και προπαντός

να μη σιχαίνομαι

όσα μπορώ

και συνηθίζω

(απόσπασμα από το ποίημα «Συνήθεια», σελ. 9)

Σε μια καλαίσθητη έκδοση κυκλοφορεί η νέα ποιητική συλλογή του Γιώργου Λίλλη υπό τον τίτλο «Ο άνθρωπος τανκ» από τις εκδόσεις Θράκα. Ο Γιώργος Λίλλης γεννήθηκε στη Γερμανία το 1974. Ένα χρόνο αργότερα με την οικογένειά του εγκαθίσταται στην Ελλάδα. Στην αρχή στην Αθήνα και μετά στο Αγρίνιο, τόπο καταγωγής του, μέχρι την επιστροφή στη Γερμανία το 1996 όπου ζει και εργάζεται από τότε. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά κι έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικά και ανθολογίες του εξωτερικού. Μεταφράσεις, ποιήματα και δοκίμιά του έχουν δημοσιευτεί και σε διάφορα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά («Ποίηση», «Μανδραγόρας», «Δέντρο», «Ακτή», «Γραφή»). Επιμελείται ραδιοφωνικές εκπομπές στη Γερμανία στις οποίες παρουσιάζει Έλληνες ποιητές και μουσικούς (μεταξύ άλλων τους Νίκο Καββαδία, Νικόλα Άσιμο και Μίκη Θεοδωράκη). Έχει μεταφράσει στα ελληνικά Βισλάβα Σιμπόρσκα, Έριχ Φριντ, Λι Τάι Πε καθώς και Ινδιάνους ποιητές. «Η χώρα των κοιμωμένων υδάτων» (εκδ. Μανδραγόρας, 2001) πρόκειται σύντομα να εκδοθεί και στη Γερμανία.

Ξεκινώντας από διακριτά αυτοαναφορικά στοιχεία ο Γιώργος Λίλλης μυεί τον αναγνώστη στην οπτική του για τον άνθρωπο, την κοινωνία, τον κόσμο, ώστε να περάσει σε σημαδιακά γεγονότα, να στηλιτεύσει το άδικο, να επαναστατήσει κατά μόνας, να γυρέψει τα θαμμένα και να σταθεί γυμνός στη θύελλα που ελαύνει και κατακρημνίζει κάθε ανθρώπινη ψυχή. Ο Λίλλης δεν κρύβεται από τον εαυτό του, δεν στρογγυλεύει τις άκρες, αντιθέτως, προκαλεί την ύπαρξή του να αντέξει, να οσμιστεί την παραδεισένια μυρωδιά της ελεύθερης οντότητας, να αφήσει το αποτύπωμα στον χώρο του που του αναλογεί.

Από τα ποιήματα του Γιώργου Λίλλη απουσιάζει η τελεία, αφήνοντας τους στίχους να λειτουργούν ως μια αδιάκοπη ριπή λέξεων και νοημάτων, ενώ τα πεζά γράμματα προσδίδουν στη συλλογή συμπυκνωμένη και συμπαγή δομή. Διάχυτες είναι οι αναφορές σε συγγραφείς, κυρίως ένεκα του συγγραφικού ύφους και της οπτικής τους.

Η ποίηση του Γιώργου Λίλλη διαθέτει αμεσότητα και ειλικρίνεια με το ύφος της, στοχευμένες έννοιες που οι λέξεις μεταφέρουν στην ψυχή του αναγνώστη, δοκιμιακή υφή και ισορροπημένη έκταση. Περισσότερο, όμως, απ’ όλα οι στίχοι του Λίλλη ενέχουν μια επαναστατική διάθεση που εκτείνεται σε όλο το φάσμα τόσο της ατομικής υπόστασης, όσο και της κοινωνικής συνύπαρξης. Μια ποιητική συλλογή από και για τον άνθρωπο, που σμιλεύει προσεκτικά τα αγκάθινα σημεία τα οποία ξεγυμνώνουν τον συμβιβασμό και αποκαλύπτουν την ουσία.