Εικονογράφηση: Jo Parry
Η συντομία, η ποίηση και ο ρυθμός, τα γλωσσικά παιχνίδια, το χιούμορ, το μαγικό στοιχείο και οι ανατροπές είναι γνωρίσματα της καλής παιδικής λογοτεχνίας. Συχνά όμως η μέριμνα για τα γλωσσικά παιχνίδια, το χιούμορ και τις ανατροπές γίνονται αυτοσκοπός. Το αποτέλεσμα είναι ιστορίες ευχάριστες που ωστόσο ξεχνιούνται γρήγορα και δε συμβάλλουν σε μια βαθύτερη καλλιέργεια ψυχής. Η ιστορία του Ποσειδώνα και της Φρουρούς, του σκύλου και της γάτας που ζούσαν στο ίδιο σπίτι και χαίρονταν μια όμορφη φιλία, έχει χιούμορ, ρυθμό, απλή δομή και χαρακτήρες, αλλά συμβάλλει επίσης στη συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού.
Πώς διαχειρίζεται κανείς την ανάγκη του να αποκτήσει αυτό που ανήκει στον φίλο του; Τη μοναξιά, την συνειδητοποίηση του λάθους του και της άδικης συμπεριφοράς του; Πώς να αναγνωρίσει το δίκιο του άλλου και πώς να ζητήσει συγγνώμη; Πώς να πει «έσφαλα, γύρισε πίσω, σ’ αγαπώ»; Και ποιος ενήλικας άραγε μπορεί να καυχηθεί ότι κατέχει την τέχνη της συγγνώμης και της επαναδιαπραγμάτευσης της σχέσης σε νέα βάση αναγνωρίζοντας το λάθος του; Αυτά τα ζωτικά ζητήματα των σχέσεων και της τέχνης της διαχείρισης των συναισθημάτων πραγματεύεται το βιβλίο. Στόχος η διάπλαση αυριανών ενηλίκων με εσωτερική ισορροπία, ικανών να απολαύσουν αρμονικές και ευτυχισμένες σχέσεις. Ενήλικες που δεν ασκούν λεκτική ή σωματική βία στην καθημερινή τους ζωή επειδή δεν είναι σε θέση να ελέγξουν τα συναισθήματά τους, να τα συνειδητοποιήσουν, καταρχήν, και στη συνέχεια να τα χειριστούν προς όφελος της σχέσης με τους άλλους.
Η ιστορία είναι ανάλαφρη σαν τα πατήματα της γάτας της Φρουρούς που μια μέρα γύρισε και βρήκε το πιάτο της άδειο από ψαροκροκέτες. Ο Ποσειδώνας ροχάλιζε αμέριμνος και τα χνώτα του μύριζαν ψάρι. Ε, αυτό είναι casus belli. Ή λόγος διαζυγίου. Κι έτσι η Φρουρού φεύγει από το σπίτι αφήνοντας τον Ποσειδώνα μόνο. Η άτιμη η Φρουρού όμως δεν πήγε πολύ μακριά. Πήγε στο απέναντι σπίτι κι έτσι ο Ποσειδώνας την έβλεπε από το παράθυρό του και βασανιζόταν ακόμη περισσότερο. Τα δυο ζώα αναγκάζονται να μάθουν την τέχνη της επαναπροσέγγισης αφού είναι καλύτερα να κοιμάσαι δίπλα σε μια χνουδωτή κοιλιά παρά μόνος κι έρημος στο καλαθάκι σου.
Σκληρόδετο βιβλίο, με «χορταστικές» ζωγραφιές, με πλακάτα χρώματα και καθαρά περιγράμματα, ευφραίνει το μάτι και την ψυχή.
H Γιολάντα Τσορώνη-Γεωργιάδη είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει μετεκπαιδευτεί στο Μαράσλειο Διδασκαλείο. Εργάζεται στη δημόσια εκπαίδευση, αρθρογραφεί σε παιδαγωγικά περιοδικά, είναι ενεργό μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και έχει εκδώσει βιβλία για παιδιά (όπως το «Σκυλί από τζάκι» και άλλα τρία βιβλία στην ίδια σειρά προαγωγής της συναισθηματικής νοημοσύνης στον ίδιο εκδοτικό οίκο) και μελέτες λαογραφικού περιεχομένου.
Η Βρετανίδα Jo Parry είναι επαγγελματίας εικονογράφος και καλλιτέχνης. Περιγράφει τη δουλειά της ως «διασκεδαστική, άμεση και εμπνευσμένη από το χρώμα». Χρησιμοποιεί κυρίως απαλά παστέλ χρώματα. Έχει εικονογραφήσει πάνω από 15 παιδικά βιβλία και έχει σχεδιάσει πολλές αφίσες και κάρτες. Περισσότερα για τη δουλειά της στο http://www.childrensillustrators.com/published_books_category.cgi.
