You can run but you can’t hide

Στη δεύτερη συνέχεια του γοτθικού μυθιστορήματος της Αμερικανίδας συγγραφέως Michelle Zink, η αρχαία προφητεία που ενώνει και ταυτόχρονα διχάζει τις δίδυμες αδελφές Λία και Άλις Μίλθροπ συνεχίζει να καθορίζει τις εξελίξεις, ενώ νέα πρόσωπα παίρνουν θέσεις στο πεδίο της τελικής μάχης. Η Λία, αρνούμενη αυτό που της όρισε η προφητεία -να γίνει η Πύλη από όπου ο Σαμαήλ θα περάσει στη δική μας διάσταση-, παλεύει με τον εαυτό της και το πεπρωμένο της και φεύγει στο Λονδίνο, μακριά από την αδερφή της: εκείνη, όμως, προσπαθεί μέσω της συνεχούς πνευματικής τους σύνδεσης να επηρεάσει τη δίδυμή της ώστε να περάσει στο στρατόπεδο τους Χάους. Η καταδίωξη της Λία από τις σκοτεινές δυνάμεις θα την οδηγήσει στη Γαλλία, όπου ένα ακόμα κομμάτι της προφητείας θα αποκαλυφθεί…

Όπως και στο πρώτο βιβλίο της saga (Προφητεία των αδελφών), το δυνατό σημείο της ιστορίας παραμένει το εύρημα της μυστηριώδους και αμφίσημης προφητείας καθώς και το ισχυρό μεταφυσικό στοιχείο, αν και εκφράζεται σε μια light εκδοχή – ίσως επειδή η σειρά απευθύνεται κυρίως σε νεανικό κοινό και ξέρουμε πόσο προσεκτικοί έως και υπερβολικοί είναι σε τέτοια θέματα οι Αμερικανοί. Παρ’ όλ’ αυτά, όλη η αφήγηση είναι βυθισμένη σε μια δυσοίωνη, σκοτεινή ατμόσφαιρα, ενώ η άσκηση της μαγείας κυριαρχεί με ξόρκια και επικλήσεις πνευμάτων. Οι δε σκηνές των εξωσωματικών ταξιδιών της Λία είναι εξαιρετικά πειστικές, το ίδιο ισχύει και για τις αλλόκοσμες παρουσίες που στοιχειώνουν την ηρωίδα.

Η συγγραφέας έχει κάνει καλή δουλειά ενσωματώνοντας στην πλοκή ”στρογγυλεμένα” στοιχεία από τους μύθους και την αποκρυφιστική παράδοση (το νησί στην ομίχλη που παραπέμπει στο Άβαλον, τα σύμβολα στον καθεδρικό ναό της Σαρτρ), με τέτοιο τρόπο ώστε να ωθεί τον αμύητο αναγνώστη να αναζητήσει περισσότερες πληροφορίες. Μοναδική ένσταση το ”ουδέτερο” εξώφυλλο που μάλλον αδικεί το βιβλίο, σε σχέση μάλιστα με το εξαιρετικής αισθητικής εξώφυλλο της ”Προφητείας των αδελφών”. Όπως και να ‘χει, περιμένω με ενδιαφέρον τη συνέχεια κι αν είστε κι εσείς fans του είδους, σας συνιστώ τη σειρά ανεπιφύλακτα.