Το αστυνομικό μυθιστόρημα… αλλιώς

Πρωτότυπο στη σύλληψη και στη δομή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το πρώτο αστυνομικό μυθιστόρημα του Βρετανού Alex Pavesi, μια νοητική πρόκληση για τον αναγνώστη που προσπαθεί να λύσει τον έμμεσο γρίφο που τίθεται κατά την εξέλιξη της ιστορίας.

Η υπόθεση τοποθετείται σε ένα νησί της Μεσογείου, εκεί όπου ταξιδεύει η Τζούλια Χαρτ, επιμελήτρια σε έναν εκδοτικό οίκο που ειδικεύεται στα αστυνομικά μυθιστορήματα, για να συναντήσει έναν συγγραφέα που έχει επιλέξει εδώ και δεκαετίες την απομόνωση. Ο Γκραντ Μακάλιστερ κατά τις δεκαετίες του 1930 και 1940 εργαζόταν ως καθηγητής μαθηματικών και συγγραφέας ιστοριών μυστηρίου. Η δημοσίευση της συλλογής του Λευκοί φόνοι συνοδεύτηκε από μια μαθηματική μελέτη, η οποία προσδιόριζε τους κανόνες ενός αστυνομικού έργου. Και ξαφνικά, ο συγγραφέας εξαφανίστηκε. Τώρα, η Τζούλια, που έχει αναλάβει την επιμέλεια και τον πρόλογο της επανέκδοσης των διηγημάτων του, έχει την ευκαιρία να συνομιλήσει με τον συγγραφέα και να προσπαθήσει να μάθει ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι που οδήγησαν στην απομόνωσή του. Καθώς οι συναντήσεις τους εξελίσσονται, η Τζούλια αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι τα περισσότερα ερωτήματά της παραμένουν αναπάντητα, ενώ ο Γκραντ φαίνεται να κρύβει κάποιο σπουδαίο μυστικό που μπορεί να τον καταστρέψει.

Ο Άλεξ Παβέζι παραδίδει στους αναγνώστες του δύο βιβλία σε ένα: συνδυάζει τα εφτά διηγήματα του Γκραντ Μακάλιστερ με την εξέλιξη της συνάντησής του με την Τζούλια σε κεφάλαια που εναλλάσσονται. Μάλιστα, επιλέγει να ανοίξει το βιβλίο του με το πρώτο διήγημα που εκτυλίσσεται σε μια ισπανική βίλα του 1930 και στη συνέχεια να προχωρήσει στο κύριο μέρος της ιστορίας του. Με αυτόν τον τρόπο φέρνει την πρώτη ανατροπή, καθώς ο αναγνώστης βρίσκεται στο δεύτερο κεφάλαιο να προσπαθεί να καταλάβει τι ακριβώς έχει συμβεί. Με τον ίδιο τρόπο εναλλάσσονται τα εφτά διηγήματα του Γκραντ με τις ισάριθμες συναντήσεις του με την Τζούλια, κατά τη διάρκεια των οποίων προσπαθεί να της εξηγήσει με ποιον τρόπο εφαρμόζονται στα διηγήματα οι κανόνες του αστυνομικού μυθιστορήματος που παρουσίαζε στη μελέτη του. Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι τα διηγήματα παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον, με υποθέσεις που περιλαμβάνουν πολλαπλούς υπόπτους, ύποπτα ατυχήματα, ανεξήγητες δολοφονίες, ακόμα και μεταφυσικά θέματα, ενώ το κύριο μέρος της ιστορίας αφήνει πολύ νωρίς να διαφανεί τι ακριβώς συμβαίνει με την αυτοαπομόνωση του συγγραφέα. Παρόλα αυτά, το μυθιστόρημα διαβάζεται με μεγάλη ευχαρίστηση, καθώς η εναλλαγή των διηγημάτων και της κύριας ιστορίας προσφέρει μια εσωτερική ένταση. Στους εφτά ντετέκτιβ των διηγημάτων προστίθεται ένας όγδοος, η Τζούλια, που προσπαθεί να λύσει τον γρίφο της ζωής του συγγραφέα ή και ο ίδιος ο αναγνώστης που ακολουθεί με προσοχή την εξέλιξη και τα στοιχεία που πολύ εύστοχα αφήνει ο Παβέζι για να λύσει το αίνιγμα μαζί με την Τζούλια.