Το βιβλίο του Αλέξανδρου Μασσαβέτα συνδυάζει μια μακρά περιπλάνηση στην Ιστορία και στα ήθη της Κωνσταντινούπολης με την περιήγηση. Στο ιστορικό μέρος είναι αφιερωμένα τα τρία πρώτα και το έβδομο κεφάλαιο. Η Ιστορία, τα πρόσωπα και οι διηγήσεις του παρελθόντος εμφανίζονται συχνά και στα υπόλοιπα κεφάλαια, που έχουν περισσότερο χρηστικό χαρακτήρα για τον επισκέπτη της Πόλης. Ουσιαστικά το βιβλίο συμπληρώνει κενά του βιβλίου του για την Κωνσταντινούπολη (εκδ. Πατάκη, 2011), όπου λόγω του όγκου του υλικού, είχε αναγκασθεί να «υποβαθμίσει» το Φανάρι και τους Φαναριώτες. Το Φανάρι αποτέλεσε την οθωμανική περίοδο κέντρο της Ρωμιοσύνης της Πόλης, αλλά και την «κυβέρνηση» όλων των ορθοδόξων της αυτοκρατορίας. Η ιστορία του ταυτίσθηκε με την τάξη των Φαναριωτών. Εξετάζονται επίσης γειτονιές που βρίσκονται στο βορειοδυτικό άκρο της ιστορικής επτάλοφης χερσονήσου της Πόλης και διαδέχονται χωρικά η μία την άλλη. Το Τζιμπαλί και το Φανάρι, στους πρόποδες και στην πλαγιά του Πέμπτου Λόφου της Πόλης, οι Βλαχέρνες στον Έκτο Λόφο και το Μπαλάτ στην κοιλάδα ανάμεσά τους ακολούθησαν εντελώς διαφορετική πορεία. Απέκτησαν κατά περιόδους ξεχωριστό χαρακτήρα και οικίσθηκαν από διαφορετικές ομάδες.

Γιατί λέγεται πως η Πόλη δεν αλώθηκε, αλλά παραδόθηκε; Γιατί δεν συμμετείχαν όλοι οι πολιορκημένοι στην άμυνά της; Γιατί αναθεμάτισε ο μετέπειτα πατριάρχης Γεννάδιος τον αγωνιζόμενο Κωνσταντίνο Παλαιολόγο; Γιατί δήλωσε ο Πορθητής πως κατακτώντας την Πόλη πήρε την «εκδίκηση των Τρώων»; Έχουν οι Ρωμιοί της Πόλης καταγωγή «βυζαντινή»; Τι φορούσαν οι αυτοκράτορες της Ρωμανίας; Γιατί θεωρήθηκε η Ρουμανία «Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο»; Γιατί μιλούσαν οι Εβραίοι της Πόλης ισπανικά; Γιατί έχουν οι Φαναριώτες κακή φήμη; Γιατί αναθεμάτισε ο Γρηγόριος Ε΄ την Ελληνική Επανάσταση; Γιατί έχουν οι περισσότεροι Ελληνορθόδοξοι της Πόλης πρώτη γλώσσα την τουρκική; Γιατί έχουν κηρύξει πόλεμο στο Οικουμενικό Πατριαρχείο οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες; Γιατί πίνουν οι σημερινοί Τούρκοι πολύ περισσότερο τσάι απ’ ό,τι καφέ; Γιατί ήταν η οθωμανική Πόλη γεμάτη ξύλινα κτίσματα και πότε και πώς εξαφανίστηκαν;

Σε αυτές και πολλές άλλες ερωτήσεις ψάχνει απάντηση το οδοιπορικό του Μασσαβέτα, τόσο στις σελίδες της Ιστορίας όσο και στους δρόμους της ίδιας της Πόλης. Με αφορμή τους περιπάτους στο Τζιμπαλί, το Φανάρι, το Μπαλάτ και στις Βλαχέρνες αναμοχλεύει πτυχές της καθημερινότητας, ιδίως των λαϊκών τάξεων, που αποτελούσαν το πληθυσμιακά σημαντικότερο στοιχείο όλων των κοινοτήτων, παραθέτοντας  πληροφορίες τόσο για το κοινωνικό περιθώριο, όσο και για τις εκδηλώσεις λαϊκής κουλτούρας όπως τα καφενεία, τα καπηλειά, το θέατρο σκιών. Ταυτόχρονα αποτυπώνει την καθιέρωση, ενίοτε εν μέσω σοβαρών απαγορεύσεων, συνηθειών όπως η κατανάλωση αλκοόλ, καφέ και καπνού.

Ο Αλέξανδρος Μασσαβέτας προσκαλεί τον αναγνώστη να γνωρίσει μία ιστορική περιοχή της Κωνσταντινούπολης κατά μήκος του Κερατίου κόλπου. Οι δρόμοι, τα κτίρια και τα ερείπιά τους αποτυπώνουν τη διαδρομή μιας πόλης σε αέναη μετάλλαξη: τη μετάβαση από τη βυζαντινή στην οθωμανική Πόλη και από εκείνη στη μεγαλούπολη του σήμερα. Παράλληλα σκιαγραφεί όψεις της γεμάτης εντάσεις και αντιφάσεις τουρκικής κοινωνίας των ημερών μας.