Όταν ο πληρωμένος δολοφόνος αδυνατεί να πατήσει τη σκανδάλη

Σε ένα απομονωμένο χωριουδάκι της Λαπωνίας μια ηλιόλουστη νύχτα καλοκαιριού φτάνει ένας άνδρας με το όνομα Ουλφ. Με μοναδικές αποσκευές ένα πιστόλι και μια δερμάτινη τσάντα γεμάτη χρήματα. Ισχυρίζεται ότι έχει έρθει για κυνήγι. Όμως η περίοδος κυνηγιού δεν έχει ξεκινήσει ακόμα. Ούτε έχει μαζί του τουφέκι. Ο Ουλφ βρίσκει κατάλυμα στο  καταφύγιο ψηλά στο βουνό. Η αναμονή όμως τον τρελαίνει.

Μένοντας μόνος για μέρες στο ξύλινο σπιτάκι, με μοναδική συντροφιά έναν τάρανδο και, περιστασιακά, τον δεκάχρονο Κνουτ, τον γιο της νεωκόρου του χωριού, αναθυμάται τα περασμένα. Τι τον οδήγησε εδώ, κρύβεται από κάποιους και γιατί, τι φοβάται;

Σταδιακά, κεφάλαιο κεφάλαιο, το παρελθόν του ξεδιπλώνεται και τα ερωτήματα παύουν να είναι τέτοια. Φόβος, ανασφάλεια, ανείπωτος πόνος για την άδικα χαμένη κόρη του, που δεν κατάφερε να προστατεύσει, αγωνία για το αναπόφευκτο˙ όλα αυτά και άλλα πολλά, μέρα τη μέρα, τσακίζουν τον Ουλφ.

Στο μυθιστόρημα «Περισσότερο αίμα» του Jo Nesbo δεν υπάρχει φόνος που πρέπει να εξιχνιαστεί. Στο μυθιστόρημα αυτό ο υποψήφιος δολοφόνος, αφού «ξεγελάει» το αφεντικό του μην εκπληρώνοντας την αποστολή που του έχει ανατεθεί, δραπετεύει παίρνοντας μαζί του τα χρήματα που ανήκουν στον μεγαλομαφιόζο «Ψαρά». Τώρα είναι σίγουρος ότι ο τελευταίος θα τον αναζητήσει για να πάρει πίσω αυτά που του ανήκουν και έπειτα να τον καθαρίσει, γι’ αυτό και κρύβεται όσο πιο καλά μπορεί. Άδικος κόπος όμως. Σύντομα οι άνθρωποι του «Ψαρά» τον εντοπίζουν και ένα παιχνίδι ποντικιού-γάτας ξεκινά.

Την ιστορία την αφηγείται ο ίδιος ο πρωταγωνιστής σε πρώτο πρόσωπο, άμεσα. Συχνά με κοφτό ασθμαίνοντα ρυθμό, αφού ακολουθεί τις διακυμάνσεις τις διάθεσής του και τα συναισθήματα που τον συντροφεύουν κάθε φορά, όπως η αγωνία και το άγχος. Ενώ από την αφήγηση δε λείπουν εκτενείς αναφορές στα θρησκευτικά δόγματα και στη θρησκεία γενικότερα, όπως και φράσεις που απευθύνονται απευθείας στους αναγνώστες. Ο αφηγητής κλείνει το μάτι παιχνιδιάρικα στους αποδέκτες της ιστορίας του εντάσσοντάς τους μέσα σ’ αυτήν και κάνοντάς τους μέτοχους.

Παράλληλα μια νέα ζωή αρχίζει για τον Ουλφ στο λαπωνικό χωριό, με νέους ανθρώπους γύρω του. Και όταν η ιστορία φτάσει στο τέλος της, η λύση έρχεται απρόσμενα από κάπου που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί. Ο Ουλφ λυτρώνεται από όσα τον κυνηγούν, από το ίδιο του το παρελθόν, και αποφασίζει να πορεύεται πλέον μόνο μπροστά, έχοντας ως συνοδοιπόρους ζωής μια πανέμορφη γυναίκα και τον δεκάχρονο γιο της.