Το νεαρό κοράκι

 Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε γεννήθηκε στη Βοστώνη το 1809, από γονείς θεατρίνους. Πριν κλείσει τα δύο του χρόνια, οι γονείς του πέθαναν, και ο Έντγκαρ βρέθηκε στο Ρίτσμοντ, στο σπίτι του εμπόρου Τζων Άλλαν, που όμως δεν τον υιοθέτησε ποτέ. Οι σχέσεις του με τον πατριό του δεν ήταν ποτέ καλές, αλλά επιδεινώθηκαν όταν ο Άλλαν ανάγκασε τον Έντγκαρ να διακόψει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, επειδή δεν ήταν διατεθειμένος να αναλάβει τα έξοδά του. Το 1830 ο Έντγκαρ μπήκε στη Στρατιωτική Ακαδημία του Γουέστ Πόιντ, απ’ όπου αποπέμφθηκε τον επόμενο χρόνο προκαλώντας επίτηδες σκάνδαλο για να εκδικηθεί τον πατριό του. Δούλεψε έπειτα για ένα μεγάλο διάστημα σε διάφορες εφημερίδες του Ρίτσμοντ, της Φιλαδέλφειας και της Νέας Υόρκης, για λόγους βιοποριστικούς, αλλά κατακτώντας παράλληλα τη φήμη του έγκυρου κριτικού. «Το Κοράκι και άλλα ποιήματα», που κυκλοφόρησε το 1845, τον καθιέρωσε εν μια νυκτί ως συγγραφέα, χωρίς όμως να τον ανακουφίσει από τη φτώχεια στην οποία είχε ζήσει όλη την έως τότε ζωή του. Το 1836 παντρεύτηκε τη δεκατετράχρονη εξαδέλφη του Βιρτζίνια, που πέθανε φυματική έντεκα χρόνια αργότερα. Πέθανε το 1849, αλκοολικός και οπιομανής κυνηγώντας διαρκώς το όραμα της χαμένης Βιρτζίνια, και τάφηκε δίπλα της στη Βαλτιμόρη, όπως το επιθυμούσε.

Η πρώιμη λογοτεχνική γραφή του Πόε αποτυπώνεται στην παρούσα ποιητική συλλογή, καταδεικνύοντας τα στοιχεία της ώριμης συγγραφικής του περιόδου. Μια νεότητα γεμάτη ένταση, που κραυγάζει έναντι των ορίων του νου, της ψυχής και του κοινωνικού συνόλου. Αλυχτά για όσα κατακρημνίζονται για να μην εκφραστούν, μειδιά για τις υπαγορεύσεις του συμβιβασμού και την κλοπή ενός αληθινού βαθύτερου εαυτού.

Ο Πόε στα ποιήματα της νεότητάς του υπερβαίνει τα πλαίσια της εποχής, αφουγκράζεται στοχασμούς υπερβατικούς, παρουσιάζει το γνωστικό του φάσμα, λυτρώνεται από την παρόρμηση της ηλικίας του. Δεν στηρίζεται σε κανόνες και συμβατικές δομές, ούτε σε οριοθετημένους στίχους. Αντιθέτως, αφήνεται στην ελευθερία και τη χειμαρρώδη έκφραση, όπου η μουσική ορμή και ο λυρισμός ντύνουν ιδανικά τις λέξεις των ποιημάτων, λέξεις που ξεχειλίζουν και συνδυάζουν στοιχεία εμφανώς αντίθετα μεταξύ τους, όπως ρεαλισμός και φαντασία, όνειρο και πραγματικότητα.

Η ποίηση της νεότητας του Πόε δεν υστερεί σε τίποτα από τα μεταγενέστερα έργα του. Είναι άκρως ενδιαφέρον ότι ο αναγνώστης μπορεί να παρατηρήσει τα πρώτα σημάδια της μεγάλης λογοτεχνικής ευφυΐας του Πόε, να ακολουθήσει τις διαδρομές της συγγραφικής και ψυχολογικής υφής του.

Εξαιρετική η μετάφραση του Γιώργου Βαρθαλίτη, που αποτυπώνει ιδανικά το ύφος του συγγραφέα. Επίσης, η συγκεκριμένη έκδοση των εκδόσεων Gutenberg αποτελεί ένα πραγματικό κομψοτέχνημα, όχι μόνο για την καλαίσθητη εμφάνιση της συλλογής, αλλά και για την επιμελή δουλειά που έχει γίνει στα ποιήματα του Πόε. Τέλος, θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι η συγκεκριμένη έκδοση αποτελεί μέρος του γενικότερου σχεδίου του σπουδαίου Δημήτρη Αρμάου.