Θραύσματα αναμνήσεων

Η Χαν Γκανγκ γεννήθηκε το 1970 στην ΓκουάνγκΤζου της Νότιας Κορέας και σε ηλικία δέκα ετών μετακόμισε στη Σεούλ. Σπούδασε Κορεατική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο ΓιόνΣε. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1993 με πέντε ποιήματα. Την επόμενη χρονιά κέρδισε τον διαγωνισμό της εφημερίδας «Σεούλ Σίνμουν» για πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς με την ιστορία της «Ερυθρή άγκυρα». Η πρώτη της συλλογή διηγημάτων «Γιόσου» κυκλοφόρησε το 1995. Το μυθιστόρημα «Η χορτοφάγος» (2007) της χάρισε την παγκόσμια αναγνώριση, καθώς η αγγλική του μετάφραση (2015) τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Booker 2016. Έχει εκδώσει επίσης τις συλλογές διηγημάτων «Τα φρούτα της γυναίκας μου» (2000) και «Η σαλαμάνδρα της φωτιάς» (2012), καθώς και τα μυθιστορήματα «Μαύρο ελάφι» (1998), «Τα κρύα σου χέρια» (2002), «Φυσάει αέρας, πήγαινε» (2010), «Μάθημα ελληνικών» (2011), «Ανθρώπινες πράξεις» (2014), «Το λευκό βιβλίο» (2016) και «Δεν ξεχνώ» (2021). Ζει στη νοτιοκορεατική πρωτεύουσα και είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Δημιουργικής Γραφής του Ινστιτούτου Τεχνών της πόλης.

Δύο είναι οι ήρωες του βιβλίου «Μάθημα ελληνικών» της Χαν Γκανγκ, ένας άντρας και μία γυναίκα. Τραυματισμένοι, πληγωμένοι, θλιμμένοι, μελαγχολικοί. Με «σακιά» που κουβαλούν στις πλάτες τους.

Εκείνη έχει χάσει την ομιλία της. Δεν είναι η πρώτη φορά. Εκείνος είναι σχεδόν τυφλός. Φοράει γυαλιά με χοντρούς φακούς, ενώ η όρασή του φθίνει από μέρα σε μέρα. Εκείνη, έχοντας χάσει τα πάντα στη ζωή της, δεν έχει πλέον τίποτα να της κινεί το ενδιαφέρον, παρά μόνο τα μαθήματα αρχαίων ελληνικών που παρακολουθεί ανελλιπώς. Εκείνος είναι ο δάσκαλός της. Και οι δύο ζουν στο παρόν τους, σαν χαμένοι, αγκιστρωμένοι στο παρελθόν που τους πόνεσε πολύ. Παρέα με κατακερματισμένες μνήμες. Θλιμμένοι και σιωπηλοί, καθορίζονται από αυτό, ζουν μέσα από αυτό, παίρνουν δύναμη για επιβίωση από αυτό.

Όταν, από ένα γύρισμα της τύχης, τα γυαλιά του δασκάλου σπάσουν και βρεθεί ολομόναχος και χαμένος, χωρίς να υπάρχει κανένας να τον βοηθήσει ουσιαστικά, εκείνη θα είναι ο μοναδικός άνθρωπος που θα βρίσκεται κοντά του τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και θα του προσφέρει χείρα βοηθείας. Και, σταδιακά, μέσα από τη βοήθεια αυτή, οι δυο τους θα έρθουν πιο κοντά.

Οι λεπτομερείς περιγραφές είναι αυτές που κάνουν τη διαφορά. Οι εξαιρετικά αναλυτικές περιγραφές των πάντων, των καθημερινών στιγμών των ηρώων, της ρουτίνας τους, ολόκληρες σκηνές και περιστατικά από τα παιδικά τους χρόνια, αλλά και όλων όσων τους περιβάλλουν, των ρούχων, των αντικειμένων κλπ., με μια απλότητα μοναδική.

Ο λόγος, η αφήγηση ακολουθεί τη διάθεση των ηρώων, αποτελείται κυρίως από μονολόγους, εσωτερικούς ή μη, κατακερματισμένος, κοφτός, όμοιος με θραύσματα, καθρεφτίζει την ψυχική διάθεσή τους και μεταφέρει στους αναγνώστες τον ζόφο των ζωών τους.