Πόσο απέχει το καλό από το κακό;
Υπάρχει το απόλυτο κακό; Κι αν υπάρχει, αυτό δεν προϋποθέτει ότι πρέπει να υπάρχει και απόλυτο καλό; Μήπως το καλό και το κακό συνυπάρχουν μέσα μας σε διαφορετικούς βαθμούς και το περιβάλλον τα ενισχύει προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση; Δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που ένα μυθιστόρημα θέτει τέτοια ερωτήματα. Είναι, όμως, μία καλή αφετηρία για ένα δυνατό θρίλερ από έναν πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα.
Ο Φράνσις Άκερμαν είναι κατά συρροή δολοφόνος. Αδίστακτος, ακούραστος και εφευρετικός, αρέσκεται στο να παίζει παιχνίδια με τα θύματά του, όλα αθώα, ανυποψίαστα άτομα, που απλά βρέθηκαν στο δρόμο του. Ο Μάρκους Ουίλιαμς είναι ένας πρώην ντεντέκτιβ της αστυνομίας που αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, αφού σκότωσε εν ψυχρώ έναν βιαστή και δολοφόνο. Έχοντας κληρονομήσει ένα σπίτι σε μία μικρή επαρχιακή πόλη, προσπαθεί να ηρεμήσει και να αφήσει το παρελθόν πίσω του. Οι δρόμοι των δύο αντρών διασταυρώνονται, όταν ο Μάρκους βρίσκεται στο χώρο που ο Άκερμαν δολοφόνησε μία αθώα γυναίκα. Η προσπάθεια του Μάρκους να συνεργαστεί με την τοπική αστυνομία αποβαίνει άκαρπη, ενώ στην πορεία διαπιστώνει ότι ο σερίφης σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τον Άκερμαν για τους δικούς του ύποπτους σκοπούς. Χωρίς να μπορεί να εμπιστευτεί κανέναν, ο Μάρκους ξεκινά έναν αγώνα δρόμου για να σταματήσει τα σχέδια μίας διεφθαρμένης αστυνομίας και να σταματήσει οριστικά έναν κατά συρροή δολοφόνο, κι ας έχει ορκιστεί ότι δεν θα ξανασκοτώσει άνθρωπο.
Ο Ethan Cross δομεί την ιστορία του γύρω από τους δύο πρωταγωνιστές, τον Άκερμαν και τον Μάρκους. Ο αναγνώστης παρακολουθεί τον Άκερμαν να «παίζει τα παιχνίδια» του και να δολοφονεί τα θύματά του, να εκφράζει τις σκέψεις του και να αναζητά την καλοσύνη μέσα του ή στους άλλους. Είναι ένας δολοφόνος γνώστης των πράξεών του και του τι τον οδήγησε σε αυτές, αλλά εξακολουθεί να ψάχνει το αντίπαλο δέος. Και αυτό το βρίσκει στο πρόσωπο του Μάρκους, ενός άντρα με ικανότητες προσαρμογής σε οποιαδήποτε κατάσταση, εξαιρετική ευφυΐα και αναλυτική σκέψη, αλλά με ένα μειονέκτημα: δεν θέλει να ξανασκοτώσει για οποιονδήποτε λόγο. Γιατί, αντίθετα με τον Άκερμαν που ψάχνει ψήγματα καλοσύνης, ο Μάρκους φοβάται το σκοτάδι που υπάρχει μέσα σε όλους μας. Αυτοί οι δύο άντρες, λοιπόν, σαν δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, πρέπει να αναμετρηθούν μέχρι να επικρατήσει το καλό ή το κακό. Ή μήπως όχι.
«Ο ποιμένας» είναι ένα γρήγορο, καλοδουλεμένο, με κινηματογραφικούς ρυθμούς θρίλερ που σε καθηλώνει γιατί ανυπομονείς για την κατάληξη – και, πιστέψτε με, είναι τόσες οι ανατροπές που δεν μπορείς να φανταστείς ποιοι θα επιζήσουν στο τέλος. Διαθέτει δυνατές εικόνες, έξυπνο διάλογο και δύο πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες που παλεύουν δυνατά τόσο μεταξύ τους, όσο και με τον ίδιο τους τον εαυτό.