Για κάθε κενό υπάρχει ένα κούμπωμα

Διαβάζοντας οι περισσότεροι τον τίτλο του παρόντος βιβλίου θα αναρωτηθείτε τι είναι οι κόπιτσες. Και γι’ αυτό και μόνο ο τίτλος είναι ευφυής και ιδιαίτερος. Κόπιτσες, λοιπόν, είναι με μια λέξη τα κουμπώματα υπό μορφήν μεταλλικού μικρού γάντζου, καθώς και της αντίστοιχης θηλιάς, που σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιείται αντί για κουμπί.

Έτσι και στη συλλογή διηγημάτων της Μάρτυς Λάμπρου οι ήρωες και οι ηρωίδες της αναζητούν τις δικές τους κόπιτσες, άλλοτε για να ξεφύγουν από δεσμά του παρελθόντος, άλλοτε πάλι για να ανακαλύψουν την πτυχή του εαυτού τους που μένει ανεξιχνίαστη. Όποια περίπτωση όμως και αν προσεγγίσουμε, οπωσδήποτε πρόκειται για την κάλυψη εκείνου του κενού που μοιάζει χαώδες, καταστροφικό, ανυπέρβλητο. Κενό που όλοι νιώθουμε κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας και που καλούμαστε μερικές φορές να το υπερβούμε.

Οι ιστορίες του βιβλίου της Μάρτυς Λάμπρου έχουν ήρωες νέους ανθρώπους που αναζητούν το δικό τους δρόμο, επιτυχημένες γυναίκες που καταρρίπτουν το ιδεώδες, γέροντες που κυνηγούν το νέο, ηλικιακά και χρονικά, έρωτα. Άλλοτε πάλι έχουμε ενώπιόν μας ήρωες που παλεύουν να απαγκιστρωθούν από το παρελθόν τους, ανθρώπους χωρισμένους που αναζητούν τη λύτρωση ή χωριάτες που ξοδεύουν το χρόνο τους.

Κατά την ανάγνωση δίνεται η αίσθηση ότι κατά ένα περίεργο τρόπο υπάρχει μια αλληλεξάρτηση και αλληλεπίδραση μεταξύ των χαρακτήρων, γεγονός που κάνει τη μορφή της συγκεκριμένης συλλογής διηγημάτων να φαίνεται και να είναι συμπαγής, δεμένη, ακέραια. Επίσης, ένα από τα καθοριστικά στοιχεία που μου άρεσαν ήταν ότι σε κάθε ιστορία ξεχωριστά διαφαίνεται η μοναξιά του ήρωα, ακόμα κι αν αυτός βρίσκεται ανάμεσα στο πλήθος, το αίσθημα εκείνο που θέλοντας και μη σε απομονώνει και σε καθορίζει. Ένα αίσθημα που η Μάρτυ Λάμπρου αφήνει να διαφανεί έντεχνα μέσα από τα κείμενά της, δίδοντας παράλληλα και το έναυσμα κατ’ αρχήν για τη συνειδητοποίηση και κατόπιν για την αντιμετώπιση.

Το μόνο που θα μπορούσα να σημειώσω ως αδύναμο σημείο της συλλογής είναι ότι η κατακλείδα πρόταση σε κάθε διήγημα δεν απογειώνει την ιστορία, αλλά της αφαιρεί από την ουσία της διαδρομής μέχρι το τέλος.

Μια εξαιρετική συλλογή διηγημάτων, με θέμα τον άνθρωπο σε διαφορετικούς χώρους και μέρη, τη μοναξιά που τον πολιορκεί, αλλά και την αντίδρασή του, προκειμένου να ξεφύγει από τον κυκεώνα που ορθώνεται μπροστά του.