Ιδιωτικές και δημόσιες οφειλές

Ο Πέτρος Μάρκαρης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1937. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στην Αυστρία και εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα το 1964. Είναι θεατρικός συγγραφέας, μεταφραστής και μυθιστοριογράφος. Διετέλεσε πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (Ε.ΚΕ.ΒΙ, 2008-2009). Το πρώτο του αστυνομικό μυθιστόρημα, «Νυχτερινό δελτίο», κυκλοφόρησε το 1995. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα «Άμυνα ζώνης» (1998), «Ο Τσε αυτοκτόνησε» (2003), «Βασικός μέτοχος» (2006), «Παλιά, πολύ παλιά» (2008). Ο κεντρικός του ήρωας, αστυνόμος Κώστας Χαρίτος, αγαπήθηκε αμέσως από το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα και το εξωτερικό, κατακτώντας τις πρώτες θέσεις στις πωλήσεις. Τα «Ληξιπρόθεσμα δάνεια» κυκλοφόρησαν το 2010 και είναι το πρώτο μέρος της «Τριλογίας της Κρίσεως», με θέμα την κρίση στην Ελλάδα.

Ένας συνταξιούχος τραπεζίτης βρίσκεται αποκεφαλισμένος στον κήπο της έπαυλής του, στο Κορωπί. Ακολουθεί η δολοφονία, με τον ίδιο τρόπο, του Άγγλου επικεφαλής μιας τράπεζας και ενός hedge fund στο Σύνταγμα, ενός Ολλανδού, στελέχους ενός ξένοι οίκου αξιολόγησης, στο Παγκράτι και του ιδιοκτήτη μιας εισπρακτικής εταιρίας στο Χαλάνδρι. Όλ΄αυτά συμβαίνουν το πρώτο καλοκαίρι μετά την ανακοίνωση σκληρών μέτρων λιτότητας και την εγκατάσταση στην Αθήνα της τρόικας (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα).

Οι έρευνες της αστυνομίας προσανατολίζονται αρχικά στην εγχώρια τρομοκρατία, έπειτα και από παρότρυνση της Σκότλαντ Γιαρντ. Αλλά ποιος Έλληνας τρομοκράτης παίρνει το κεφάλι των θυμάτων του μ’ ένα σπαθί; Και επιπλέον, ποιος είναι ο συντάκτης της αφίσας (και των αυτοκόλλητων, στη συνέχεια) που γεμίζει τους τοίχους της Αθήνας και καλεί όσους οφείλουν στις τράπεζες να σταματήσουν να πληρώνουν; Την ώρα που ο κόσμος διαμαρτύρεται στους δρόμους για τα μέτρα, ο πενηνταπεντάρης αστυνομικός Κώστας Χαρίτος πρέπει να βρει το δολοφόνο, μεταξύ άλλων, και για να σώσει την τιμή μιας ταπεινωμένης χώρας.

Αλλά ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης δεν κάνει πολιτική. Διαθέτει την εξυπνάδα, το κοινωνικό αισθητήριο και την εκφραστική ικανότητα, για να κινηθεί με άνεση στα μονοπάτια του σύγχρονου οικονομικού εγκλήματος, απ΄ όποια πλευρά κι αν το δει κανείς, και στις παραδοσιακές, κλασικές αστυνομικές μεθόδους εξιχνίασής του. Επινοεί κι έναν τρίτο παράγοντα, πολύ κρίσιμο για τη διαλεύκανση των συγκεκριμένων εγκλημάτων, που δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε. Κι όλ’ αυτά τα δένει σε μια σφιχτή πλοκή, αφήνοντας διέξοδο στο θυμόσοφο σχολιασμό της Αδριανής, συζύγου του Κώστα, που αναπαριστά την Ελλάδα του χθες, του σήμερα και –γιατί όχι;- του αύριο.