Ασφαλές καταφύγιο για τις φουρτούνες της ζωής
Ο δωδεκάχρονος Άγης μεγαλώνει στη Σαλαμίνα, δίπλα στη νεαρή χήρα μητέρα του που δεν τα πήγαινε καθόλου καλά με τη γιαγιά του, στις παραινέσεις της οποίας ανατρέχει συχνά ο μικρός, όταν ετοιμάζεται να κάνει κάποια ζαβολιά. Ο εν λόγω μικρός έχει την ικανότητα να «αλλάζει» την πραγματικότητα μέσα στην οποία ζει, φτιάχνοντας ιστορίες ως προέκτασή της και δίνοντας άλλο νόημα στις λέξεις που τις περιγράφουν. Πρώτο «θύμα» ο υποψήφιος πατριός του Άγη, ο ταξιτζής Μπάμπης, τον οποίο ο μικρός φαντάζεται ότι ζει μόνιμα στο χωρίς ταπετσαρία ταξί του, όπου «ταπετσαρία (η), ουσιαστικό = ο χαρτονένιος κόσμος του τοίχου». Η άλλη αγάπη του Άγη είναι η Κούλουρη, από την οποία δεν θέλει καθόλου να φύγει. Βλέπει με τρόμο την απέναντι ακτή και θα μισήσει ό,τι τον απομακρύνει προσωρινά από κοντά της μέχρι να επιστρέψει στην αγκαλιά της ξανά.
Η πρωτοεμφανιζόμενη, ουσιαστικά, Γιούλη Αναστασοπούλου, έγραψε μια ιστορία με κέφι και μπρίο, αν και γλυκόπικρη λόγω του θέματός της. Το βιβλίο, μια νουβέλα, χωρίζεται σε τρία μέρη: στο πρώτο, «Στάση σε εκκίνηση», γνωρίζουμε τον Άγη και την οικογένειά του και ολοκληρώνεται η ιστορία με τον Μπάμπη. Στο δεύτερο, «Πέρα δώθε», ο Άγης ακολουθεί τη μητέρα του στο Πέραμα. Εκείνος πηγαινοέρχεται στη Σαλαμίνα, κάνει παρέα με τον Στέφανο και ερωτεύεται την Κοραλία, ένα χρόνο μεγαλύτερή του. Στο τρίτο, «Πίσω πάλι», η ψυχή μας επιστρέφει στη …θέση της και ο Άγης στην Κούλουρη.
Η νοσταλγία ξεχειλίζει από παντού για αυτό το νησί ,που πολλοί από εμάς πιθανόν δεν έχουμε καν επισκεφθεί κι ας βρίσκεται δυο βήματα από την Αθήνα. Μα τόσο ωραία είναι η Κούλουρη; θα αναρωτηθείτε. Πιθανόν. Αυτό που έχει ίσως περισσότερη σημασία για μας εδώ, είναι ό,τι αυτή συμβολίζει στο βιβλίο: μια επιστροφή στον οικείο τόπο, στο σπίτι όπου γεννιέται και μεγαλώνει κανείς, εκεί όπου σχημάτισε για πρώτη φορά και στη συνέχεια εδραίωσε μέσα του την εικόνα του κόσμου. Μια αφετηρία που είναι και ασφαλές καταφύγιο για τις φουρτούνες της ζωής. Η πολυδαίδαλη φαντασία του ευφυούς Άγη μας βοηθά να αναπαραστήσουμε με τα δικά μας χρώματα το γενέθλιο τόπο. Η υπαινικτικότητα του κειμένου, ωστόσο, ίσως σε κάποια σημεία να δυσκολεύει την κατανόησή του.
Η Γιούλη Αναστασοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε Φιλοσοφία-Παιδαγωγική-Ψυχολογία στη Φιλοσοφική Αθηνών, Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού στη Σκωτία και Ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Εργάζεται ως Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια. Δεν δηλώνει τόσο συγγραφέας όσο συστηματικός αναγνώστης. Το 2008 βρέθηκε ανάμεσα στους δώδεκα επιλεχθέντες του διαγωνισμού των εκδόσεων Πατάκη Hotel Internet, με το διήγημα «Κάνε με φίλο σου». Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια για τη συγγραφή στο ΕΚΕΒΙ.