνα που έχει γίνει από τον συγγραφέα όσον αφορά στη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο.

Επιδιώκει να παρουσιάσει την τραγική ιστορία των Ποντίων, από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έως την προσφυγιά τους και τις περιπέτειές τους στη Σοβιετική Ένωση. Μπορεί οι ήρωές του να είναι πλασματικοί, αλλά όλα όσα βιώνουν έχουν μια αλήθεια.

«Σέρρα» είναι ο αρχαϊκός πολεμικός χορός, γνωστός αλλιώς ως πυρρίχιος. Λέγεται και σέρρα γιατί χορευόταν κοντά στον ποταμό Σέρρα της Τραπεζούντας. Στον ρυθμό του χορού αυτού, που ξεκινά αργά και έπειτα επιταχύνει, διαδραματίζονται οι ιστορικές εξελίξεις της ιστορικής αυτής περιόδου.

Τραπεζούντα, Ιούνιος του 1915, Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ένα κορίτσι αρμενικής καταγωγής, η Ταλίν, εξαιτίας του εκτοπισμού των Αρμενίων από την Τραπεζούντα καταφεύγει στο σπίτι ενός αγνώστου στην Ορντού. Ένα άλλο κορίτσι σχεδιάζει τον γάμο της με τον Γαληνό Φιλονίδη, έναν νέο και χαρισματικό άνθρωπο, ο οποίος εντέλει διχάζεται ανάμεσα στις δύο αυτές γυναίκες. Οι ήρωες παρασύρονται στη δίνη των έντονων ιστορικών γεγονότων της εποχής. Το ιστορικό σκηνικό στο οποίο δρουν αποτελείται από τις σφαγές των Αρμενίων, τη διετή κατάκτηση της Τραπεζούντας από τους Ρώσους, το αντάρτικο κίνημα και τις προσπάθειες για τη δημιουργία Ελληνικής Δημοκρατίας στον Πόντο. Επίσης,  σκιαγραφούνται τα εγκλήματα των Νεοτούρκων και των Κεμαλιστών,  η καθημερινότητα στα πρώτα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης όπου κατέφυγαν πολλοί πρόσφυγες από τον Πόντο.

Η πλοκή είναι άρτια δομημένη, διαπνέεται από επινοητικότητα και ανατροπές, καθώς και από πολλή περιπέτεια. Τόσο ο Γαληνός όσο και η Ταλίν θα περάσουν δυσκολίες και αρκετές περιπέτειες. Αξιοσημείωτο είναι ότι σε κάθε κεφάλαιο υπάρχει μια παράγραφος ως μικρός πρόλογος με φιλοσοφικό περιεχόμενο: «Άραγε πόσα μυστικά κρύβει ο καθένας βαθιά μέσα του και ποτέ δε μαθαίνονται; Πόσους ανθρώπους θαρρεί κανείς ότι γνώρισε, αλλά δεν είδε παρά μια απατηλή τους εικόνα; Και σε πόσους δικαιολόγησε τα κρίματά τους επειδή ήταν φίλοι ή στενοί συγγενείς, φτιάχνοντας εν γνώσει του ψεύτικο προσωπείο για κείνους;» (σελ. 61).

Ο συγγραφέας δημιουργεί ένα κινηματογραφικό σκηνικό και καταγράφει με λεπτομέρειες τους ήρωες και τις αντιδράσεις τους. Χρησιμοποιεί την πρωτοπρόσωπη και τριτοπρόσωπη αφήγηση. Σε πολλά και μικρά κεφάλαια παρακολουθούμε πέρα από τα ιστορικά γεγονότα την καθημερινότητα των ηρώων, τη συμπεριφορά τους, τη θρησκεία, τα ήθη και τα έθιμα. Η Ιστορία κινεί τα νήματα και τις τύχες των ανθρώπων. Ο συγγραφέας αγαπά και σέβεται το παρελθόν και την ιστορία («Κοιτάς μπροστά, όταν δεν ξεχνάς από πού έρχεσαι»).