Ο Γαλλο-αιγύπτιος με ελληνικές ρίζες (η γιαγιά του ήταν Ελληνίδα) κιθαρίστας, σεναριογράφος και συγγραφέας Gilbert Sinoué (Ζιλμπέρ Σινουέ) γεννήθηκε στο Κάιρο το 1947. Από τα 19 του χρόνια ζει και εργάζεται στη Γαλλία. Έχει κερδίσει πολλά γαλλικά λογοτεχνικά βραβεία για τα γαλλόφωνα βιβλία του: το Jeand’heurs (Βραβείο Ιστορικού Μυθιστορήματος) για το πρώτο του βιβλίο το 1987, La Pourpre et l’olivier, ou Calixte 1er le pape oublié (The Crimson and the Olive Tree, or Calixte I the Forgotten Pope), το Prix des Romancieres, το Grand Prix de Litterature Policiere ((Grand Prize for Mystery/Detective Literature) και το γαλλικό Βραβείο των Βιβλιοπωλών, και αρκετά ιστορικά μυθιστορήματά του έγιναν μπεστ σέλερ. Μετά τις σπουδές του στο Καθολικό Σχολείο Ιησουιτών στο Κάιρο πήγε στη Γαλλία όπου σπούδασε κλασική κιθάρα στο Εθνικό Ωδείο του Παρισιού. Στη συνέχεια, παράλληλα με την εργασία του ως δάσκαλος κιθάρας ανέδειξε το σπάνιο συγγραφικό του ταλέντο. Το 1989 εξέδωσε το δεύτερό του βιβλίο, Avicenne ou La route d’Ispahan και το 1991 ακολούθησε το The Egyptian που τιμήθηκε με το βραβείο Quartier latin και η βιογραφία L’ambassadrice (2002). Το 2004, το θρίλερ Les Silences de Dieu (The Silences of God) κέρδισε το le Grand prix de littérature policière . Για το έργο του Ζιλμπέρ Σινουέ εκφράστηκε με τα πλέον εγκωμιαστικά λόγια ο Πιερ Γκριμάλ, επιφανής ιστορικός μελετητής. Τον χαρακτήρισε τον σπουδαιότερο και αρτιότερο σύγχρονο συγγραφέα ιστορικού μυθιστορήματος, ο οποίος βασίζεται πάντοτε σε αρχειακό υλικό και επισταμένη έρευνα. Τουλάχιστον 22 βιβλία του κυκλοφορούν μεταφρασμένα στα ελληνικά.

Μεδίνα (Μαντίνατ αλ-Νάμπι, πόλη του Προφήτη), 672 μ.Χ., (σαράντα χρόνια από τον θάνατο του Μωάμεθ). Ο τριαντάρης και μορφωμένος, δημόσιος γραφιάς Χουσέιν Αμπντ αλ-Τζαουάντ, γιος Βεδουίνου της γενιάς, της πανάρχαιας φυλής, των Λαχμιδών, παιδί της Μέκκας καλπάζει στην αραβική έρημο για να συναντήσει τον πιο σοφό άνθρωπο της αραβικής Χερσονήσου, τον γέροντα Σόλιμαν Αλ-Ναμπάτι. Έναν επιζήσαντα, έναν σάχεμπ, τον τελευταίο σύντροφο και μάρτυρα εν ζωή, που είχε την ευτυχία και τη δόξα να συναναστραφεί τον Απόστολο του Αλλάχ, που γνώριζε απέξω το Κοράνι, την εβραϊκή Τορά και τα χριστιανικά Ευαγγέλια. Η αποστολή του είναι να σώσει την ύστατη ανάμνηση και το πεπρωμένο του Απεσταλμένου του Θεού και να γράψει για τη ζωή και τα λόγια του, πριν βυθιστεί η Αραβία στην προϊσλαμική εποχή της άγνοιας (τζαχιλίγια). Στη Μεδίνα συναντάει τον γέροντα, τον πενηντάρη γιο του Φαντέλ και την έγχρωμη, εξισλαμισμένη, πρώην χριστιανή υπηρέτριά του, τη Σάλουα από την Αβησσυνία (Αιθιοπία).

Ο γηραιός σάχεμπ θα του μιλήσει για την ημέρα μετανάστευσης του Προφήτη στη Μεδίνα του Ντου-αλ-Χίτζα (έτους μηδέν, 622 μ.Χ.), το ταζάκι (ηθική υπεροχή, χρηστότητα), τη θρησκεία που αποκαλύφθηκε από τα εδάφια και τις σούρες του Κορανίου με το όνομα «Ισλάμ», «υποτάσσομαι», και τους αγγέλους Γαβριήλ και Μιχαήλ, για τον Αβραάμ, τη Σάρρα, την Άγαρ, τον Ισμαήλ και τον Ισαάκ, την πηγή Ζάμζαμ, και το τέμενος, τόπο του Μεγάλου Προσκυνήματος και Ιερό Οίκο Κάαμπα (Κύβος, η λευκή πέτρα που μαύρισε). Για τον Μεσσία (Ιησού Χριστό), γιο της Μαρίας, που ήταν απλώς ένας ακόμη απόστολος του Αλλάχ. Θα του πει για τον Κουσάι από τη φυλή των Κουραϊσιτών, τον Χάσιμ, τον αδελφό του Αλ-Μουταλίμπ, τη Σάλμα μπιντ Αμρού, τον γιο της, Σάιμπα αλ-Χαμάντ, του οποίου ο γιος Αμπντ Αλλάχ παντρεύτηκε την Αμίνα της πατριάς Ζούχρα. Η Αμίνα, το έτος 570, μια Δευτέρα, το βράδυ της δωδεκάτης ημέρας του Ραμπί αλ-Αουάλ (πιθανώς 12 Οκτωβρίου), το έτος του Ελέφαντα, γέννησε τον Μουχάμαντ ιμπν Αμπντ Αλλάχ (Μωάμεθ, υπερευλογημένος, άξιος επαίνων). Ο σάχεμπ θα εξιστορήσει τον βίο, τα κατορθώματα, τις αναρίθμητες μάχες, πολέμους, εκστρατείες και πολιορκίες του Απόστολου του Θεού από τη βρεφική, νηπιακή, παιδική και νεανική ηλικία μέχρι και τη δέκατη τρίτη ημέρα του Ραμπί αλ-Αουάλ (8 Ιουνίου 632), όπου παρέδωσε την ψυχή του στον Αλλάχ.

Το ιστορικό μυθιστόρημα αποτελείται από τη σημείωση του συγγραφέα, τον κατατοπιστικό χάρτη της περιοχής, τον πρόλογο, σχέδια μαχών, 26 μίνι κεφάλαια, τον επίλογο, τις ευχαριστίες, και βιβλιογραφία για περαιτέρω εμβάθυνση στο θέμα που πραγματεύεται. Στα παραθέματα από το Κοράνι ακολουθείται η μετάφραση της Πέρσας Κουμούτση, ενώ η μεταφράστρια συνεισφέρει στην κατανόηση των αραβικών ηθών, εθίμων, συνηθειών, συμπεριφορών αλλά και της αραβικής κουζίνας της εποχής με τις πολύτιμες υποσημειώσεις της. Ο συγγραφέας συνδυάζει την ιστορική έρευνα και την εμπεριστατωμένη μελέτη πηγών γύρω από τη ζωή του Μωάμεθ με το μυθιστόρημα, παρουσιάζοντας αντικειμενικά τη γέννηση της ισλαμικής φιλοσοφίας και την απαρχή της μουσουλμανικής θρησκείας.

Έργο έντονα διαλογικό, σχεδόν θεατρικό, φωτίζει όλες τις πτυχές της προσωπικότητας ενός ανθρώπου που άλλαξε τον κόσμο, και την παγκόσμια ιστορία για πάντα, του τελευταίου προφήτη και αγγελιοφόρου του Θεού. Ο πολυμήχανος, φιλόδοξος θεμελιωτής του μουσουλμανισμού και της ισλαμικής παιδείας, πολιτικός και θρησκευτικός ηγέτης, διπλωμάτης, στρατηλάτης, έμπορος και μύστης κατέλυσε την καθεστηκυία ειδωλολατρία, συνένωσε τις πολυάριθμες αραβικές φυλές και πατριές υπό την απόλυτη μονοθεϊστική θρησκεία που του αποκαλύφθηκε, την ανάσταση των νεκρών και την έσχατη κρίση. Ο προφήτης Μωάμεθ θεωρείται από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στα παγκόσμια χρονικά της ανθρωπότητας, καθώς μέχρι σήμερα αποτελεί πηγή έμπνευσης για δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους σε παραπάνω από 50 χώρες.