Ένα παιδί γράφει στον Θεό

Ο Αντώνης Σαμαράκης, μια από τις πιο εμβληματικές μορφές των ελληνικών γραμμάτων, ο οποίος έγινε παγκοσμίως γνωστός με το μυθιστόρημα «Το λάθος» – ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία Ελλήνων συγγραφέων– πέρα από τα πεζογραφήματα είχε γράψει και αρκετά ποιήματα.

Στην παρούσα έκδοση έχουν συμπεριληφθεί ποιήματα από τις πρώτες δεκαετίες του Αντώνη Σαμαράκη, κάτι που διαφαίνεται και στο ύφος της γραφής. Με έμμετρο στίχο κατά πλειονότητα, ο Αντώνης Σαμαράκης απεικονίζει την εικόνα μιας Ελλάδας που έχει χτυπηθεί αλύπητα από τις κακουχίες των πολέμων του πρώτου μισού του 20^ού αιώνα. Όμως με ματιά καθάρια και την αγνότητα ενός παιδιού, ο Αντώνης Σαμαράκης χρησιμοποιεί λέξεις απλές, εικόνες παρμένες από τη φύση και τις γειτονιές, και αποτυπώνει όσα θωρούν τα μάτια του με ειλικρίνεια, ταπεινότητα και αθωότητα, ωσάν τα μάτια ενός μικρού παιδιού.

Γι’ αυτό και δανείστηκα για τίτλο στο παρόν κείμενο έναν τίτλο που χρησιμοποιεί ο ποιητής και συγγραφέας σε αρκετά ποιήματά του. Γιατί έχει σημασία για έναν λογοτέχνη, όχι μόνον να μυθιστορεί, αλλά και να μεταφέρει εντέχνως όσα βιώνει σε βραχύ ή ευρύτερο επίπεδο. Και ο Αντώνης Σαμαράκης το επιτυγχάνει άριστα και στα ποιήματά του.

Στην παρούσα συλλογή είναι πολύ συχνές οι αναφορές στον Θεό και στη θρησκεία, ως συνοδοιπόρους στις δύσκολες εποχές, αλλά και ως διέξοδο για τη διατήρηση ενός συγκροτημένου και ακέραιου εαυτού. Κι ακόμα κι αν κρύβεται το τέλος κάπου στη διαδρομή, τότε ο Σαμαράκης απαντά με μια εξαίρετη στροφή:

Όταν θα ‘ρθει η στιγμή να ξαναγίνω

φυτό καινούργιο σε καινούργιο χώμα

ένα τραγούδι δώσε μου στο στόμα,

και στην καρδιά μου φύτεψε έναν κρίνο.

Μια πολύ όμορφη έκδοση της πρώιμης συγγραφικής ζωής του Αντώνη Σαμαράκη, που με τη μελωδικότητα των έμμετρων στίχων κάνει την ανάγνωση ένα πολύ όμορφο και λυρικό τραγούδι.