Μια παράσταση ζωής…..
Η Βίκυ Στουφή γεννήθηκε στα Γιάννενα, αλλά, λόγω του επαγγέλματος του πατέρα της που ήταν στρατιωτικός, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής της ηλικίας σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και όταν επέστρεψε στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου διαμένει έκτοτε. Με την ΄΄Ηλέκτρα΄΄ κάνει μια θεαματική είσοδο στο λογοτεχνικό προσκήνιο.
Ο τίτλος του διηγήματος δεν είναι τυχαίος. Η συγγραφέας ονομάτισε το βιβλίο της ΄΄Ηλέκτρα΄΄, διότι η ηρωίδα της έχει πολλά κοινά στοιχεία με την αρχαία τραγική ηρωίδα του Σοφοκλή και του Ευριπίδη. Αξιοσημείωτο είναι ότι και η μητέρα της Ηλέκτρας της Βίκυς Στουφή, δεν έδωσε τυχαία το όνομα αυτό στην κόρη της.
Η Ηλέκτρα της Βίκυς Στουφή είναι μια πολύ όμορφη και συνάμα πλούσια γυναίκα. Η γοητεία της είναι ένα όπλο που έχει μάθει να το χρησιμοποιεί για να πετυχαίνει τους στόχους της. Η αντρική παρουσία δεν της έχει λείψει ποτέ. Αντιθέτως, της έχει λείψει η αγάπη. Τα βιώματα της παιδικής της ηλικίας την έχουν μετατρέψει σε ένα ψυχρό και αδιάφορο πλάσμα. Δεν έχει νιώσει ποτέ τη στοργή, τη σταθερότητα και την ασφάλεια που μπορεί μια οικογένεια να προσφέρει στα μέλη της. Η ημέρα που δολοφονείται η μητέρα της και εκείνη θεωρείται ύποπτη για το φόνο της, είναι η αρχή της αλλαγής στη ζωή της. Την υπόθεση αναλαμβάνει να εξιχνιάσει ο υπαστυνόμος Στέφανος Κάραλης, ο οποίος θα είναι ο άνθρωπος που θα συγκινήσει την Ηλέκτρα και θα της χαρίσει πρωτόγνωρα γι΄αυτήν συναισθήματα. Η Ηλέκτρα, ο Στέφανος και τα άτομα που τους πλαισιώνουν, θα είναι οι πρωταγωνιστές μιας αστυνομικής ιστορίας. Όλοι οι ήρωες εμπλέκονται σε μια μεγάλη υπόθεση αρχαιοκαπηλίας, στην οποία ένας μυστηριώδης βαρόνος σκοπεύει να κλέψει τα ανεκτίμητα κειμήλια των μοναστηριών του Αγίου Όρους.
Η Βίκυ Στουφή συνθέτει μια περιπέτεια με πολλούς ήρωες που η ζωή του καθενός αποτελεί μια μικρή ιστορία. Οι μικρές αυτές ιστορίες είναι ‘’δεμένες’’ μεταξύ τους και έχουν ένα κοινό στοιχείο. Η επιτυχία του βιβλίου έγκειται στη γρήγορη και σφιχτή πλοκή, χωρίς υπερβολικές λεπτομέρειες και πισωγυρίσματα, που συνήθως γίνονται κουραστικά. Ο αναγνώστης, ακόμα και αν αυτό ακούγεται υπερβολικό, παρά τον όγκο του βιβλίου, δε νιώθει ούτε για μια στιγμή ότι χάνει το ενδιαφέρον του για την εξέλιξη της ιστορίας. Οι συνεχείς ανατροπές και η επιταχυνόμενη ροή της αφήγησης κρατούν τις αισθήσεις του ζωντανές και μεγαλώνουν συνεχώς την επιθυμία του να φτάσει ως το τέλος της ιστορίας. Οι διάλογοι και η απλή γλώσσα το καθιστούν ευκολοδιάβαστο παρά το πλήθος των σελίδων. Η ανάγνωση μοιάζει με παρακολούθηση κινηματογραφικής ταινίας. Η Βίκυ Στουφή πετυχαίνει με τη δική της συμβολή να καταρρίψει το μύθο που θέλει τα ογκώδη βιβλία να στερούνται σφιχτής πλοκής και αμείωτου ενδιαφέροντος κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης.