Η άλλη πλευρά του Λος ‘Αντζελες

Η Σώτη Τριανταφύλλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Σπούδασε Φαρμακευτική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ιστορία και Πολιτισμούς στην École des Hautes Études en Sciences Sociales στο Παρίσι και Ιστορία της Αμερικάνικης Πόλης στη Νέα Υόρκη. Αργότερα, γυρίζοντας στην Αθήνα, τελείωσε το τμήμα Γαλλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πέρα από τη συγγραφική της δραστηριότητα, έχει εργαστεί ως μεταφράστρια, επιμελήτρια εκδόσεων, αλλά και ως καθηγήτρια της Ιστορίας του Κινηματογράφου.

Η Σώτη Τριανταφύλλου είναι μια ιδιαίτερα παραγωγική συγγραφέας της σύγχρονης γενιάς- διαθέτει άνεση στην αφήγηση, μέσα από την οποία συχνά διαφαίνεται το ευρύ πεδίο των γνώσεων της. Το έργο της χαρακτηρίζεται από το αστικό περιβάλλον και τις μικρές μάχες των ανθρώπων μέσα σ’αυτό.

Το βιβλίο αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας συνεργασίας της Σώτης Τριανταφύλλου και του φωτογράφου Πέτρου Νικόλτσου. Η συγγραφέας επιστρέφει στο γνώριμό της Λος Άντζελες, παραθέτοντας αποσπάσματα από δυο παλαιότερα βιβλία της, ”Το εναέριο τρένο στο Στίλγουελ” (1992) και ”Άλφαμπετ Σίτυ” (1993). Στο ”Εναέριο τρένο στο Στίλγουελ” μιλά για το νεανικό ψυχισμό, τη ροκ μουσική και για τους δρόμους των αμερικάνικων μεγαλουπόλεων. Γενικά, το θέμα της είναι τα νιάτα και η ελευθερία. Το ”Άλφαμπετ Σίτυ” είναι ένας μονόλογος που περιγράφει το πώς είναι να είναι κανείς νέος στην καρδιά της Αμερικής. Στο ”Λος Άντζελες”, λοιπόν, η συγγραφέας έχει ενσωματώσει κάποια αποσπάσματα από αυτά τα δυο βιβλία της. Επέλεξε αυτά που μοιάζουν με ημερολογιακές καταγραφές. Μιλάει για την Πόλη των Αγγέλων με τη σιγουριά του επισκέπτη που δεν εντυπωσιάζεται πια από την πόλη, αλλά προσπαθεί να γνωρίσει βιωματικά τους δρόμους της και την ίδια. Αισθάνεται τον παλμό των Δυτικών Ακτών και κυκλοφορεί στα πιο σκοτεινά και απρόσιτα σημεία της υπερμεγέθους πόλης. Ο Πέτρος Νικόλτσος συνεισφέρει στο οδοιπορικό κάνοντας κλικ με το φακό του σε γειτονιές και λεωφόρους. Η συγγραφέας προτρέπει τους αναγνώστες της να ανακαλύψουν το Λος Άντζελες με το δικό τους τρόπο. Προτιμά την προσγείωση στην πραγματικότητα: ”Το 45% του πληθυσμού δεν είναι λευκοί αλλά Μεξικανοί, Ασιάτες…..”. Μας αποκαλύπτει τη φτηνή αρχιτεκτονική, τη φτώχεια και το έγκλημα που αναλογεί στην Πόλη των Αγγέλων. Από την άλλη μεριά, ο φωτογράφος, μέσα από τις ασπρόμαυρες και αναχρονιστικές φωτογραφίες του, μας ξεναγεί σε μια πόλη που τρέχει γρήγορα, ενώ ταυτόχρονα παραμένει απαράλλακτη εδώ και πενήντα χρόνια.

Πρόκειται για ένα βιβλίο-υβρίδιο. Δεν είναι φωτογραφικό λεύκωμα, ούτε εικονογραφημένο μυθιστόρημα, αφού συχνά τα κείμενα και οι εικόνες δεν συμβαδίζουν όσον αφορά το περιεχόμενο τους. Τόσο η συγγραφέας όσο και ο φωτογράφος αναδεικνύουν μια διαφορετική εκδοχή του Λος Άντζελες. Δεν συνεργάστηκαν με συμβατικό τρόπο. Συναντήθηκαν για πρώτη φορά την παραμονή της έκδοσης του βιβλίου. Η φωτογραφική μηχανή αναλαμβάνει το ρόλο του αφηγητή μέσα από τα βλέμματα των κατοίκων, τα πελώρια αυτοκίνητα, τα βρώμικα πεζοδρόμια. Η πόλη έχει πολλές και διαφορετικές πτυχές. Τα κείμενα και οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες εναλλάσσονται. Η Σώτη Τριανταφύλλου και ο Πέτρος Νικόλτσος θέλοντας να καταγράψουν την οπτική τους για την πόλη αυτή, προσφέρουν στους αναγνώστες ένα ασπρόμαυρο ταξίδι στο χρόνο και στο χώρο. Η συγγραφέας με το βιβλίο αυτό γίνεται πρωτοπόρος σε μια διαφορετική προσέγγιση της λογοτεχνίας. Η επιτυχία του βιβλίου έγκειται στο ότι ίσως στις σελίδες του δούμε και τη δική μας πόλη καθώς και εμάς τους ίδιους.