«Πρόσεχε τι εύχεσαι.»
Το “Oddly Normal” #1 είναι μια απόλαυση στον κόσμο των κόμικς. Απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες και έχει κάτι από τις παλιές ιστορίες για μαγικούς κόσμους και μπλεξίματα νεαρών ατόμων σε αυτούς.
Η Oddly Normal είναι φαινομενικά ένα φυσιολογικό κορίτσι της ηλικίας της. Μόνο που δεν νιώθει έτσι. Έχει πράσινα μαλλιά και όλοι στο σχολείο τη θεωρούν παράξενη, με αποτέλεσμα να μην έχει φίλους. Και σαν να μην έφτανε αυτό, μένει στο πιο παράξενο σπίτι της γειτονιάς, το οποίο μοιάζει να είναι στοιχειωμένο. Και μάλιστα τα πράγματα γίνονται χειρότερα την ημέρα των γενεθλίων της.
Όχι μόνο βρέχει, αλλά στο σπίτι την περιμένει ένα πάρτι γενεθλίων (το οποίο σχεδιάζουν κάθε χρόνο οι γονείς της) στο οποίο θα είναι η μόνη παρούσα. Και φυσικά, όπως τα περισσότερα δεκάχρονα παιδιά, η άποψη της Oddly για τους γονείς της, δεν είναι και ό,τι καλύτερο, αφού θεωρεί τη μάγισσα μητέρα της και τον θνητό πατέρα της απλά παράξενους. Όταν θα της ζητήσουν να κάνει μια ευχή πριν φυσήξει τα κεράκια της τούρτας της, η Oddly εύχεται κάτι αναπάντεχο: να εξαφανιστούν οι γονείς της! Μόνο που κάποιες ευχές πραγματοποιούνται…
Ο Frampton έχει δημιουργήσει ένα καταπληκτικό σκηνικό για την αρχή ενός περίεργου ταξιδιού. Ενός ταξιδιού που χρειάζεται να κάνει η Oddly για να βρει πού έχουν πάει οι γονείς της. Και εδώ φαίνεται ο ιδιαίτερος χαρακτήρας που έχει σκιαγραφήσει, μια νεαρή με τον προβληματικό της κόσμο και την προσπάθειά της να ανακαλύψει τι έχει πραγματικά σημασία. Και το κάνει με τέτοιο υπέροχο τρόπο, που είναι δύσκολο να μην την αγαπήσεις.
Το σχέδιο είναι γεμάτο λεπτομέρειες και θυμίζει έντονα καρτούν. Τα χρώματα ταιριάζουν απόλυτα στο στιλ της ιστορίας και βοηθούν να δημιουργηθεί μια δυνατή οπτική εξιστόρηση. Οι χαρακτήρες είναι πολύ εκφραστικοί και υπάρχει πολύ συναίσθημα στην ιστορία που εκφράζεται τις κατάλληλες στιγμές. Η έξυπνη χρήση πολλών πάνελ και η σχεδόν κινηματογραφική αίσθηση των σκηνών βοηθά στην εξέλιξη της πλοκής και αποκαλύπτει στοιχεία του χαρακτήρα της Oddly.
Το Oddly Normal έχει κάτι οικείο από παλιές ιστορίες αλλά γρήγορα ξεχωρίζει με το σενάριο και το οπτικό του στιλ. Σίγουρα αξίζει να το διαβάσετε, ειδικά αν ήσασταν φαν της «Οικογένειας Άνταμς» ή του «Μάγου του Οζ».