Ο Sebastian Faulks χαρακτηρίζει το «Μια πιθανή ζωή» ως μυθιστόρημα χωρισμένο σε πέντε μέρη, με κάθε μέρος ωστόσο να αποτελεί μια ξεχωριστή ιστορία ενός διαφορετικού προσώπου, που έζησε σε διαφορετικά μέρη και χρονικές περιόδους. Κι όμως, πίσω από αυτές τις πέντε ανθρώπινες ιστορίες αισθανόμαστε να αναδύεται κάτι κοινό, ένα μοτίβο πράξεων, συναντήσεων κι αισθημάτων, κάτι που φιλοδοξεί να προσδώσει ένα βαθύτερο εύρος στο φαινόμενο της ανθρώπινης ζωής.

Η πρώτη ιστορία («Ένας διαφορετικός άνθρωπος») έχει ως αφετηρία το 1938. Ο Τζέφρι Τάλμποτ, καθηγητής Αγγλικών σε ένα σχολείο της επαρχίας και προπονητής του κρίκετ, αποφασίζει να καταταγεί στον στρατό για να πολεμήσει στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά τις πρώτες ξένοιαστες μέρες, θα σταλεί στη Γαλλία ως κατάσκοπος, θα προδοθεί τελικά από μία συνεργάτιδά του και θα βρεθεί σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Πολωνία. Εκεί θα γνωρίσει τη φρίκη του πολέμου και θα επιστρέψει ψυχικά τσακισμένος στην πατρίδα του. Ηλικιωμένος και καταπονημένος ο Τζέφρι θα πρέπει να αναζητήσει ξανά το νόημα της ζωής, μια απάντηση στο γιατί συνέβη ό,τι συνέβη και πώς μπορεί να συνεχίσει κανείς από δω και πέρα, κάτι που σιγά σιγά θα του προσφέρουν οι καθημερινές επισκέψεις ενός πρώην μαθητή του στο κρίκετ.

Η επόμενη ιστορία («Η δεύτερη αδερφή») μας πηγαίνει πίσω, στα 1859, στη χρονιά που ο Μπίλι Γουέμπ θα μπει στο πτωχοκομείο, αφού η οικογένειά του δεν μπορεί πια να τον θρέψει. Σε ένα σκληρό περιβάλλον, που περιλαμβάνει βαριά εργασία και μηδαμινή εκπαίδευση, ο Μπίλι θα αντέξει και θα ωριμάσει πρόωρα. Έτσι, όταν ο πατέρας του τον πάρει πίσω μερικά χρόνια αργότερα, ο νεαρός άντρας θα εργαστεί με πείσμα και θα δει τα οικονομικά του να βελτιώνονται. Η γνωριμία με δύο μικρές αδερφές στο πτωχοκομείο, η δημιουργία οικογένειας, η οικονομική επιτυχία, το σκληρό πρόσωπο της ζωής, και οι περίεργες μεταστροφές της μοίρας χαρακτηρίζουν αυτή τη μοναδική πρωτοπρόσωπη αφήγηση του βιβλίου.

Σε μια μετατόπιση στο μέλλον, στην Ιταλία του 2029, μας μεταφέρει η τρίτη ιστορία με τίτλο «Τα πάντα εξηγούνται». Η Έλενα Ντουράντι είναι ένα μοναχικό κορίτσι που προτιμά να περνά τον χρόνο της στο καταφύγιο που έχει φτιάξει μόνη της στο δάσος, λίγο πιο μακριά από το αγρόκτημα των γονιών της, σκαρώνοντας παιχνίδια με τη φαντασία της και διαβάζοντας με ζήλο. Μια μέρα ο πατέρας της θα φέρει στο σπίτι ένα αγόρι, τον Μπρούνο, που θα γίνει ο υιοθετημένος της αδερφός. Τα δύο παιδιά θα χτίσουν μια μοναδική φιλία αλλά μεγαλώνοντας θα αναγκαστούν να χωρίσουν. Η Έλενα θα γίνει μια επιτυχημένη νευροβιολόγος και θα οδηγηθεί σε μια μεγάλη ανακάλυψη: στον τρόπο λειτουργίας των συνάψεων του εγκεφάλου που δημιουργούν το αίσθημα της αυτο-συνείδησης. Έχοντας κατακτήσει το «Άγιο Δισκοπότηρο» των ερευνών της, η Έλενα θα συναντήσει ξανά τον Μπρούνο, που ασχολείται με τη συγγραφή, θα γνωριστούν εκ νέου για να διαπιστώσουν όμως και πάλι ότι δεν μπορούν να είναι μαζί.

Στη Γαλλία των αρχών του 19ου αιώνα εξελίσσεται η επόμενη ιστορία («Μια πόρτα στον παράδεισο») στην οποία μια απλοϊκή γυναίκα, η Ζαν, θα το σκάσει από το μοναστήρι όπου μεγάλωσε για να δουλέψει σκληρά στην ύπαιθρο. Τελικά θα γίνει η οικονόμος και η τροφός στο σπίτι ενός πλούσιου γαιοκτήμονα, όπου θα μεγαλώσει με αγάπη τα δύο παιδιά της οικογένειας. Καθώς τα χρόνια περνούν, παρακολουθούμε τις αλλαγές στην οικογένεια των Λαγκάρντ και γνωρίζουμε καλύτερα τον απλό και αφοσιωμένο τρόπο που έχει η Ζαν να σχετίζεται με τους άλλους.

Στην Αμερική του 1970 καταλήγει η τελευταία ιστορία με τίτλο «Εσύ την επόμενη φορά». Ο Τζακ, τραγουδιστής και συνθέτης, θυμάται πώς γνώρισε ένα μεγάλο ανερχόμενο ταλέντο της μουσικής, τη μαγευτική Άνια Κινγκ, της οποίας έγινε συνεργάτης, μάνατζερ και εραστής. Η γνωριμία τους ένα βράδυ, σε μία φιλική παρέα, με την Άνια να παίζει στην κιθάρα τα τραγούδια της, θα τους οδηγήσει στο κλείσιμο διάφορων σόλο παρουσιάσεων σε κλαμπ της περιοχής και από κει στο Λος Άντζελες για την ηχογράφηση του πρώτου κοινού τους άλμπουμ. Μια νοσταλγική ερωτική ιστορία, χωρίς χάπι εντ όμως, όπου το μυστήριο της ανθρώπινης συνύπαρξης εξερευνάται για ακόμη μία φορά, μέσα από την καλλιτεχνική συν-δημιουργία και τα τυχαία γεγονότα της ζωής.

Μέσα από το «Μια πιθανή ζωή» ο Faulks μάς παρουσιάζεται ως ένας ιδιαίτερα ικανός συγγραφέας, οι ιστορίες του είναι καλογραμμένες και πετυχαίνουν να γίνουν ενδιαφέρουσες, ενώ οι ήρωές του ζωντανεύουν μπροστά μας και οι περιπετειώδεις ζωές τους μάς γίνονται οικίες. Διαθέτοντας ένα λιτό και γρήγορο ρυθμό, που δίνει βάση τόσο σε λεπτομέρειες όσο και σε σημαντικές στιγμές της ζωής, η αφήγηση γλιστράει δεξιοτεχνικά στο παρελθόν του εκάστοτε κεντρικού προσώπου, έτσι που το κουβάρι των γεγονότων ξετυλίγεται αβίαστα, μέσα από αναμνήσεις και προσωπικούς στοχασμούς, δίνοντας σύντομα στον αναγνώστη την ευκαιρία να σχηματίσει τη γενική εικόνα.

Ανεπαίσθητα κάποιο αντικείμενο ή ένα μέρος μπορεί να διασταυρωθεί σε δύο ιστορίες, ενώ η νευροεπιστήμονας Έλενα Ντουράντι, καθώς κλείνει τα μάτια και βουλιάζει στο κρεβάτι της, νιώθει στιγμιαία να κατακλύζεται από στιγμές της ζωής των άλλων ηρώων. Έτσι, με φόντο άλλοτε τον πόλεμο, την ανθρώπινη απώλεια, την επιστήμη, την πίστη ή την καλλιτεχνική δημιουργία, μοιάζει πίσω από όλα αυτά να κρύβεται και να ταξιδεύει ένα κοινό ανθρώπινο πνεύμα, που αναρωτιέται σχετικά με τη μοναξιά και τα τυχαία γεγονότα, που ψάχνει για ανθρώπινη επαφή και κατανόηση, σε μια ατέρμονη μελαγχολική αναζήτηση, που είναι η ίδια η ζωή.