Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος

Αν ξέρατε ότι το αποψινό βράδυ είναι το τελευταίο σ’ αυτόν τον κόσμο και ότι την επόμενη ημέρα θα κάνατε το κύκνειο άσμα σας και θα υψωνόσασταν στη σφαίρα της αιωνιότητας, τότε ποιες θα ήταν οι σκέψεις εκείνες, οι μνήμες, τα συναισθήματα, τα οποία θα κατέκλυζαν το νου και την ψυχή; Πώς θα μπορούσε το πνεύμα να αγαλλιάσει πριν την πλήρωσή του;

Νύχτα. Λίγοι καπνοί αναδύονται από τις στάχτες των σβησμένων φωτιών. Ο βασιλιάς κοιτά προς τα πάνω, τον ουρανό και τη σελήνη. Δεν του κολλάει ύπνος. Αύριο είναι η μεγάλη μάχη. Περικυκλωμένοι στα στενά των Θερμοπύλων, όλοι ξέρουν πως ο συγκεκριμένος πόλεμος έφτασε στο τέλος του.

Έτσι ο Λεωνίδας ξεκινά νοερά ένα ταξίδι από τα πρώτα χρόνια της παιδικής του ηλικίας μέχρι τη στιγμή που άφησε την αγαπημένη του Σπάρτη και τη λατρεμένη του οικογένεια για να φτάσει στις Θερμοπύλες. Η Αγωγή, η εκπαίδευση των νεαρών αγοριών μόλις γίνονταν εφτά χρονών, ήταν μια από τις πιο σημαντικές πρώτες αναμνήσεις που είχε. Στη συνέχεια τα χρόνια της νιότης, η ανάληψη των καθηκόντων του ως βασιλιά της Σπάρτης, η πρώτη συνάντηση και ο έρωτας με τη βασίλισσά του, Γοργώ. Η γέννηση του γιου του, Πλείσταρχου, οι ώρες που πέρασε μαζί του, οι οικογενειακές στιγμές που τόσο πολύ του λείπουν αυτές τις δύσκολες ώρες. Κατόπιν η είδηση ότι ο Ξέρξης προελαύνει κατά της Ελλάδας, οι συζητήσεις στο Συμβούλιο, οι συναντήσεις με τους υπόλοιπους Έλληνες, η προθυμία και η απροθυμία ορισμένων πόλεων να συμμετάσχουν στον πόλεμο. Και τέλος, η αναχώρηση από τη Σπάρτη και η πορεία προς τις Θερμοπύλες.

Με εξαιρετική μαεστρία η Ελένη Σαραντίτη υφαίνει τον ιστό των στιγμών του σπουδαίου Σπαρτιάτη βασιλιά την τελευταία νύχτα. Με ιστορικές αναφορές που φέρνουν στην επιφάνεια περιστατικά που λίγοι γνωρίζουν, αλλά και ανατροπές σε γεγονότα που πολλοί τα έμαθαν λάθος. Ποια ήταν η ζωή του Σπαρτιάτη βασιλιά πριν τις Θερμοπύλες είναι κάτι που δε γνωρίζουν πολλοί. Το κυριότερο όμως στοιχείο του βιβλίου είναι το ύφος της συγγραφέως, που από την πρώτη σελίδα μεταφέρει τον αναγνώστη 2.500 χρόνια πίσω και τον βάζει στη θέση του Λεωνίδα. Τα συναισθήματα, οι σκέψεις και οι αναμνήσεις γίνονται τόσο οικεία κατά την ανάγνωση, που τελειώνοντας το βιβλίο, προς στιγμήν νόμισα ότι όλα τούτα τα είχα βιώσει προσωπικά.

«Η θυσία» είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο, όχι μόνο για το αντικείμενο της υπόθεσης ή τα πλούσια ιστορικά στοιχεία που αναφέρονται, αλλά κυρίως για τα ιδανικά και τις αξίες, που οι περισσότεροι αγνοούμε ή έχουμε ξεχάσει στην καθημερινότητά μας.