Γυναίκα-σύμβολο

Κόρη της συγγραφέως Theodora Kroeber και του ανθρωπολόγου  Alfred L. Kroeber, γεννημένη στο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας το 1929, η Ούρσουλα Κ. Λε Γκεν σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και στη Γαλλία, όπου γνώρισε το σύζυγό της, ιστορικό Charles A. Le Guin. Πολυγραφότατη συγγραφέας, κυρίως έργων επιστημονικής φαντασίας, έχει εκδώσει μυθιστορήματα, διηγήματα, δοκίμια, βιβλία για παιδιά και  ποιητικές συλλογές και έχει λάβει πολλά βραβεία: Hugo, Nebula, National Book Award, PEN-Malamud κ.ά. Ζει στο Πόρτλαντ του Όρεγκον.

Στο πιο πρόσφατο μυθιστόρημά της, «Λαβίνια», που εκδόθηκε στις ΗΠΑ το 2008, η Λε Γκεν εμπνέεται από το κλασικό έπος του Λατίνου συγγραφέα Βιργίλιου, «Αινειάδα», το οποίο ακολουθεί πιστά ως προς το χρόνο, τον τόπο, τα πρόσωπα. Δίνει φωνή στη Λαβίνια, κόρη του Λατίνου, βασιλιά του Λατίου και κατοπινή σύζυγο του Τρώα βασιλιά Αινεία, που φθάνει ηττημένος από τους Έλληνες με το λαό του στην Ιταλία, όπου ιδρύει τη νέα του πατρίδα. Για να γίνει αυτό, όμως, θα πρέπει πρώτα να νικήσει τον Ρουτούλο βασιλιά Τύρνο που εποφθαλμιά το βασίλειο του Λατίνου και διεκδικεί τη Λαβίνια για γυναίκα του. Εκείνη, ωστόσο, εκπληρώνοντας την προφητεία του ποιητή που συναντά στο μαγευτικό δάσος της Αλβούνεας, θα διαλέξει τον Αινεία. Ο Λατίνος θα κάνει ειρήνη μαζί του παραχωρώντας του γη για να ιδρύσει τη νέα του πόλη, το Λαβίνιο. Με τη νεαρή κόρη του βασιλιά ο Αινείας θα ζήσει τρία χρόνια, δηλαδή μέχρι το θάνατό του, αποκτώντας μαζί της έναν γιο.

Η συγγραφέας, σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, διηγείται την ιστορία από την πλευρά της Λαβίνιας, στην οποία δίνει τη διπλή υπόσταση του υπαρκτού (στο έπος) και του μυθιστορηματικού προσώπου: με την ικανότητά της να αντιλαμβάνεται τους χρησμούς (ή την επιθυμία) των προγόνων της και με τη βαριά γνώση των μελλούμενων που της κληροδοτεί ο ποιητής, η Λαβίνια θα ζήσει ευτυχισμένη δίπλα στον ήρωά της, άξια κόρη, σύζυγος και μητέρα. Δίνοντάς της φωνή η Λε Γκεν την εξυψώνει σε  γυναίκα-σύμβολο ειρήνης και αγάπης. Ξαναβρίσκουμε εδώ τις φανταστικές περιγραφές του πολέμου και της ειρήνης, το σεβασμό στους θεούς και τις τελετουργίες του κάθε λαού, τους ήρωες στη μάχη και στη ζωή. Η Λε Γκεν μπολιάζει τα πρόσωπα της Αινειάδας με τα χαρακτηριστικά που συναντάμε και σε άλλα έργα της: είναι συνετοί, σοφοί, πλέριοι στο σώμα και στην ψυχή. Κι ανάμεσά τους η Λαβίνια, ισότιμη, σύμβουλος και συνοδοιπόρος. Γράφει η Λε Γκεν στο επίμετρο: «Οι γυναίκες δεν ζούσαν χωριστά, ως μετακινούμενο περιουσιακό στοιχείο, και αυτός θα μπορούσε να είναι ο βασικότερος λόγος για τον οποίο η φαντασία μου μού επιτρέπει να νιώσω άνετα στην ιδέα ενός αρχαίου ρωμαϊκού νοικοκυριού, όπως δεν μπορώ να νιώσω στην ιδέα ενός αρχαίου ελληνικού νοικοκυριού».

Με παράλληλη εξιστόρηση επεισοδίων στο παρελθόν και το παρόν, που είναι ταυτόχρονα και μέλλον, η Λε Γκεν δημιουργεί ένα έργο που, αν και δεν διαθέτει την πνοή άλλων πρωτότυπων εμπνεύσεών της, (αφού είναι υποχρεωμένη να βαδίσει στα χνάρια του Βιργίλιου), μας συγκινεί και μας συνεπαίρνει με τα πανανθρώπινα μηνύματά του.