Ακόμα μια περιπέτεια για τον Πουαρό

Μετά την επιτυχία της πρώτης απόπειρας να συγγράψει μυθιστόρημα με πρωταγωνιστή τον θρυλικό ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό («Έγκλημα με υπογραφή», Διόπτρα), η Αγγλίδα συγγραφέας Sophie Hannah επιστρέφει με ένα ακόμα μυστήριο που απαιτεί τη συμβολή του δαιμόνιου Βέλγου για να λυθεί.

Στο «Κλειστό φέρετρο» μεταφερόμαστε στο Ιρλανδικό Ελεύθερο Κράτος –έτσι ονομαζόταν έως το 1937 η Δημοκρατία της Ιρλανδίας– του 1929. Σε μια έπαυλη στο Κλονακίλτι της κομητείας Κορκ η Λαίδη Πλέιφορντ, επιτυχημένη συγγραφέας παιδικών βιβλίων μυστηρίου, έχει καλέσει ορισμένα άτομα να περάσουν μια εβδομάδα μαζί. Λίγο πριν φτάσουν όλοι οι καλεσμένοι η Λαίδη υπαγορεύει στον δικηγόρο της μια σημαντική αλλαγή στη διαθήκη της. Την απόφασή της να αφήσει όλη της την περιουσία στον γραμματέα της, έναν άνδρα που του απομένει ελάχιστος χρόνος ζωής, την ανακοινώνει ενώπιον όλων των καλεσμένων στο δείπνο. Ανάμεσα στους καλεσμένους βρίσκονται και δυο άντρες που δεν ανήκουν στο φιλικό περιβάλλον της οικογένειας Πλέιφορντ: ο Ηρακλής Πουαρό και ο επιθεωρητής Έντουαρντ Κάτσπουλ. Η ανακοίνωση των αλλαγών στη διαθήκη πυροδοτεί ποικίλες αντιδράσεις στα μέλη της οικογένειας, από την ειρωνική αντιμετώπιση της κόρης Κλόντια μέχρι την οργισμένη απογοήτευση της νύφης Ντόρο. Αυτός που εκπλήσσεται περισσότερο και διαμαρτύρεται έντονα είναι ο ίδιος ο ευεργετούμενος. Εκείνη είναι η στιγμή που ο Πουαρό και ο Κάτσπουλ συνειδητοποιούν για ποιο λόγο έχουν προσκληθεί σε ένα άγνωστο σπίτι: η Λαίδη φοβάται ότι θα γίνει κάποια απόπειρα δολοφονίας. Παρόλο που οι δύο άντρες κάνουν τα αδύνατα δυνατά να αποτρέψουν το έγκλημα, κάποιος δολοφονείται, μόνο που δεν είναι αυτός που θα περίμεναν όλοι. Και τώρα αρχίζει το κυνήγι του δολοφόνου. Ενός δολοφόνου που εξακολουθεί να βρίσκεται μέσα στην έπαυλη, ανάμεσά τους.

Η Hannah έχει κατορθώσει κάτι πολύ σημαντικό στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα. Όχι μόνο κρατάει τα βασικά χαρακτηριστικά ενός τυπικού μυθιστορήματος της Άγκαθα Κρίστι (απομονωμένο σπίτι, συγκέντρωση υπόπτων σε έναν μόνο χώρο ή υποψίες που βαραίνουν όλα τα άτομα που είναι συγκεντρωμένα σε αυτόν), αλλά και δημιουργεί μια ιστορία που θα μπορούσε να την είχε γράψει η ίδια η Κρίστι. Χρησιμοποιώντας την πρωτοπρόσωπη αφήγηση του Έντουαρντ Κάτσπουλ καταφέρνει να δώσει μια νότα χιούμορ και ειρωνείας στη διαδικασία λύσης των μυστηρίων που καλύπτουν την υπόθεση. Το πρώτο μυστήριο που πρέπει να ξεδιαλύνουν Πουαρό και Κάτσπουλ είναι και το πιο δύσκολο: ποιος ήταν πραγματικά ο Τζόζεφ Σκότσερ, ο γραμματέας της Λαίδης Πλέιφορντ; Ποιο λόγο έχει κάποιος να δολοφονήσει έναν ετοιμοθάνατο; Οι απαντήσεις είναι καλά κρυμμένες και τα στοιχεία για την αλήθεια παρουσιάζονται σιγά σιγά, σαν ψίχουλα σε ένα μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσουν οι δύο άντρες για να φτάσουν μέχρι τον δολοφόνο.

Καλογραμμένο, με έξυπνη πλοκή και αρκετές ανατροπές, πιστό στην παράδοση που είχε δημιουργήσει η Άγκαθα Κρίστι, το μυθιστόρημα της Sophie Hannah διαβάζεται με ευχαρίστηση και αναγκάζει τα μικρά φαιά κύτταρά μας να δουλέψουν για να μπορέσουμε να βρούμε τον δολοφόνο πριν από τον Πουαρό και παράλληλα αποδεικνύει ότι ένα καλό whodunit μυθιστόρημα έχει πάντα ενδιαφέρον.