Η Μαργκερίτ Γιουρσενάρ εξομολογείται

Η Εύα Νικολαΐδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1954. Σπούδασε στο College of Journalism (Σχολή Δημοσιογραφίας) του Λονδίνου και Κοινωνιολογία στο Mary Ward Center (Tutorial University). Συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, όπου τελείωσε το τμήμα Πολιτισμού στη Σορβόννη. Παρακολούθησε ένα stage στην εφημερίδα “Monde”. Το 1984, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, τελείωσε στο Centre de Formation des Journalistes το τμήμα τηλεόρασης. Παρακολούθησε τρία χρόνια ρωσικά στον Ελληνοσοβιετικό Σύνδεσμο και το Κέντρο Σπουδών Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Παρακολούθησε τρία χρόνια ως ακροάτρια τη Δραματική Σχολή Αθηνών. .Ξεκίνησε τη δημοσιογραφία από το περιοδικό “Πάνθεον” ως ανταποκρίτρια από το Λονδίνο και το Παρίσι. Το 1979 άρχισε συνεργασία με το “Κυριακάτικο Βήμα”. Εργάστηκε στις εφημερίδες “Έθνος”, “Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία”, “Απογευματινή”, “Πρώτη” και στα περιοδικά “Ταχυδρόμος”, “Γυναίκα”, “Ένα”, Bazaar”. Εργάζεται στην ΕΡΤ από το 1979.

Το συγκεκριμένο βιβλίο, όπως υποδηλώνει και ο υπότιτλος του παρόντος κειμένου (ο οποίος είναι και ο υπότιτλος του βιβλίου), φέρνει στο φως τις συναντήσεις της Εύας Νικολαϊδου με τη σπουδαία συγγραφέα των έργων «Αδριανού απομνημονεύματα», «Χαριστική βολή», «Φωτιές» και άλλων μυθιστορημάτων και δοκιμίων, Μαργκερίτ Γιουρσενάρ. Το πραγματικό της επώνυμο ήταν Grayencour, από το οποίο δημιουργήθηκε αργότερα το αναγραμματισμένο Yourcenar.

Η πρώτη συνάντηση των δύο γυναικών έγινε το Φεβρουάριο του 1983 για λογαριασμό κάποιας εφημερίδας. Η Εύα Νικολαϊδου, αφού πήρε μια ροζ ανθοδέσμη, πήγε να επισκεφτεί τη Γιουρσενάρ.  Αναφέρει στο βιβλίο τις πρώτες εικόνες, όταν την αντίκρισε (σελ. 20) : «Έβαλε τα τριαντάφυλλα στο ανθοδοχείο, κάθισε στην αναπαυτική πολυθρόνα της και βυθιστήκαμε η μια στα μάτια της άλλης. Μάτια καταγάλανα, στο πρόσωπό της ζωγραφισμένη μια κόπωση για τη ζωή, με μια έκφραση μυστηρίου. Στο τραπεζάκι δίπλα της σημειώσεις, φάκελοι αλληλογραφίας. Δίπλα μου το κασετόφωνο να καταγράφει την κουβέντα μας και απέναντι μια τηλεόραση, μόνο για ν’ ακουμπάει την τσάντα της μιας και απεχθανόταν τις τηλεοπτικές συσκευές».

Αυτές είναι μερικές από τις πρώτες εικόνες της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, όπως περιγράφονται στο βιβλίο. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι μια πολύ προσεγμένη έκδοση, εκτυπωμένη σε καλό χαρτί, που συνοδεύεται από φωτογραφικό υλικό. Επίσης, στο βιβλίο περιέχεται ένα βιογραφικό της Γιουρσενάρ, βιβλιογραφία για τη σπουδαία συγγραφέα, διάφορες επιστολές της και κάποιες σκέψεις από συνεντεύξεις και διαλέξεις σχετικά με τον Αδριανό.

Εν κατακλείδι αυτό που θα λέγαμε είναι ότι το εν λόγω βιβλίο είναι εξαιρετικό από κάθε άποψη, αφού δίνει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της σπουδαίας συγγραφέως, όχι μόνο στους αναγνώστες που ήδη τη γνωρίζουν, αλλά και σ’ εκείνους που δεν την ξέρουν καθόλου και σίγουρα μέσα από το συγκεκριμένο έργο θα θελήσουν να διαβάσουν πονήματά της.