Από 18 διηγήματα αποτελείται η συλλογή του πρωτοεμφανιζόμενου στη λογοτεχνία Ευθύμιου Καλομοίρη ”Η ζωή δεν αγαπάει τις αλήθειες”. Χωρίς να υπάρχει κάποιος κοινός θεματικός άξονας που να διαπερνά όλες τις ιστορίες της συλλογής –εκτός κι αν αυτός μπορεί να εντοπιστεί στον τίτλο, που επικάθεται συνολικά στην ύλη του βιβλίου, χωρίς να υπάρχει ομώνυμο διήγημα–, ο κύκλος που διαγράφουν αυτές οι ιστορίες αποκτά ευρύτητα και ποικιλομορφία που διατηρεί σε εγρήγορση το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
Στην πρώτη ιστορία, που τιτλοφορείται ”Από την άλλη πλευρά’, ένας μοναχικός τύπος έχει αντιστρέψει τους όρους, καθώς προτιμά να περιπλανιέται τη νύχτα και να κοιμάται την ημέρα, με αναμνήσεις από το παρελθόν και ανησυχητικά όνειρα να τον απασχολούν, μέχρι που έρχεται αντιμέτωπος με έναν έτερο ένοικο του κτηρίου όπου μένει, μια αινιγματική μορφή, που τον αφήνει με ένα μωρό στα χέρια και το κλειδί για να διαβεί τα μέχρι πρότινος όρια.
Στο ”Κατηγορούμενος”, ένας επαγγελματίας μάρτυρας κατηγορίας, που έχει θέσει τον εαυτό του στην υπηρεσία του καθεστώτος, πηγαίνει σε μία ακόμη δίκη, για να επιτελέσει τη γνωστή δουλειά του, αλλά με αναπάντεχες αυτή τη φορά συνέπειες. Στο ”Μην ξεκινάς με μπύρα” ένας μπαρόβιος και ο σερβιτόρος του μαγαζιού όπου συχνάζει θα μπλεχτούν στις δίνες μιας αφήγησης που διαπερνά τα όρια φαντασίας και πραγματικότητας. Στο ”Δίλημμα” έχουμε έναν επαγγελματία συγγραφέα με ένα περίεργο βίτσιο όσον αφορά τις ερωτικές του συντρόφους, ενώ στο ”Για πάντα Ιππότης” ο άντρας που θα επιστρέψει αναπάντεχα ένα βράδυ στο σπίτι του θα κάνει μια ανακάλυψη που θα ταράξει τη συζυγική του γαλήνη. ”Η μέρα που έχασα τ’ αυτί μου” είναι μια έξυπνη και κεφάτη ιστορία με αρκετά δηλωτικό τίτλο, ενώ το ”2109” φλερτάρει με την επιστημονική φαντασία με δύο διαδοχικά επεισόδια σε ένα απρόσμενο μέλλον.
”Από τον ουρανό στη γη” θα βρεθούν ξαφνικά δύο μικροαπατεώνες, ένας άντρας και μια γυναίκα, που θα επιχειρήσουν να ληστέψουν την εκκλησία ενός χωριού ανήμερα της γιορτής του τοπικού αγίου, καθώς μια αιφνίδια παρουσία θα ανατρέψει τα σχέδιά τους. Στον χώρο της νύχτας και των νυχτερινών κέντρων με τους περίεργους θαμώνες κινούνται οι ιστορίες ”Hangover”, ”Vision” και ”Η θέση”, όπου το κλείσιμο μιας θέσης σε κυριλάτο μπαρ αποδεικνύεται δύσκολη υπόθεση στην Αθήνα του 2022. Στις ιστορίες ”Η Λύτρωση”, ”Αθεράπευτα ρομαντικός” και ”Για μια χούφτα λεφτά” περιγράφονται σχέσεις και καταστάσεις όπως διαμορφώνονται μέσα στον κοινωνικό χώρο του περιθωρίου, της μικροεγκληματικότητας ή στους σύγχρονους δαιδάλους των ηλεκτρονικών μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Τέλος, με τις ιστορίες ”Μετά το όνειρο” και ο ”Τελευταίος” επιστρέφουμε σε μία σοφά εκτελεσμένη καφκική ατμόσφαιρα, όπως ξεκίνησε και η συλλογή, όπου η αρχική ρεαλιστική αναπαράσταση οδηγείται στη φαντασιακή εκτροπή, με μια γλώσσα ποιητικά υποβλητική που αγγίζει έναν παράδοξο και συμβολικό κόσμο.
Συνολικά, είτε πρόκειται για ιστορίες που διασχίζουν τα όρια του φανταστικού, είτε για σκηνές ενός σκληρού ρεαλισμού ή μιας ελαφριάς ειρωνικής διάθεσης, τα διηγήματα του Καλομοίρη κερδίζουν το στοίχημα της ελκυστικής αφήγησης και διαβάζονται ευχάριστα. Η σκιαγράφηση των προσώπων γίνεται επιτυχημένα, ώστε να καθίστανται πειστικά στον αναγνώστη, ενώ και η αναπαραστατική απόδοση των καταστάσεων και των περιβαλλόντων επίσης αποδίδει. Οι ιστορίες που τείνουν προς τη μεταφυσική διάθεση, τον ονειρικό κόσμο και το φανταστικό είναι, κατά τη γνώμη μας, και οι πιο επιτυχημένες της συλλογής, αναδεικνύοντας τις επινοητικές ικανότητες και τη συγγραφική δεξιοτεχνία που τις συνθέτουν. Είναι ένα είδος στο οποίο, προσωπικά, θα θέλαμε να βλέπαμε τον συγγραφέα αυτής της συλλογής να επενδύει περισσότερο.
Εν τέλει, το ”Η ζωή δεν αγαπάει τις αλήθειες” αποτελεί μια καλογραμμένη και ενδιαφέρουσα συγγραφική κατάθεση, που σε κάνει να αναμένεις με προσμονή το επόμενο βιβλίο του συγγραφέα της.
