Many faces

Καθώς η Τούβεσον, προϊσταμένη του Τμήματος Ανθρωποκτονιών του Χέλσινμποργκ, οδηγεί, ένα αυτοκίνητο σπάει τον καθρέφτη της και την προσπερνά με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Η Τούβεσον το ακολουθεί στους δρόμους της πόλης μέχρι που το αυτοκίνητο φτάνει στην προβλήτα και πέφτει στο νερό. Η Τούβεσον ζητά άμεσα ενισχύσεις. Από το βυθισμένο αυτοκίνητο ανασύρεται το πτώμα ενός επιχειρηματία. Μόλις διενεργείται η νεκροψία αποδεικνύει ότι ο άντρας είναι νεκρός δύο μήνες περίπου. Τότε η ομάδα της Τούβεσον αναρωτιέται πώς στο καλό οδηγούσε το αυτοκίνητο;

Η προσωπική ζωή του Φάμπιαν Ρισκ δεν είναι στα καλύτερά της. Ένα αγεφύρωτο χάσμα έχει απομακρύνει τον ίδιο από τη Σόνια, τη γυναίκα του, ενώ ο γιος του Τίοντορ περνάει μια κρίσιμη εφηβική περίοδο και η μικρή Ματίλντα βρίσκεται σε προεφηβικό στάδιο. Μόλις η Τούβεσον επικεντρώνει την προσοχή της ομάδας της στη νέα υπόθεση, ο Φάμπιαν αφήνει κατά μέρος τα προσωπικά του ζητήματα και βυθίζεται στην έρευνα της υπόθεσης. Ο νεκρός επιχειρηματίας είχε εκποιήσει όλη του την περιουσία. Υπάρχουν μάρτυρες που τον είχαν δει ζωντανό πριν από λίγες ημέρες, όπως ο μεσίτης, ο διευθυντής της τράπεζας. Κάτι δεν κολλάει στην ιστορία για τον Φάμπιαν. Στη συνέχεια ανακαλύπτουν το πτώμα ενός πλούσιου μουσικού, κλεισμένο σ’ έναν καταψύκτη, όπου κινήσεις αποκαλύπτουν την προσπάθεια εκποίησης της περιουσίας του. Κανένα στοιχείο δεν προκύπτει για την ταυτότητα του δολοφόνου. Το μόνο που μπορεί να συμπεράνει ο Φάμπιαν είναι ότι ο δολοφόνος αναζητά πλούσιους επιχειρηματίες και εκποιεί τις περιουσίες τους. Αλλά με ποιο σκοπό;

Η τρίτη υπόθεση με πρωταγωνιστή τον Φάμπιαν Ρισκ είναι και η καλύτερη. Υπάρχει εξέλιξη στην προσωπική ζωή του κεντρικού χαρακτήρα, η πλοκή είναι δεμένη σε κάθε πτυχή, ενώ οι δευτερεύοντες χαρακτήρες διαδραματίζουν σημαίνοντα ρόλο στην ιστορία. Το έντονο αφηγηματικό ύφος του συγγραφέα, ο τρόπος που κλείνει το κάθε κεφάλαιο, δημιουργούν αναγνωστικό σασπένς. Ο συγγραφέας στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα προχωρά ένα βήμα παραπέρα στο να εκτροχιάσει τη ζωή του πρωταγωνιστή αποτυπώνοντάς τον ακόμα πιο ρεαλιστικά. Εξάλλου ο Φάμπιαν Ρισκ δεν είναι αλκοολικός, ούτε ναρκομανής, απλώς δεν μπορεί να διαχειριστεί ισορροπημένα την οικογενειακή του ζωή.

Ο Stefan Ahnhem αποδεικνύεται ένας από τους ανερχόμενους συγγραφείς του αστυνομικού, όπου σε κάθε βιβλίο βελτιώνεται και παρουσιάζει ένα αποτέλεσμα καλύτερο από το προηγούμενο.