«…ξεκίνησε σαν κατάλαβα πώς πρέπει ο έξω κόσμος, που είναι το έναυσμα και η αφορμή, να επικοινωνήσει με τον κρυμμένο εαυτό, ν’ ανοίξουν στοές, γεμάτα να μπαίνουν τα βαγονάκια, με λίγα ψήγματα να βγαίνουνε, σε κίνηση, όμως, ακατάπαυστα.»
Ηλίας Παπαμόσχος

Ο Ηλίας Λ. Παπαμόσχος γεννήθηκε το 1967 στην Καστοριά. Σπούδασε στο τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών και στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας. Εργάστηκε ως βιβλιοϋπάλληλος στην Αθήνα και από το 1997 επέστρεψε στη γενέτειρά του -όπου ζει μέχρι σήμερα- και ασχολήθηκε με την οικογενειακή εμπορική επιχείρηση. Έχει γράψει δύο συλλογές διηγημάτων: “Καλό ταξίδι κούκλα μου…” (2004) και “Του χρόνου κυνήγια” (2005).Το βιβλίο του «Λειψή αριθμητική» περιλαμβάνει ιστορίες και ό,τι ζωντανεύει και ό,τι ξεφτίζει σ’ αυτόν τον κόσμο που μια λειψή αριθμητική μπορεί να τον βγάλει και μηδενικό.
Η «Λειψή αριθμητική» αποτελείται από 34 μικρά εξομολογητικά διηγήματα, που άλλα έχουν ως κέντρο αναφοράς τον άνθρωπο, άλλα τα ζώα και άλλα τα πράγματα. Διηγήματα για ανήσυχα κοράκια, για ανώνυμους και επώνυμους ζωγράφους, για νόστους, για άγνωστους στρατιώτες, για την αξία της συγχώρεσης, για συνήθειες και θύμησες δικών του ανθρώπων, για τη μάνα του, που έλεγε πως, τον καλό τον άνθρωπο τον τρώει η καλοσύνη και τον κακό τον θρέφει η κακία του, για την ερημιά των ανθρώπων, τις σκέψεις των ηλικιωμένων, και γενικότερα για τη ζωή, τη μοναξιά, το θάνατο και τη σχέση των ανθρώπων με το θάνατο. Οι ζωντανοί και οι νεκροί της ζωής και της ψυχής παρελαύνουν μέσα στις ιστορίες αυτές και καταθέτουν το στίγμα τους κι εμείς προβληματιζόμαστε και γινόμαστε σοφότεροι. Το κάθε διήγημα σε ταξιδεύει στις σκέψεις του συγγραφέα και σου γεννά προβληματισμούς. Ο αναγνώστης βλέπει τα πράγματα από τη σκοπιά του συγγραφέα κι έτσι αποκτά μια άλλη νέα οπτική των καταστάσεων.

Τα διηγήματα του βιβλίου είναι καλογραμμένα και καλοδουλεμένα. Η γλώσσα είναι περιγραφική, αλλά με πολλούς πλεονασμούς και υπερβολική χρήση της ποιητικής μορφής λόγου σε ορισμένα σημεία. Η θεματική των διηγημάτων του Παπαμόσχου περιστρέφεται γύρω από την κληρωτίδα της ζωής, τα αδιάκοπα γυρίσματα της τύχης, θηρευτές και θηράματα σε απρόβλεπτες συναντήσεις, ανθρώπους σε ανεξόφλητους λογαριασμούς της μνήμης και γενικά γύρω από ιστορίες για οτιδήποτε ανυψώνεται, προοδεύει, από τη μια μεριά, και ό,τι ξεφτίζει, χάνει παντελώς την αξία του σ’ αυτό τον κόσμο, από την άλλη μεριά. Κινείται ανάμεσα στην ακμή, την άνοδο και την πτώση, την παρακμή.