Eικονογράφηση: Έφη Λαδά

Τι λέμε σήμερα στα μικρά παιδιά πριν κοιμηθούνε; Ποια μάνα, πατέρας ή γυναίκα που προσέχει τα παιδιά μας τραγουδάει ένα νανούρισμα ή σιγομουρμουρίζει έναν γλυκό σκοπό για να αποκοιμηθεί το αγγελούδι που μπορεί να κλαίει γοερά σε σημείο γονείς και γείτονες να φτάνουν σε απόγνωση; Υπάρχει περίσσευμα υπομονής για μια τέτοια διαδικασία ή μήπως αφήνουμε τα ηλεκτρικά μουσικά στριφογυριστά παιχνίδια να αναλάβουν το νανούρισμα; Τις σπάνεις φορές που έχουμε το κέφι να τραγουδήσουμε εμείς ένα νανούρισμα στο παιδί ανακαλούμε αποσπάσματα από τα νανουρίσματα της γιαγιάς και της μαμάς. Αλλά πόσο να μας αφορά πια σήμερα το «Κοιμήσου και παράγγειλα στην Πόλη τα προικιά σου, στη Βενετιά τα ρούχα σου και τα διαμαντικά σου…»; Ποια προικιά να τάξουμε στην κόρη που είναι στην κούνια και που πολύ πιθανόν να καταλήξει να έχει τη δική της επιχείρηση και όχι προικιά, ούτε για γάμο δε θα θέλει να ακούσει.

Να λοιπόν ένα βιβλίο με σύγχρονα νανουρίσματα για την πιο ευαίσθητη, για το παιδί, στιγμή της ημέρας: την ώρα πριν τον ύπνο. Τραγουδιστές ιστορίες που παρακολουθούν τη ζωή του παιδιού από την ώρα της γέννησής του έως τη στιγμή που θα κάνει τα πρώτα του βήματα. Λέξεις και εικόνες που προσφέρουν ένα ασφαλές πλαίσιο για τις κρίσιμες πρώτες ώρες του ανθρώπου. Αφού η ηλικία 0-3 θεωρείται καίριας σημασίας για την ανάπτυξη. Τότε μαθαίνουμε να ελέγχουμε το σώμα μας και τις ανάγκες μας, να μιλάμε και να περπατάμε. Και τότε ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ανυπέρβλητη δυσκολία των ορίων. Δεν είμαστε παντοδύναμοι, τι φριχτή ανακάλυψη! Η τεράστια ντουλάπα δε μετακινείται ακόμη όσο κι αν σπρώχνουμε. Η μαμά δεν είναι πάντα διαθέσιμη, ο μπαμπάς μπορεί ξαφνικά να φύγει από το σπίτι, αιτία φυσικά είμαι εγώ, το βρέφος, ενοχές και άλλα ακόμη δεινά απειλούν την «ξεγνοιασιά» αυτής της ηλικίας.

Γι΄αυτό αυτά τα νανουρίσματα πλέκουν ένα χρυσό νήμα ασφαλείας. Το παιδί είναι βασιλιάς ενός μικρόκοσμου. Η κάθε του κίνηση είναι ένα κοσμοϊστορικό γεγονός. Το παιδί γέλασε, ρεύτηκε, έκλαψε, και αυτό αποτελεί ένα συναρπαστικό επεισόδιο ζωής. Η μάνα, ο πατέρας, η γιαγιά ή η γυναίκα που προσέχει το παιδί θα χαρεί διαβάζοντας και σιγοτραγουδώντας τις μικρές ιστορίες της καθημερινής ζωής του μικρού πρίγκιπα ή πριγκίπισσας που στριφογυρίζει στο κρεβατάκι. Και θα εκτονωθεί λιγάκι διαβάζοντας «Το βράδυ ξενυχτήσαμε/ τα άστρα τα μετρήσαμε/  οι γείτονες κακιώσανε/ άγρυπνοι ξημερώσανε». Χαριτωμένες ζωγραφιές και απαλή μουσική από το CD συνθέτουν ένα ωραίο αποτέλεσμα. Μια επιφύλαξη μόνο. Το μωρό που πρωταγωνιστεί σε όλα τα νανουρίσματα είναι αγόρι. Θα μπορούσε να προβλεφθεί και ένα κοριτσάκι ως ηρωίδα κι ας είναι τα κορίτσια «το ισχυρό φύλο». Θέλουν κι αυτά λόγια από μετάξι.

Η Κατερίνα Αναγνώστου έχει γράψει 16 βιβλία για παιδιά. Είναι μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και έχει αποσπάσει αρκετές διακρίσεις για το συγγραφικό της έργο. Τις ιστορίες της τις διαβάζει πρώτα στον εννιάχρονο γιο της που είναι ένας αυστηρός κριτικός.

Η Έφη Λαδά, απόφοιτος του Εργαστηρίου του Ζωγράφου του Γιώργου Βογιατζή, ασχολείται από το 1991 αποκλειστικά με την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων. Έχει εικονογραφήσει πάνω από 40 βιβλία, έχει κάνει ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής και έχει φιλοτεχνήσει σκηνικά για παιδικές παραστάσεις.