Τα τέσσερα διηγήματα που περιλαμβάνονται στο τελευταίο βιβλίο του Κώστα Κατσουλάρη «Νυχτερινό ρεύμα» είναι αρκετά εκτενή ώστε να μπορούν να χαρακτηριστούν νουβέλες. Η ανάπτυξη του θέματος είναι πλήρης: οι ιστορίες έχουν αρχή, μέση και τέλος. Επιπλέον, αν και πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, όλες εντάσσουν τον αναγνώστη στην «ατμόσφαιρά» τους δημιουργώντας ένα σχετικό σασπένς. Ακόμη, η «θέση» του συγγραφέα διατυπώνεται σαφώς, είτε πρόκειται για τον μυστικό αστυνομικό που κατασκοπεύει τον Άβερελ, στο ομότιτλο διήγημα, είτε για τη συγγραφέα στο εκπληκτικό, από άποψη κλιμάκωσης, «Θα το κρατήσω», τον κριτικό κινηματογράφου και πατέρα μιας νεογέννητης κόρης στο «Νεκρός σκύλος τα μεσάνυχτα», τον πενηντάρη γιο στο «Νυχτερινό ρεύμα», το οποίο έχει αναδείξει ήδη η κριτική. Λέγοντας «σαφώς» εννοούμε πως, ακόμα κι όταν η αφήγηση τείνει να πάρει ένα φιλοσοφικό ύφος (όπως στο τρίτο διήγημα), ο ήρωας μοιάζει κατασταλαγμένος, σίγουρος, τουλάχιστον προς το παρόν, για την πορεία που θ’ ακολουθήσει. Η ζωή του μοιάζει να έχει σταθεροποιηθεί, σε ένα περιβάλλον που μεταβάλλεται διαρκώς και μάλλον προς το χειρότερο. Αυτή η παρατήρηση μας οδηγεί σε ένα άλλο χαρακτηριστικό των διηγημάτων: διαδραματίζονται όλα στην Αθήνα και μάλιστα στο κέντρο και στις συνοικίες της, μ΄ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τον καθένα από εμάς. Αυτό αποτελεί ένα τόλμημα, κατά τη γνώμη της υπογράφουσας, γιατί υπάρχει η αντικειμενική δυσκολία να αποτυπωθεί μια πραγματικότητα που τα τελευταία χρόνια έχει πάρει τα χαρακτηριστικά μιας κρίσης, θα λέγαμε, ανθρωπιστικής, με όλες τις διαστάσεις της: οικονομική, κοινωνική, πολιτική, αλλά και περιβαλλοντική, πολιτιστική, αισθητική. Σε αυτό το συγκεκριμένο περιβάλλον, λοιπόν, ο Κώστας Κατσουλάρης  μπορεί να μην έχει τις απαντήσεις (και ποιος τις έχει;) καταθέτει, όμως, με ειλικρίνεια ενώπιόν μας κείμενα άρτια επεξεργασμένα ως προς τον λόγο και την υφή, αποτέλεσμα της μακρόχρονης, επαγγελματικής ενασχόλησής του με τη λογοτεχνία σε όλες της τις μορφές.

Ένα τελευταίο χαρακτηριστικό αυτών των διηγημάτων είναι ότι συνομιλούν στο εσωτερικό τους: ένας πραγματικός ή άρρητος διάλογος διεξάγεται ανάμεσα σε δύο πρόσωπα με την ενεργό συμμετοχή της φαντασίας του αναγνώστη.