Η αέναη πάλη του ανθρώπου απέναντι στο χρόνο
Ο Κωνσταντίνος Παπαχρήστου γεννήθηκε το 1980 στη Θεσσαλονίκη. Μεγάλωσε στην Κοζάνη και σπούδασε στην Οδοντιατρική Σχολή Αθηνών. Τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα στην Αθήνα, όπου εργάζεται ως οδοντίατρος. Ασχολείται επίσης με τη συγγραφή σεναρίων για ταινίες μικρού μήκους, ενώ ετοιμάζει τα σενάρια για δυο ταινίες μεγάλου μήκους.
«Ο φύλακας του χρόνου» είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με κεντρικό άξονα τον αγώνα του ανθρώπου να ταξιδέψει στο χρόνο. Όταν συμβαίνει ένα ατύχημα σε αυτοσχέδιους αγώνες ταχύτητας και βρίσκεται νεκρός ένας νεαρός, ο αδερφός του και τρεις φίλοι αποφασίζουν να βρουν το εγχειρίδιο που θα τους βοηθήσει να ταξιδέψουν στον χρόνο. Με τη βοήθεια ενός νεαρού μοναχού, κλέβουν το βιβλίο από το μοναστήρι όπου φυλασσόταν. Γρήγορα, όμως, θα διαπιστώσουν ότι οι επιδιώξεις του καθενός σχετικά με το μεγαλεπήβολο εγχείρημα διαφέρουν μεταξύ τους.
Τρεις δεκαετίες αργότερα, το παιχνίδι για τη μηχανή του χρόνου θα συνεχιστεί. Αφορμή θα σταθεί ένας χωρικός, τον οποίο έχει χτυπήσει κεραυνός και από τη στιγμή εκείνη σχεδιάζει περίεργα σύμβολα. Στην αναζήτησή του θα μπει μια νεαρή δημοσιογράφος, ένας λαμπρός επιστήμονας, δυο αστυνομικοί και μια ομάδα ανθρώπων, η οποία διοικείται από έναν τεράστιο όμιλο. Οι συνωμοσίες, τα κυνηγητά και οι έρευνες μπλέκουν σε κάθε στιγμή της ιστορίας και τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.
Οφείλω να ομολογήσω, ότι, όταν έπιασα στα χέρια μου το βιβλίο, είχα αρκετούς ενδοιασμούς σχετικά με το πόσο καλά μπορεί ένας συγγραφέας και δη Έλληνας, να αναπτύξει έντεχνα έναν λαβύρινθο αστυνομικού περιεχομένου. Για να είμαι λοιπόν, απόλυτα ειλικρινής, καθώς διάβαζα κάθε σελίδα του συγκεκριμένου βιβλίου, με κέρδιζε ολοένα και περισσότερο, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να το αφήσω από τα χέρια μου από τα μέσα και μετά. Φυσικά έχει ορισμένες τεχνικές αδυναμίες, που αν έλειπαν θα μπορούσαν να το κάνουν ακόμα πιο «συμπαγές», όμως το αποτέλεσμα που παραδίδεται στα χέρια μας είναι πολύ καλό. Οι διάλογοι είναι ικανοποιητικά δουλεμένοι, ενώ το μεγαλύτερο προτέρημα του βιβλίου είναι η ιστορία και η πλοκή. Οι χαρακτήρες παρουσιάζουν μικρές αδυναμίες στη στοιχειοθέτησή τους, όμως η ροή και το ύφος του συγγραφέα μας παρασέρνει στην ορμή του. Η ανατρεπτικότητα στην εξέλιξη της ιστορίας δίδει ακόμα ένα μεγάλο συν στο βιβλίο, ενώ η τριτοπρόσωπη –αρκετά καλή– αφήγηση τοποθετεί με άρτιο τρόπο τον αναγνώστη σε ρόλο παρατηρητή.
Το βιβλίο του Κωνσταντίνου Παπαχρήστου, «Ο φύλακας του χρόνου», αποτελεί μια πολύ καλή επιλογή για τους λάτρεις του είδους, αλλά και μια πολύ καλή συντροφιά για εκείνους που δεν έχουν διαβάσει κάτι ανάλογο.
