Ένα νέο μοντέλο ερωτικών σχέσεων;

Η Χριστίνα Ματαράγκα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του Γαλλικού Ινστιτούτου. Εργάστηκε ως ιδιωτική υπάλληλος σε διάφορες εταιρίες, καθώς και ως γραμματέας και μεταφράστρια δίπλα σε έναν καθηγητή πανεπιστημίου. Για έξι χρόνια έζησε και εργάστηκε στο Μόναχο. Αυτό είναι το πρώτο μυθιστόρημά της που εκδίδεται.

Η Ελίνα εργάζεται περιστασιακά σε ένα συνεργείο καθαρισμού γραφείων στο Μόναχο. Μια μέρα, και ενώ έχει ήδη αποφασίσει πως στο τέλος του μηνός θα πάρει την καλοκαιρινή άδειά της και δεν θα ξαναγυρίσει στη δουλειά, γνωρίζεται με τους ενοίκους ενός από τα γραφεία. Ο Ανδρέας και ο Αλέξανδρος είναι συνάδελφοι, φίλοι και εραστές. Ο Ανδρέας προσπαθούσε για χρόνια να κρύψει τη σχέση τους. Την ίδια στιγμή, όμως, είναι ερωτευμένος και με την Ελίνα, έχοντας ξεπεράσει την απέχθεια που του προκαλούσαν οι γυναίκες, την οποία υιοθέτησε ως αντίδραση στην καταπιεστική μητέρα του. Αλλά και ο Αλέξανδρος είναι ερωτευμένος με την Ελίνα. Κάθε μέλος αυτού του τριμελούς… ζευγαριού είναι ερωτευμένο με τον άλλον και με όλους μαζί. Θα μάθουμε την ιστορία του καθενός, τα τραύματα που κουβαλάει μέσα του, θα συμπληρώσουμε κι εμείς μαζί τους, ως αναγνώστες, τα «κομμάτια του παζλ που λείπουν».

Με το πρώτο μυθιστόρημά της, η Χριστίνα Ματαράγκα μπαίνει στα βαθιά των ανθρωπίνων σχέσεων και δη των ερωτικών. Πώς γίνεται μια γυναίκα να είναι ταυτόχρονα ερωτευμένη με δύο άντρες που έχουν υπάρξει ζευγάρι; Μήπως είναι το «καμουφλάζ» στην αναθερμαινόμενη σχέση τους; Πώς γίνεται παράλληλα να αγαπά και να δίνεται, έστω για μία και μοναδική φορά, σε έναν τρίτο άντρα, τον Πέτερ, που μοιάζει έτοιμος να προσκολληθεί πάνω της; Και πώς μπορεί, ακόμα, ν’ αγαπά, ως γυναίκα και φίλη, την ετεροθαλή αδελφή του Ανδρέα, την ατίθαση και αλκοολική Πέτρα;

Αυτό που βλέπουμε να ξετυλίγεται μέσα στις σελίδες του βιβλίου είναι μια ιστορία αγάπης, μια ιστορία ζωής, στο φόντο μιας γερμανικής πόλης. Ο ποταμός Ίζαρ, το κέντρο, οι πλατείες, οι σταθμοί και οι εξοχές του Μονάχου, μαζί με εικόνες από ένα καλοκαίρι στην Ικαρία και μετά στα μνημεία και τα μουσεία της Ρώμης, πλαισιώνουν αυτή την «αλλόκοτη» ιστορία, που κυλά με τα σκαμπανεβάσματά της και σε κερδίζει στο τέλος με την ειλικρίνεια της γραφής της.