Νικητές

Πόλεμος, μάχες στο μέτωπο, Κατοχή, πείνα, εξαθλίωση. Οι πρώτες αντιστασιακές ομάδες κάνουν την εμφάνισή τους στα βουνά. Πολεμούν λυσσασμένα. Σαμποτάρουν τον εχθρό. Κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να τον αναγκάσουν να φύγει, ενώ έχουν γίνει οι φύλακες-άγγελοι των ντόπιων.

Ήρωες του βιβλίου «Περίμενέ με, θα γυρίσω» είναι  άνθρωποι καθημερινοί, πρόσφυγες από τον Πόντο, φτωχοί αλλά τίμιοι, που παλεύουν νυχθημερόν για το μεροκάματο και βοηθούν τους συνανθρώπους τους όσο μπορούν.

Τους βρίσκουμε παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Αθήνα. Η Σοφία, μαθήτρια ακόμα, λίγο πριν κλείσει τα δεκαοχτώ. Ο Στέφανος, δάσκαλος σε σχολείο προσφύγων, λίγο μεγαλύτερος. Ερωτευμένοι, κάνουν σχέδια για το κοινό τους μέλλον. Η μοίρα όμως μοιάζει να έχει διαφορετική άποψη. Η Σοφία μαζί με την οικογένειά της φεύγει για λίγες μέρες στο Κιλκίς για έναν συγγενικό γάμο. Ο πόλεμος ξεσπά και όλοι τους αποκλείονται στο χωριό. Εκεί θα συναντήσει τον Αφέντη, έναν άντρα σκληρό που θα θελήσει να την κάνει γυναίκα του με το έτσι θέλω – απειλώντας τους γονείς της που τελικά υποκύπτουν. Η ζωή της κοπέλας αλλάζει ρότα και σφραγίζεται από μία μοίρα φρικτή και άδικη που τίποτα πλέον δεν μπορεί να την αλλάξει. Ή μήπως όχι; Ενώ ο Στέφανος φεύγει για το μέτωπο.

Τα χρόνια περνούν, οι δύο νέοι επιβιώνουν χάρη στη σκέψη του ενός για τον άλλον χωρίς να λείπουν οι αμφιβολίες. «Να μ’ αγαπάει ακόμα; Ή μήπως με ξέχασε; Γιατί δε γύρισε πίσω; Τόσο εύκολα με πρόδωσε;» Ώσπου οι δυο τους ξανασυναντιούνται απρόσμενα. Τώρα, με νύχια και με δόντια, παλεύουν να παραμείνουν μαζί, να γλιτώσουν από τα «δεσμά» τους, να μην χωρίσουν ποτέ ξανά. Με κάθε τίμημα. Οι περιπέτειες όμως δεν έχουν τελειωμό.

Μέσα από τις μικρές ιστορίες των ηρώων, που είναι κάποιοι από τους πολλούς, ξετυλίγεται η Ιστορία της Ελλάδας κατά τα δύσκολα εκείνα χρόνια. Σαν σε background. Και σε πρώτο πλάνο παρουσιάζονται τα ήθη, οι παραδόσεις, τα έθιμα του Πόντου –όσα οι πρόσφυγες έφεραν από τον τόπο τους και ποτέ δεν ξέχασαν, αλλά, αντιθέτως, τιμούν σε κάθε περίσταση στη νέα τους ζωή–, μαζί με την ντοπιολαλιά του, που μπορεί ίσως να κουράσει τον αναγνώστη, αλλά αποτελεί συστατικό στοιχείο του μυθιστορήματος και δίνει ξεχωριστό άρωμα και αέρα στην αφήγηση.

Το «Περίμενέ με, θα γυρίσω» της Έφης Καγξίδου και της Λίνας Σπεντζάρη είναι ένα οδοιπορικό ζωής, αγωνίας και αγώνων, που ξεκινά από την Κοκκινιά, περνάει σε ένα χωριό του Κιλκίς, διατρέχει όρη, βουνά, χαράδρες για να επιστρέψει στην Αθήνα διά μέσου πολλών περιπετειών και φυλακίσεων. Οι δύο νέοι, που έχουν πλέον μεγαλώσει, η Σοφία και ο Στέφανος, παλεύουν αντρίκια με θεούς και δαίμονες, με όλα τα στραβά που μπαίνουν εμπόδιο στον δρόμο τους και τελικά βγαίνουν νικητές. Στη ζωή και στην Ιστορία.