Φόνοι σε ειδυλλιακό σκηνικό

Τα αστυνομικά μυθιστορήματα που προέρχονται από τις σκανδιναβικές χώρες έχουν πλέον εδραιώσει την παρουσία τους στην ελληνική εκδοτική αγορά, σε τέτοιο σημείο μάλιστα που ένας λάτρης του είδους πρέπει να ψάξει για να ανακαλύψει αστυνομικό μυθιστόρημα από κάποια άλλη χώρα. Οι ιστορίες τους είναι λίγο πιο σκοτεινές, λίγο πιο σκληρές και συχνά προκαλούν τον ψυχισμό του αναγνώστη. Υπάρχουν, όμως, και Σκανδιναβοί συγγραφείς που ακολουθούν μια διαφορετική κατεύθυνση, πιο κοντινή στο κλασικό whodunit μυθιστόρημα που το κοινό έχει αγαπήσει διαχρονικά. Μια τέτοια αξιόλογη περίπτωση είναι το μυθιστόρημα «Κάτω απ’ τα ήσυχα νερά» της Σουηδής Βιβέκα Στεν.

Το σκηνικό της ιστορίας στήνεται σε ένα μικρό νησί στο αρχιπέλαγος της Στοκχόλμης. Η ειδυλλιακή ζωή του νησιού διαταράσσεται όταν ανακαλύπτεται το πτώμα ενός άντρα τυλιγμένο σε ένα δίχτυ. Την υπόθεση αναλαμβάνει ο αστυνόμος Τόμας Αντρέασσον, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά το νησί καθώς έχει περάσει εκεί πολλά καλοκαίρια. Η ταυτότητα του θύματος δεν αργεί να γίνει γνωστή, το θύμα όμως δεν φαίνεται να έχει κάποια σχέση με το νησί και η υπόθεση τείνει να χαρακτηριστεί ατύχημα ή αυτοκτονία. Όλα όμως αλλάζουν όταν η εξαδέλφη του θύματος βρίσκεται νεκρή σε μια πανσιόν στο ίδιο νησί. Σίγουρα αυτό δεν μπορεί να είναι σύμπτωση. Οι κάτοικοι, ανήσυχοι, πρέπει να αντιμετωπίσουν το γεγονός ότι στο ήσυχο νησί τους υπάρχει ένας δολοφόνος.

Το μυθιστόρημα αναπτύσσεται μέσα από μια γρήγορη, τριτοπρόσωπη αφήγηση που δεν αμελεί την εκτενή και κατατοπιστική περιγραφή του μικρού νησιού η οποία καθιστά οικείο το περιβάλλον σε κάθε αναγνώστη. Το τρένο, η έπαυλη ή το ποταμόπλοιο της Agatha Christie έχει αντικατασταθεί εδώ από ένα ολόκληρο νησί, αλλά η αίσθηση που σου αφήνει η ιστορία είναι η ίδια: στον μικρό αυτό τόπο όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και οι κινήσεις αγνώστων ατόμων δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητες. Μάτια υπάρχουν πολλά.

Παράλληλα η συγγραφέας επιλέγει τη δημιουργία δυο κεντρικών χαρακτήρων που έχουν πραγματική ζωή, παρελθόν και προσδοκίες για το μέλλον. Ο αστυνόμος Αντρέασσον –που ακόμα δυσκολεύεται να διαχειριστεί τον θάνατο της κόρης του και το διαζύγιό του– και η παιδική του φίλη Νόρα –που προσπαθεί να ισορροπήσει τις ευθύνες και τις ανάγκες μιας εργαζόμενης μητέρας– δίνουν έναν τόνο ρεαλισμού στην ιστορία, την τοποθετούν στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα της Σουηδίας, αποτρέποντας κατά αυτόν τον τρόπο τον κίνδυνο να μετατραπεί η ιστορία σε μια στείρα αναζήτηση της λύσης ενός γρίφου.

Το «Κάτω απ’ τα ήσυχα νερά» είναι ένα καλογραμμένο και ενδιαφέρον μυθιστόρημα που οξύνει την περιέργεια του αναγνώστη να παρακολουθήσει τη συνέχεια της σειράς στην οποία ανήκει καθώς, όπως μας πληροφορεί το βιογραφικό σημείωμα της συγγραφέως, πρόκειται για το πρώτο μέρος μιας σειράς αστυνομικών ιστοριών που τοποθετούνται στο ίδιο νησί.