H Malin Persson Giolito γεννήθηκε στη Στοκχόλμη, σπούδασε Νομικά στο πανεπιστήμιο της Ουψάλα και εργαστήκε ως δικηγόρος στη μεγαλύτερη νομική εταιρεία της Σκανδιναβίας και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες, πριν αρχίσει να ασχολείται αποκλειστικά με τη συγγραφή. Η «Κινούμενη άμμος» βραβεύτηκε ως το καλύτερο σουηδικό αστυνομικό μυθιστόρημα για το 2016, ενώ μια νέα τηλεοπτική σειρά στο Netfix βασίζεται στην ιστορία του.

«Τα άτομα σε αυτό το δωμάτιο δεν ταιριάζουν μεταξύ τους. Άνθρωποι σαν κι εμάς συνήθως δεν περνούν χρόνο μαζί. Ίσως στην αποβάθρα του μετρό, στη διάρκεια μιας απεργίας των ταξί ή στο εστιατόριο ενός τρένου, αλλά όχι σε μία τάξη… Η ατμόσφαιρα είναι θολή και γκρίζα από τον καπνό της πυρίτιδας. Όλοι έχουν τραυματιστεί από σφαίρες, εκτός από μένα. Εγώ δεν έχω ούτε γρατζουνιά.»

Έξι άτομα βρίσκονται διασκορπισμένα σε μία σχολική αίθουσα: ο καθηγητής και τέσσερις μαθητές είναι νεκροί –ο Σεμπάστιαν Φάγκερμαν, γιος του πιο πλούσιου ανθρώπου της Σουηδίας, ο Σαμίρ Σαΐντ, γιος προσφύγων από τη Συρία, ο Ντένις, που ήρθε με ένα πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών από την Ουγκάντα, και η Αμάντα– μόνη ζωντανή είναι η Μάγια Νόμπεργκ, η καλύτερη φίλη της Αμάντα, η κοπέλα του Σεμπάστιαν και αυτή που τον ακολούθησε μέχρι το τέλος στο αποτρόπαιο σχέδιό του. Στη δίκη που θα ακολουθήσει η 18χρονη Μάγια κατηγορείται ως συνεργός στη δολοφονική επίθεση που ξεκίνησε το αγόρι της στο σχολείο. Είναι όμως και η ίδια θύτης ή θύμα;  Καθώς η δικαστική διαδικασία προχωρά, με τους δικηγόρους, την εισαγγελέα, το ακροατήριο, κι εκείνη, στο επίκεντρο της εικόνας που δημιουργούν τα μέσα ενημέρωσης, το νήμα της ιστορίας ξεδιπλώνεται αργά και προς το παρελθόν, στην πρώτη τους γνωριμία, στο εφηβικό σκίρτημα του έρωτα, στην επίδραση που είχε ο ευκατάστατος αλλά ψυχολογικά ασταθής Σεμπάστιαν στα γύρω του πρόσωπα, στις σχέσεις των γονιών με τα παιδιά τους, και τελικά στη δυναμική των σχέσεων σε μια πολυπολιτισμική, κοινωνικά και οικονομικά άνιση κοινωνία όπως η σουηδική.

Γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, ως ένας εξομολογητικός μονόλογος της βασικής ηρωίδας, το μυθιστόρημα της Giolito κερδίζει καταρχήν με την πειστική φωνή και την αμεσότητα της αφήγησής του. Η συγγραφέας πετυχαίνει να ολοκληρώσει πολύ καλά την ψυχολογία της 18χρονης έφηβης και κατηγορούμενης, να μας δώσει με ρεαλισμό και παραστατικότητα τα υπόλοιπα πρόσωπα και τα διάφορα επεισόδια της ιστορίας, ενώ η εναλλαγή ανάμεσα σε όσα διεξάγονται στη δίκη και στις προσωπικές αναμνήσεις των γεγονότων από τη Μάγια γίνεται με τρόπο επιδέξιο. Η σταδιακή ολοκλήρωση της συνολικής εικόνας –καθώς όλα τα κομμάτια του παζλ θα μπαίνουν στις θέσεις τους– διατηρεί την προσοχή μας και μας κρατά σε αναγνωστική εγρήγορση.

Τελικά, η «Κινούμενη άμμος» διαβάζεται ως ένα δικαστικό δράμα, ως μια αστυνομική ιστορία εξιστορούμενη από την πλευρά ενός κατηγορούμενου που βρίσκεται σε σύγχυση αλλά κι ως ένα εύστοχο κοινωνικό σχόλιο πάνω στις συνθήκες της σύγχρονης ζωής.