Κυρίαρχος στο σώμα μου
Από τα στιγμιότυπα της παιδικής μας ηλικίας που συνήθως δεν ξεχνάμε καθώς μεγαλώνουμε ήταν όταν διάφοροι συγγενείς ή και όχι, μας έβλεπαν και ερχόντουσαν με φόρα να τσιμπήσουν το μάγουλο, να ανακατώσουν τα μαλλιά μας, συχνά συνοδευόμενα με φράση «πώς μεγάλωσες έτσι;». Και κάπως έτσι περνούσαν τα μαρτυρικά δευτερόλεπτα, στα οποία καθόμασταν ακίνητοι και αμίλητοι, από τη στιγμή που βλέπαμε τον κίνδυνο να ζυγώνει μέχρι τη στιγμή που με κόκκινο μάγουλο και ανακατεμένα μαλλιά, τον βλέπαμε να απομακρύνεται.
Έτσι και η μικρή πρωταγωνίστρια στο βιβλίο της Γιώτας Αλεξάνδρου νιώθει τις αγκαλιές των γονιών της να τη γαληνεύουν και να της δίνουν φτερά για να φτάσει τα σύννεφα. Αντίστοιχα, και η αγκαλιά της κυρίας Ρένας, της δασκάλας της, της δίνει αυτοπεποίθηση και ζεστασιά. Όμως, όταν έρχονται συγγενείς στο σπίτι, τότε τρομάζει από τα αγγίγματα και τις άτσαλες αγκαλιές τους. Ο επίμονος τρόπος να την αγγίξουν, το ύφος και οι ερωτήσεις που κάνουν, τη φέρνουν σε δύσκολη θέση. Μέχρι τη στιγμή που κάνει την επανάστασή της και φωνάζει πως, όπως τις Καρυάτιδες δεν πρέπει να τις ακουμπάμε, έτσι και το σώμα της δεν πρέπει να το ακουμπάει ο οποιοσδήποτε, παρά μόνο αν το θελήσει η ίδια.
Η Γιώτα Αλεξάνδρου γράφει μια ιστορία για την ελεύθερη βούληση των παιδιών να θέτουν τα όρια και να μην αναγκάζονται να δέχονται τις καλοπροαίρετες μεν, άτσαλες δε, κινήσεις συγγενών και γνωστών. Το ύφος της Αλεξάνδρου είναι και σ’ αυτό το βιβλίο γεμάτο «στοργικότητα», αλλά και προσήνεια στο θέμα με το οποίο η συγγραφέας επιλέγει να ασχοληθεί.
Ένα εξαιρετικό βιβλίο για τη σημασία της ελευθερίας των παιδιών να ορίζουν το σώμα τους, που απευθύνεται σε παιδιά από 3 έως 6 ετών, με την ιδιαίτερη γραφή της Γιώτας Αλεξάνδρου και την αξιοπρόσεκτη εικονογράφηση της Σάντρας Ελευθερίου.
Η Γιώτα Αλεξάνδρου αγαπούσε από παιδί τις ιστορίες. Γι’ αυτό σκαρφιζόταν παραμύθια που ζωντάνευαν με αυτοσχέδιες κούκλες για τους φίλους της στη γειτονιά. Μεγαλώνοντας, αποφοίτησε πρώτη, με άριστα, από το Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Ως υπότροφος του Ιδρύματος Λίλιαν Βουδούρη σε μεταπτυχιακό επίπεδο, στο Πανεπιστήμιο του Exeter της Αγγλίας, έμαθε πώς να λέει ιστορίες μέσα από το δράμα και το θέατρο. Παρακολούθησε, επίσης, σεμινάρια κουκλοθεάτρου και θεάτρου σκιών, μουσικοκινητικής αγωγής και αφήγησης παραμυθιών. Στη συνέχεια, εργάστηκε ως ηθοποιός και ως υπεύθυνη θεατρικής αγωγής σε δημοτικά σχολεία καθώς και ως εμψυχώτρια εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Σήμερα, υπηρετεί ως νηπιαγωγός στη δημόσια εκπαίδευση. Είναι μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ), του Πανελλήνιου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και της SCBWI Greece (Society of Children’s Book Writers and Illustrators). Για το παραμύθι «Ο Αλέκος στη Χώρα των Παθημάτων» τιμήθηκε με τον Α΄ Έπαινο Παραμυθιού από την Εταιρεία Τεχνών, Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου το 2013. Για την ιστορία «Φένια, η αγαπημένη των ήχων» τιμήθηκε με Έπαινο από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά το 2012. Για το παραμύθι «Οι νταήδες του βυθού και ο Ρομπέν των θαλασσών» τιμήθηκε με Έπαινο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών το 2008.
Η Σάντρα Ελευθερίου ζει και εργάζεται στη Λάρνακα. Σπούδασε γραφικές τέχνες και από το 2004 εργάζεται ως ελεύθερη επαγγελματίας εικονογράφος. Το 2008 και το 2009 πήρε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό εικονογράφησης που προκήρυξε ο Κυπριακός Σύνδεσμος Παιδικού-Νεανικού Βιβλίου, ενώ το 2009 και το 2010 έλαβε το Κρατικό Βραβείο Εικονογράφησης Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου. Είναι η εικονογράφος που εκπροσωπεί την Κύπρο στην Τιμητική Λίστα του ΙΒΒΥ 2012. Παράλληλα ασχολείται και με τη συγγραφή όπου έχει επίσης βραβευτεί.