Κλασικές ιστορίες τρόμου και μυστηρίου

Με μια σειρά σκοτεινών ιστοριών του Γάλλου γιατρού και συγγραφέα Maurice Level (1875-1926) που μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά, μπαίνουμε στον κόσμο του «Γκραν Γκινιόλ», στη σκηνή του οποίου αρκετές από αυτές ζωντάνεψαν: το μικρό θέατρο στο Παρίσι που, από τα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα έως τη δεκαετία του ’60, ανέβασε περίπου ένα εκατομμύριο έργα τρόμου και φρίκης, με εξαιρετική δημοφιλία στο κοινό.

Στην παρούσα συλλογή, το κλίμα αυτό του τρόμου ως ψυχαγωγία αλλά και ως απόλαυση που γέννησε εκείνη η θεατρική σκηνή, αναβιώνει με μία επιλογή διηγημάτων που τα χαρακτηρίζει ο σκοτεινός ρεαλισμός του συγγραφέα, η επιστημονική του οπτική, το μακάβριο χιούμορ, το ακραίο δράμα, αλλά κυρίως η ζοφερή πλευρά της μοίρας που αποδεικνύεται αναπόφευκτη. Οι ήρωες των ιστοριών, που σήμερα θα τις λέγαμε αστικό τρόμο, είναι περιθωριακοί οι περισσότεροι: ζητιάνοι, πόρνες, διαρρήκτες, δολοφόνοι, αλλά και πρόσωπα που η ψυχή τους ταράσσεται από κάποια διαταραχή ή έχουν βιώσει ένα μεγάλο ψυχικό σοκ. Κοινό τους στοιχείο ότι είναι όλοι δέσμιοι αυτού που η μοίρα τούς έγραψε και δεν μπορούν να το αποφύγουν, εξ ου και είναι ήρωες τραγικοί. Σε ορισμένες μάλιστα από τις αφηγήσεις, η τραγικότητά τους υπερισχύει του τρόμου, και αντί για αποστροφή ή φόβο, προκαλεί στον αναγνώστη περισσότερο τη συμπάθεια και τη συγκίνηση… Η άρρωστη πόρνη που όλοι τη φωνάζουν «Γαλανομάτα», ο οδηγός ενός τρένου που αφηγείται ένα πολύνεκρο δυστύχημα που έζησε, τα τρία ηλικιωμένα αδέρφια που ζουν ως ζητιάνοι με ένα συγκλονιστικό κοινό τέλος, αλλά και η γάτα Πουσέτ που παίρνει, μαζί με τη φύση, τη δική της εκδίκηση, είναι μερικές από τις καλύτερες ιστορίες της συλλογής, αλλά και ταυτόχρονα λογοτεχνικά κείμενα όπου κυριαρχεί η έντονη συναισθηματική φόρτιση για το δράμα, αλλά και την ειρωνεία, της ύπαρξης.

Με δύο κατατοπιστικές εισαγωγές –μία εκ των οποίων είναι της μεταφράστριας η οποία εκτιμώ ότι έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στην απόδοση όχι μόνο των κειμένων, αλλά κυρίως του κλίματος και της ατμόσφαιρας που είναι και το πιο δύσκολο–, με πολύ καλή επιλογή των ιστοριών που η κάθε μία αποδίδει και μια διαφορετική οπτική αυτού του σκοτεινού ρεαλισμού του δημιουργού τους, και με ένα καλαίσθητο και ταιριαστό εξώφυλλο, οι «Ιστορίες του Γκραν Γκινιόλ» αποτελούν μία αναγνωστική επιλογή που εκτιμώ ότι απευθύνεται και σε ένα ευρύτερο κοινό από εκείνο που αγαπά τη λογοτεχνία του τρόμου.