Eικονογράφηση: Δέσποινα Καραπάνου
Δικαίωμα εισήγησης βέβαια έχουν μόνο οι συνάδελφοι κακοί ήρωες, το συνέδριο όμως είναι ανοιχτό στο κοινό. Επιδεικνύοντας άψογες οργανωτικές ικανότητες ο λύκος αποστέλλει επίσημες προσκλήσεις, οργανώνει το catering, τη διαμονή των εισηγητών, συντονίζει τις συζητήσεις κι όλα αυτά κινούμενος από το παράπονο που τον πνίγει για τον άχαρο ρόλο που του έχει επιφυλάξει η παιδική λογοτεχνία.
Με γλαφυρότητα, χιούμορ και ζωντάνια η συγγραφέας αφηγείται απολαυστικές σκηνές από όλες τις φάσεις του συνεδρίου. Παρακολουθούμε την κακιά μητριά της Χιονάτης, τις κακές αδερφές της Σταχτοπούτας, τις άκαρδες αδερφές της Πεντάμορφης, αλλά και τον Όσκαρ Ουάιλντ, τους αδερφούς Γκριμ, τον Περό και τον Τριβιζά να λαμβάνουν την πρόσκληση, να ξαφνιάζονται ευχάριστα και να ξεκινούν για το συνέδριο γεμάτοι προσδοκίες. Είναι φανερό ότι η συγγραφέας γνωρίζει τέλεια το υλικό της. Ήρωες και συγγραφείς διαγράφονται ανάγλυφοι, μέσα από τις λεπτομέρειες της εμφάνισης, του περιβάλλοντος και του ύφους τους. Στο συνέδριο ακούμε με αμείωτο ενδιαφέρον τις εισηγήσεις της κακιάς μητριάς («Το άγχος της ομορφιάς»), της άσχημης αδερφής της Σταχτοπούτας («Το σύνδρομο της Σταχτοπούτας»), των ανεπρόκοπων αδερφάδων της Πεντάμορφης (για τη δεινή θέση των μεσαίων παιδιών), του νάνου Ρουμπελστίνσκιν («Η κατάρα της διαφορετικότητας») και τις θυελλώδεις συζητήσεις που εκτυλίσσονται ενδιαμέσως. Από ξεσπάσματα ενθουσιασμού και δικαίωσης των κακών έως γιουχαΐσματα και εχθρικές βολές από καλούς ήρωες και υπερασπιστές της παραδοσιακής διάκρισης καλών-κακών ηρώων στα παραμύθια.
Στην πραγματικότητα παρακολουθούμε τις κυριότερες αντικρουόμενες απόψεις της θεωρίας της παιδικής λογοτεχνίας σε σχέση με τα κλασικά παραμύθια, αριστοτεχνικά δοσμένες δια στόματος ηρώων και συγγραφέων. Σε ένα βαθύτερο επίπεδο παρακολουθούμε και την ψυχολογική ερμηνεία της κακεντρέχειας των αντιπαθητικών ηρώων. Τι πρέπει να γίνει λοιπόν; Να ξαναγραφτούνε από την αρχή τα κλασικά παραμύθια για να δικαιωθούν οι κακοί; Οι σύνεδροι διασταυρώνουν τα ξίφη τους με πάθος. Ένα παιδί ξεσπά σε κλάματα. Θα τα σχίσει τα παραμύθια του αν καταργηθούν οι κακοί. Στο κάτω κάτω τι θα ήταν μια Κοκκινοσκουφίτσα χωρίς έναν λύκο; Η στιγμή είναι κρίσιμη. Ο λύκος κοντεύει να πάθει συγκοπή. Άκου να θέλουν οι μικροί αναγνώστες να φοβούνται με τις κακές μάγισσες που ψήνουν στο φούρνο παιδάκια…. Η λύση θα έρθει από τη δυναμική της αλληλεπίδρασης καλών και κακών. Οι τίτλοι του έργου πέφτουν καθώς ο κάθε σύνεδρος αναχωρεί για το σπίτι του. Κανείς όμως δεν είναι ίδιος πια….
Ένα έξοχο εύρημα, μια ιστορία που απευθύνεται τόσο σε ενήλικες, αφού συνοψίζει τις κυριότερες απόψεις για τα κλασικά παραμύθια και τη σημασία των σχηματοποιημένων ηρώων, όσο και σε παιδιά που θα απολαύσουν μια παραμυθοσαλάτα με νόημα.
Η Σοφία Παράσχου-Χατζηδημητρίου είναι φιλόλογος και διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών στην παιδική λογοτεχνία. Υπήρξε για μια πενταετία τακτικό μέλος της επιτροπής του ΥΠ.ΠΟ. για τα Κρατικά Βραβεία Παιδικής Λογοτεχνίας, μέλος του ΔΣ του Κύκλου του Ελληνικού Βιβλίου, ενώ διδάσκει παιδική λογοτεχνία σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Το 2004 εκπόνησε, ως μέλος τριμελούς συγγραφικής ομάδας, τα Ανθολόγια Νεοελληνικής Λογοτεχνίας για την Α’ και Β’ Γυμνασίου. Έχει γράψει 19 βιβλία για παιδιά, το τελευταίο από τα οποία είναι το «Όταν έκλαψε ο Άι Βασίλης».
Η Δέσποινα Καραπάνου σπούδασε σχέδιο και ζωγραφική στο εργαστήριο του Γιώργου Πανουτσόπουλου και animation στο Surrey Institute of Art & Design στην Αγγλία. Από το 1998 ασχολείται με την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων.
