Εικονογράφηση: Ναταλία Καπατσούλια

Όλο και περισσότεροι γονείς σήμερα αναρωτιούνται πώς να μιλήσουν στα παιδιά τους για την υιοθεσία. Είναι πια ευρέως γνωστό ότι το υιοθετημένο παιδί πρέπει να γνωρίζει την αλήθεια από μικρό. Ωστόσο, δεν είναι πολλά τα παιδικά βιβλία που κυκλοφορούν γι αυτό το θέμα. Βιβλία που θα βοηθήσουν το υιοθετημένο παιδί να βρει αναλογίες, να νιώσει ότι δεν αποτελεί εξαίρεση, δε φέρει το βάρος μιας δυσβάσταχτης διαφορετικότητας. Είναι πολύτιμη, λοιπόν, αυτή η μικρή ιστορία που θίγει το θέμα πολύ διακριτικά. Ούτε μια φορά δεν αναφέρεται η λέξη υιοθεσία. Κι όμως, αυτό είναι το θέμα του βιβλίου.

Το πραγματικό όνομα του ήρωα δεν το μαθαίνουμε. Είναι ο «Πρίγκιπας». Έτσι τον αποκαλούν οι γονείς του. Πολύ χαρακτηριστικό της θέσης που έχουν τα υιοθετημένα παιδιά στη ζωή του ζευγαριού. Είναι οι πρίγκιπες και οι πριγκίπισσές τους, αφού για να τους αποκτήσουν έχουν σίγουρα αγωνιστεί σκληρά. Προσφέρονται ολόψυχα οι θετοί γονείς στα παιδιά τους, είναι, συχνά, «δυο φορές γονείς». Έτσι και οι γονείς του Πρίγκιπα. Και τι δεν κάνουν για να ευχαριστήσουν το παιδί τους. Αυτή τη φορά όμως η αποστολή τους είναι πραγματικά δύσκολη. Ο Πρίγκιπας είναι καλεσμένος στο πάρτι γενεθλίων του φίλου του τού Λεωνίδα. Όταν έρχεται η ώρα να σβήσει ο εορτάζων τα κεράκια του, κλείνει τα μάτια και κάνει μια ευχή. Και η ευχή του βγαίνει αληθινή, αφού αμέσως εμφανίζεται μπροστά του το δώρο των γονιών του, μια στολή Σούπερμαν. Ο Πρίγκιπας εντυπωσιάζεται. Ώστε έτσι πρέπει να κάνει κι αυτός για να πραγματοποιηθεί η δική του επιθυμία. Το μυστικό είναι να κλείνεις τα μάτια και να κάνεις την ευχή την ώρα που σβήνεις τα κεράκια της τούρτας, τη μέρα των γενεθλίων σου φυσικά, εξηγεί ο Λεωνίδας. Τι γίνεται όμως που ο Πρίγκιπας δεν ξέρει τη μέρα των γενεθλίων του, αλλά μόνο τη μέρα που ήρθε σπίτι; Τότε γιορτάζουν τα γενέθλιά του. Πρέπει οπωσδήποτε να βρούνε την αληθινή μέρα της γέννησής του. Τι να κάνουν λοιπόν; Ας αρχίζουν να σβήνουν κάθε μέρα κεράκια μήπως και πετύχουν τη μέρα που θα πραγματοποιηθεί η ευχή του γιου τους! Μάταιος κόπος!

Τι θα συμβεί, όμως, όταν μια μέρα επιστρέψει ο μπαμπάς στο σπίτι με ένα γατάκι που βρήκε στο δρόμο μόνο και απροστάτευτο; Να μια νέα υιοθεσία, αυτή τη φορά γονιός είναι ο Πρίγκιπας, που θα δώσει τη λύση.

Πολύ όμορφη ιστορία, φαινομενικά απλή, εξαιρετικά δουλεμένη στο χειρισμό αυτού του δύσκολου θέματος. Μήπως πρέπει να δούμε και αντίστοιχα βιβλία για άλλες σύγχρονες οικογένειες, όπως εκείνες των ομοφυλόφιλων ζευγαριών ή των μονογονεϊκών οικογενειών όπου ο πατέρας είναι ένας άγνωστος δότης σπέρματος; Θα το τολμήσει κανείς συγγραφέας και εκδότης ή θα σκοντάψουμε στους νόμους της αγοράς και ίσως στα συντηρητικά μας αντανακλαστικά;

Η εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια είναι πολύ ταιριαστή με την ιστορία. Παιχνιδιάρικη, κεφάτη, με χιούμορ, τρυφερή, σε ορισμένα σημεία αναλαμβάνει την εξέλιξη της ιστορίας.

Ένα θαυμάσιο αποτέλεσμα, ένα βιβλίο που αφορά όλα τα παιδιά και τα ωθεί να νιώσουν αλλιώς το ζήτημα των οικογενειακών δεσμών. Κι ακόμη βαθύτερα, να νιώσουν το ζήτημα της ύπαρξης, της ταυτότητας και του ανήκειν με τρόπο πιο ευρύ.