Where the wild things are

Για το φαινόμενο του Jo Nesbo είχα ακούσει καιρό τώρα από ανθρώπους που είχαν διαβάσει τα αστυνομικά μυθιστορήματά του, που είχαν δει την ταινία «Κυνηγοί κεφαλών», βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Nesbo – η μόνη που δεν έχει ως κεντρικό ήρωα τον επιθεωρητή Χάρι Χόλε. Όλοι ήταν ξετρελαμένοι. Κρατώντας αποστάσεις από τον παροξυσμό και τη λατρεία του κοινού, έβλεπα τον «Χιονάνθρωπο» στο ράφι και το απέφευγα. Μέχρι που ήρθε η στιγμή της ανάγνωσής του φέτος το καλοκαίρι…

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 1980. Μια μητέρα με τον γιο της κάνουν μια στάση στην αυλή ενός σπιτιού. Εκείνη μπαίνει μέσα και ο μικρός μένει στο αυτοκίνητο παρατηρώντας τον χιονάνθρωπο που στεκόταν παραδίπλα. Όταν μετά από ώρα βγαίνει, ενώ μπαίνει στο αυτοκίνητο, ο μικρός τρέμει και έχει παγώσει από το φόβο του. Βάζουν μπροστά, φεύγουν, και τότε ο μικρός σκύβει στο αυτί της μητέρας του και της λέει: «θα πεθάνουμε».

Χρόνια αργότερα, μια γυναίκα εξαφανίζεται. Όταν ο Χάρι Χόλε και η ομάδα του θα αναζητήσουν παρόμοια περιστατικά, θα διαπιστώσουν ότι υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις γυναικών που έχουν εξαφανιστεί. Εναγωνίως προσπαθούν να βρουν το συνεκτικό κρίκο μεταξύ τους για να προλάβουν το επόμενο θύμα. Όμως σύντομα μια γυναίκα θα βρεθεί δολοφονημένη. Βρίσκουν το πτώμα και γρήγορα ο επιθεωρητής θα αντιληφθεί ότι η συγκεκριμένη δολοφονία σχετίζεται με τις εξαφανίσεις. Κι όταν στο προσκήνιο θα έρθουν ένας διάσημος επιχειρηματίας των ΜΜΕ, ένας γιατρός, αλλά και μια αστυνομικός που πρόσφατα έχει μετατεθεί στο τμήμα του Χάρι Χόλε, τότε τα πράγματα θα γίνουν πολύ περίπλοκα. Και το χιόνι που σύντομα θα πέσει θα κάνει τον Χιονάνθρωπο να εμφανιστεί και πάλι.

Για το βιβλίο του Jo Nesbo «Ο χιονάνθρωπος» έπαθα αυτό που μου έχει συμβεί με μερικά βιβλία ακόμα: το διάβασα μέχρι να το τελειώσω, τις πρώτες πρωινές ώρες. Εξαιρετική γραφή και αφηγηματική τεχνική, ώστε να είναι ρεαλιστική, οικεία, αλλά κι εμπλουτισμένη με στοιχεία και αναφορές όταν και όπως πρέπει. Η πλοκή αναδεικνύει το μεγάλο συγγραφικό ταλέντο του Nesbo, τόσο αριστοτεχνικά δομημένη ώστε σε κανένα σημείο ο αναγνώστης δεν μπορεί να φανταστεί την εξέλιξη, ούτε και την ταυτότητα του δολοφόνου. Ο Χάρι Χόλε αποτελεί μια εμβληματική φιγούρα στη σύγχρονη αστυνομική λογοτεχνία, χωρίς να ξεφεύγει από τα καθιερωμένα, πρόβλημα με το αλκοόλ, πρόβλημα με τις σχέσεις, πρόβλημα με τον ίδιο του τον εαυτό, αλλά η σταδιακή αποδόμηση και ανασύνθεση της ιδιοσυγκρασίας του, επιπλέον της μαεστρικής σκιαγράφησης από τον συγγραφέα, τον κάνουν ολότελα αληθινό, σε βαθμό που πιστεύεις ότι αν σηκώσεις το τηλέφωνο και καλέσεις την αστυνομία θα το σηκώσει ο ίδιος.

Όπως γίνεται αντιληπτό ενθουσιάστηκα με τον «Χιονάνθρωπο». Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που θα σας κάνει με το που θα διαβάσετε την τελευταία σελίδα, να αναζητήσετε κάποιο άλλο βιβλίο του Nesbo (και σίγουρα θα είστε διατεθειμένοι να φτάσετε άμεσα μέχρι το βιβλιοπωλείο). Δικαίως, όπως αναγράφεται και στο εξώφυλλο του βιβλίου, οι Los Angeles Times τον χαρακτήρισαν ως τον «βασιλιά της σκανδιναβικής αστυνομικής λογοτεχνίας». Ίσως και το «σκανδιναβικής» να το έβγαζα από την πρόταση.

Αν σε όλα αυτά συνυπολογίσετε ότι το συγκεκριμένο βιβλίο θα γίνει και ταινία με τον Martin Scorsese, τότε καταλαβαίνετε για την τελειότητα του βιβλίου.