Ανεξέλεγκτη τροχιά ενός ερωτευμένου

Έρωτας και σαρκασμός

 Ο Βίλχελμ Γκενατσίνο γεννήθηκε το 1943 στο Μανχάιμ της Γερμανίας. Θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους σύγχρονους Γερμανούς συγγραφείς. Το 2004 βραβεύτηκε από τη Γερμανική Ακαδημία. Σήμερα ζει στη Φρανκφούρτη. Επίσης, στα ελληνικά έχει μεταφραστεί το έργο του «Μια ομπρέλα για τη μέρα».

Στο συγκεκριμένο βιβλίο ο Βίλχελμ Γκενατσίνο γράφει για την ανάγκη ή την επιθυμία, την αναστάτωση ή τη χαρά, που μόνο ο έρωτας μπορεί να προκαλέσει. Ο ήρωας ζει μια απλή καθημερινότητα. Μια δουλειά τυπική, ένα συμβατικό σπίτι και η κρίση της μέσης ηλικίας κοντοζυγώνει. Χαρακτηρίζεται όμως, η ζωή του από μια διαφορά : απολαμβάνει τη συντροφιά δύο γυναικών, τόσο διαφορετικών, σε σημείο μάλιστα και οι δύο να συμπληρώνουν το πρότυπο της ιδανικής γυναίκας για τον ίδιο. Τα στερεότυπα με τα οποία χαρακτηρίζει η κοινωνία τα όρια του έρωτα δεν τον αφορούν. Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να πράττει, ώστε να ευφραίνεται η ψυχή του. Για τον ίδιο δεν τίθεται θέμα απιστίας, αφού : «περιμένει κανείς από εσάς να αγαπάω μόνο έναν από τους δύο, είτε τον πατέρα μου, είτε τη μητέρα μου ; Τότε όμως, γιατί δεν μπορώ να αγαπάω ταυτόχρονα δύο γυναίκες»; Ωστόσο, ο ήρωας που ζει σε μια ανθρώπινη κοινωνία με τις επιταγές που αυτή φέρει, αποπροσανατολίζεται προς στιγμήν και οδηγείται στο δίλημμα ποια εκ των δύο να διαλέξει.

Με αφορμή μια σχετικά συχνή ιστορία ο Βίλχελμ Γκενατσίνο υμνεί την ελευθερία του ατόμου στις σχέσεις του, την προσωπική αναζήτηση και κατακρίνει την ανελεύθερη κοινωνική λειτουργία. Διηγούμενος την ιστορία σε πρώτο πρόσωπο ο συγγραφέας θέτει τον αναγνώστη σε ενεργό ρόλο. Η χρονική εξέλιξη των γεγονότων διευκολύνει την κατανόηση του κειμένου. Ο σαρκασμός και το χιούμορ διάχυτα σε κάθε σχεδόν φράση του βιβλίου κάνουν την ανάγνωση απολαυστική, ενώ τα μηνύματα δεν δίνονται εν είδει διδασκαλίας, αλλά ως προτάσεις για σκέψη. Τα ερωτήματα που τίθενται, λιτά και μεστά, αφήνουν τον χώρο, ώστε καθένας να δώσει ενδόμυχα την δική του απάντηση.

Η βλακεία του ανθρώπου να οριοθετήσει τον έρωτα και να χαλιναγωγήσει τα πάθη, οδήγησε τον κόσμο στο σημείο που βρίσκεται σήμερα. Καλό ή κακό, ο καθένας ας κρίνει. Η μετάφραση της Βίκυς Βολιώτη διατηρεί αψεγάδιαστα τα δυνατά σημεία του κειμένου.