Εσωτερική αναζήτηση ενός νέου

Ο Γκιστάβ Φλομπέρ γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1821 στη Ρουέν της Νορμανδίας. Γιος αρχιχειρουργού, γνώρισε από νωρίς τον θάνατο και τον θρήνο. Από μικρός έγραφε μικρά έργα που έπαιζε με τους φίλους του. Εγγράφεται στη Νομική, αλλά παραιτείται δυο χρόνια αργότερα, για να ασχοληθεί με τη συγγραφή. Ο θάνατος του πατέρα και της αδερφής του τον ωθούν σε συνεχή ταξίδια. Το 1856 τελειώνει τη «Μαντάμ Μποβαρί» μετά από 56 μήνες. Δημιουργείται σάλος και κερδίζει την εύνοια της Αυλής. Το 1866 ονομάζεται Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής. Πεθαίνει στις 8 Μαΐου 1880.

Το συγκεκριμένο βιβλίο ανήκει στα πρώτα έργα του Φλομπέρ, που έγραψε σε νεαρή ηλικία. Επομένως, στο κείμενο καταγράφονται τα θέματα που απασχολούν τον Φλομπέρ στην εφηβική και τη νεανική περίοδο. Ο ίδιος κατατάσσει το εν λόγω βιβλίο σε ένα είδος ανάμεσα στην αυτοβιογραφία και το μυθιστόρημα, μολονότι δίνει την εντύπωση ότι περισσότερο εντάσσεται στο πρώτο είδος. Ο Φλομπέρ, λοιπόν, παρουσιάζει το πρώτο του ερωτικό σκίρτημα και τα συναισθήματα που δημιουργήθηκαν μέσα του, ποιες ήταν οι αντιδράσεις του, ποιες οι αλλαγές στην καθημερινότητά του. Επίσης, ο συγγραφέας παραθέτει και την πρώτη του σεξουαλική εμπειρία με μια μεγαλύτερη γυναίκα και την εντύπωση που του άφησε, καθώς και τις ερωτικές εμπειρίες που είχε στην πορεία της ζωής του. Ακόμα, έκδηλη είναι η αντίδραση του Φλομπέρ απέναντι στην καθεστηκυία τάξη και την κοινωνία γενικότερα. Η πολιτική πραγματικότητα είναι κάτι άγνωστο στον ίδιο, ενώ αποκαλύπτει πως το σύνολο ενίοτε καταστρέφει τη μονάδα.

Πρόκειται για ένα κείμενο γεμάτο φρεσκάδα και ειλικρινή διάθεση. Ο Φλομπέρ καταγράφει αυθόρμητα τα πρώτα βιώματα και τις σκέψεις του. Το έργο κινείται ανάμεσα στον ρομαντισμό και τον υπέρμετρο ρεαλισμό, που αγγίζει κατά σημεία την αντιδραστική όψη των πραγμάτων. Ο συγγραφέας γράφει σε απλή γλώσσα και σε πρώτο ενικό, ενώ η συχνή αναφορά σε προσωπικά περιστατικά ενισχύει την αίσθηση της εξομολόγησης. Χαρακτηριστικό είναι πως η ροή του κειμένου είναι ακατάπαυστη, όπως ακριβώς ξετρυπώνουν οι σκέψεις του καθενός από το νου του, ωστόσο ενέχει μια απαράμιλλη ηρεμία και ειλικρίνεια. Επίσης ο συγγραφέας χωρίζει το έργο του σε κομμάτια, προκειμένου να γίνει φανερό το πέρασμα από ηλικία σε ηλικία. Αξιοσημείωτο είναι δε πως μέσα από το βιβλίο διακρίνει κανείς το κλίμα, τις αντιλήψεις και τη μορφή του κοινωνικού συνόλου της συγκεκριμένης εποχής.

«Οι αναμνήσεις ενός τρελού» είναι ένα βιβλίο, όπου ο καθένας συναντά κάποιες από τις κρυφές σκέψεις του και αναγνωρίζει τις αντιστοιχίες του παλαιότερου κόσμου με τον σύγχρονο. Η έκδοση είναι πολύ καλή και τα βιογραφικά στοιχεία καλύπτουν άρτια τη ζωή του συγγραφέα. Τέλος, η μετάφραση του Γιώργου Μάρδα ανταποκρίνεται επαρκώς στο ύφος και το ρομαντισμό του Γκιστάβ Φλομπέρ.