Σε αυτόν τον πρώτο τόμο των Απάντων του, ο Ντίνος Σιώτης καταδεικνύεται ότι είναι ποιητής λόγω και έργω, φύσει και θέσει και ποτέ …ex officio!
Διατρέχοντας τα πρώτα τριάντα χρόνια (από τα πενήντα) διαρκούς κι ενεργούς ποιητικής πνοής, ανατρέχουμε σε μνήμες από άλλες εποχές παράξενα παρούσες σε ένα διαρκές «τώρα», όπου ο χωροχρόνος αμβλύνεται και πλαταίνει σε μια υπερ-βολική κι άλλοτε παρα-βολική γεωμετρία, όπου η δικαιοσύνη του αποθησαυρισμένου κι αποσταγμένου αισθήματος παλιώνει σαν το καλό κρασί αλλά δεν καίγεται στο ανακυκλωτήριο του Πόθου με άλλα φθαρτά και πρόσκαιρα υλικά της καθημερινότητος. Αφού η Ποίηση, η καθαρή ποίηση είναι διαρκής, σαν την ανθρώπινη ανάσα. Κι έτσι διάγει τον βίον και την πολιτείαν του ο Ντίνος Σιώτης: ποιητικά, αυτοθυσιαστικά κι απογειωτικά.
Ιδρυτής, διευθυντής, εκδότης κι εμψυχωτής πάμπολλων λογοτεχνικών περιοδικών στην Αμερική και στην Ελλάδα, θεμελιωτής κι ακρογωνιαίος δόμος του Κύκλου Ποιητών, διοργανωτής διεθνών φεστιβάλ στην Τήνο και στην Αθήνα, ο Ντίνος Σιώτης είναι άνθρωπος της προσφοράς κι αυτό αντανακλά στη στιχουργική του, γιατί Ποίηση δεν είναι μόνον οι τυπωμένες λέξεις στο χαρτί αλλά ΚΥΡΙΩΣ οι πράξεις και οι σιωπές μας.
Αυτή η επικοινωνιακή προσφερομένη ανιδιοτέλεια και προβολή όλων των άλλων πλην του εαυτού του (είναι χαρακτηριστικό πως στις ανθολογίες με ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ κάθε έτους δεν υπάρχουν δικά του πονήματα), αυτή η ακάματη συν-δημιουργικότητα εμπλουτίζει την ποιητική του με ολοκαίνουργα ρεύματα και πρωτόφαντα ποιητικά τοπία με αποτέλεσμα να υπερβαίνει και να ξεχωρίζει πλέον από τη γενιά του, την πολυμελετημένη κι εξαντλημένη εν πολλοίς «γενιά του 1970»…
Τελικά, δεν είμαστε αυτό που έδειχναν τα ζώδια όταν γεννηθήκαμε ή όταν πρωτοεμφανιστήκαμε στα Γράμματα, αλλά αυτό που ΓΙΝΑΜΕ ΑΣΚΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΣΟΦΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΑΣ, αλλά όχι μόνον…
Η τεχνοτροπία του είναι απολύτως διακριτή και χαρακτηριστική. Οι προσωπικοί διασκελισμοί, η ειρωνικώς υπονομευομένη ρυθμολογία, ο κυνικός ρομαντισμός, η ανατρεπτική πολιτική ελεγεία του, ο ερωτικός λόγος που απομυθοποιείται πάντα στον τελευταίο στίχο, η λατρεία του για την Τήνο που δεν απομειώνεται ποτέ, η Φύση που λειτουργεί ως διαρκής σαρκασμός στο αποστειρωμένο αστικό τοπίο και μια ιδιόλεκτος λόγια δημοτική και προσεκτικά αν-οριοθέτητη, ανοικτή σε κάθε είδους νεωτερισμό και γλωσσική παράβαση, παρέκβαση ή ολίσθημα, τον φέρνει πολύ κοντά στον λεγόμενο σουρεαλισμό και στο «θέατρο του παράλογου», διασώζεται όμως ο καλός ποιητής Ντίνος Σιώτης χάρη στη λαϊκότητα του ενστίκτου του και στην παροιμιώδη ανοχή του στο «διαφορετικό», στο «έτερον», όπως αυτό κι αν εκφράζεται (μορφικά, αισθητικά, γλωσσικά, ιδεολογικά ή και νοητικά)…
Αντέχω να διαβάζω χιλιάδες στίχους του Ντίνου Σιώτη γιατί δεν είναι μονότονοι κι επαναλαμβανόμενοι, είναι ζώντες κι αναπνέοντες, χαρίζουν αισθητική απόλαυση και χαρίζονται στον επαρκή συνδημιουργικό αναγνώστη.
Είναι ένας πλούτος ποιητικός κι ένας θησαυρός ψυχής. Βαθιά ηθικός ο λόγος του Ποιητή Ντίνου Σιώτη δεν αφήνει κανένα περιθώριο στη σκοτεινιά και στην ψυχρότητα, στη σοβαροφάνεια και στη ματαιοδοξία.
Ένας πνευματικός άνθρωπος που αρνείται να του κάνουν αφιερώματα τα περιοδικά (έντυπα και ηλεκτρονικά) γιατί νιώθει να τον περιορίζουν ως πρώιμοι επικήδειοι, αξίζει τουλάχιστον τον σεβασμό και την αμέριστη προσοχή μας. Όλα τ’ άλλα θα έρθουν από μόνα τους. Γιατί το καθαρό λάμπει και το διαυγές κραυγάζει. Δεν γίνεται να κρύψουν το Φως κάτω από το χαλί οι τα φαιά φορούντες. Και οι ματαιοκάματοι ας κλίνουν την κεφαλήν όταν περνάει μπροστά τους ο Ποιητής με την απλότητα δαφνοστεφανωμένος.
Ο Ντίνος Σιώτης είναι αιώνιος έφηβος και γράφει καθημερινώς σαν να βγαίνει για πρώτη φορά στον εξώστη του κόσμου. Είναι διαρκώς εξελισσόμενος κι αυτοαναιρούμενος, αείποτε ανατρεπτικός, ακόμα κι εναντίον του ίδιου του εαυτού του… Ακόμα και η όποια σποραδική αυτοαναφορικότητά του εντάσσεται στην αναπόδραστη οικονομία του ποιητικού λόγου κι ουδεμίαν σχέσιν έχει με τον ναρκισσισμό και την αυτοψυχανάλυση πολλών ομοτέχνων του, συνομηλίκων αλλά και νεωτέρων.
Ο Ντίνος Σιώτης διανύει την έβδομη δεκαετία της ζωής του και την πέμπτη της ποιητικής του σταδιοδρομίας. Ας του ευχηθούμε πολλά χρόνια ακόμα να διαρκέσει κι ας μην βιαστεί να κόψει το νήμα μιας μακράς ποιητικής πορείας που καλύπτει δύο ημίσεα αιώνων και πολλές ανατροπές στον πολιτισμικό χάρτη τού κόσμου.
Μέσα από αυτόν τον άριστο τόμο των εκδόσεων «Κέδρος» ανα-καλύψτε αυτό που είναι κάτω από τους οφθαλμούς σας αλλά δεν κραυγάζει, ΣΩΠΑΙΝΕΙ, ΓΡΑΦΕΙ, ΤΥΠΩΝΕΙ, ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟ (των άλλων πρωτίστως) ΚΑΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ. Ο Ντίνος Σιώτης «κρύπτεσθαι φιλεί» εις κοινήν θέαν. Τι πιο αποτελεσματικό και μεγαλειώδες όταν θέλεις να πεις κάποια πράγματα, να τα πεις σωστά, ν’ ακουστούνε από τους έχοντες ώτα και να μείνουμε;
