Eικονογράφηση: Ειρήνη Κονταρίνη
Η Μαρκέλλα και ο Θάνος ζούνε στον Κάμπο της Χίου και τα καλοκαίρια τα περνάνε στο Πήλιο, στο Καστανοχώρι, στο σπίτι της γιαγιάς τους. Τα γλυκά παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή τους. Η Μαρκέλλα μπορεί να αντιστοιχεί τους ανθρώπους σε γλυκό. Άλλος είναι αφράτος σαν Mont Blanc, άλλος γλυκός σαν σοκολάτα και πάει λέγοντας. Το γλυκά από κάστανο που τους στέλνει η γιαγιά από το χωριό είναι μούρλια, αλλά κάστανο αληθινό, στην καστανιά απάνω, δεν είχε δει ποτέ η Μαρκέλλα. Και πώς να δει αφού το καλοκαίρι οι καστανιές δεν έχουν κάστανα; Η ευκαιρία θα παρουσιαστεί όταν τα δυο αδέρφια θα χρειαστεί να περάσουν, για πρώτη φορά, τα Χριστούγεννα με τη γιαγιά στο Καστανοχώρι. Τι θα κάνουν ωστόσο χειμωνιάτικα τόσες μέρες σε ένα αρχοντικό απομονωμένο στο δάσος; Ο Θάνος φοβάται ότι θα βαρεθεί θανάσιμα. Αν όμως θέλεις περιπέτεια, τη βρίσκεις ακόμη και στο χωριό με τη γιαγιά. Ένα εγκαταλειμμένο σπίτι δίπλα στο αρχοντικό της γιαγιάς είναι ό,τι πρέπει για εξερεύνηση. Μόνο που το σπίτι, όπως αποδεικνύεται, δεν είναι εγκαταλειμμένο. Κατοικείται από μια Γαλλίδα χορεύτρια και τον Έλληνα ανιψιό της, τον Αρσένη. Τα δυο παιδιά βρίσκονται προ εκπλήξεως, αναζητούν έξοδο από το σπίτι και τελικά παγιδεύονται στο υπόγειο. Οι εισβολείς πιάνονται στα πράσα αλλά γρήγορα θα γίνουν φίλοι με τον Αρσένη και μια άλλη περιπέτεια αρχίζει, όταν ο Αρσένης διαβάζει πως τα ορφανά παιδιά στην Ινδία περιφέρονται ανέστια και φτωχά στους δρόμους γιατί δεν υπάρχει ορφανοτροφείο. Και γιατί να μην κάνουν κάτι γι’ αυτό οι τρεις οι φίλοι; Τα κάστανα θα παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο σχέδιό τους. Ένα σχέδιο ουτοπικό, παραμυθένιο αλλά τόσο ελπιδοφόρο. Μέχρι και από τη φυλακή πέρασαν οι τρεις φίλοι αλλά το θάρρος τους δεν το έχασαν.
Όποιος θυμάται τον εαυτό του παιδί να έχει στήσει μαγαζάκι στη γειτονιά, μαζί με τους φίλους του, και να πουλάει σοκολάτες που αγόρασε από το περίπτερο ή άλλα αγαθά, θα νιώσει ότι το σχέδιο της Μαρκέλλας, του Θάνου και του Αρσένη είναι ρεαλιστικό για τον τρόπο σκέψης των παιδιών.
Θα πραγματοποιηθεί όμως το όνειρο ζωής της τριάδας; Το τέλος διαβάζεται με ένα γλυκό κάστανο κι ένα ποτήρι παγωμένο νερό. Για να θυμούνται τα παιδιά τα γλυκά του κουταλιού και για να μην πικραθούν πολύ από τις εικόνες της Καλκούτας.
Μια ιστορία που συνδυάζει περιπέτεια, σκανταλιάρικο πνεύμα, μαγικά στοιχεία και κοινωνική ευαισθησία. Οι φιλοτεχνημένες στον υπολογιστή ζωγραφιές τονίζουν το στοιχείο της δράσης και της περιπέτειας.
Η Ιωάννα Σκαρλάτου έχει σπουδάσει Θεολογία και Δημοσιογραφία και έχει γράψει πολλά βιβλία για μικρά και μεγάλα παιδιά. Το τελευταίο της βιβλίο «Ζαχαρένιες πεταλούδες» βραβεύτηκε από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά.
Η Ειρήνη Κονταρίνη είναι απόφοιτος της σχολής Γραφικών Τεχνών και εργάστηκε στην εφημερίδα «Επιχειρώ» για τρία χρόνια στην επεξεργασία φωτογραφίας και το σκίτσο. Τώρα εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας στις εικονογραφήσεις παιδικών και εφηβικών βιβλίων.