Παιχνίδια του μυαλού

Ο Σεμπάστιαν Φίτσεκ είναι ένας από τους νέους συγγραφείς της σύγχρονης γερμανικής λογοτεχνίας. Γεννήθηκε το 1971 στο Βερολίνο και σπούδασε Νομικές Επιστήμες. Έχοντας ασχοληθεί με το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, αποφάσισε να στραφεί και στη λογοτεχνία. Η Θεραπεία είναι το πρώτο του μυθιστόρημα, το οποίο γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία στη Γερμανία, όπως και το επόμενο βιβλίο του (Amok Spiel).

Στη Θεραπεία, κεντρικό πρόσωπο είναι ο Βίκτωρ Πάρεντς, ένας διάσημος ψυχίατρος και πατέρας της Γιόζι. Η δωδεκάχρονη κόρη του αρρωσταίνει ξαφνικά από μια ανεξήγητη ασθένεια, την αιτία της οποίας δεν έχει καταφέρει κανένας γιατρός να εντοπίσει. Ξαφνικά, η Γιόζι εξαφανίζεται και ο Βίκτωρ καταρρέει. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Βίκτωρ απομονώνεται σε ένα νησί στη Βόρεια Θάλασσα. Εκεί τον επισκέπτεται η Άννα -μια συγγραφέας παιδικών βιβλίων- η οποία πάσχει από σχιζοφρένεια: βλέπει τους ήρωες των μυθιστορημάτων της να ζωντανεύουν. Στο τελευταίο της μυθιστόρημα πρωταγωνίστρια ήταν μια κοπελίτσα, η Σάρλοτ, η οποία πάσχει από μια ανεξήγητη αρρώστια και εξαφανίζεται ξαφνικά χωρίς να αφήσει ίχνος. Ο Βίκτωρ αρχικά σοκάρεται από την ομοιότητα των ιστοριών, αλλά στη συνέχεια αποφασίζει να αφήσει την Άννα να του διηγηθεί και την υπόλοιπη ιστορία μήπως και οι δυο ιστορίες συνδέονται και μπορέσει να εντοπίσει κάποιο ίχνος της κόρης του. Ωστόσο, παράξενα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν: ο Βίκτωρ γίνεται κάθε μέρα και πιο αδύναμος σωματικά, ο σκύλος του εξαφανίζεται και η Άννα μοιάζει με ένα φάντασμα που κανένας άλλος δεν μπορεί να δει. Όλα δείχνουν ότι πρόκειται για μια παγίδα.

Ο Φιτσεκ γράφει ένα εξαιρετικά καλοδομημένο ψυχολογικό θρίλερ: χρησιμοποιεί την τριτοπρόσωπη αφήγηση, τα έντονα ψυχολογικά στοιχεία και το φλας μπακ. Στην πραγματικότητα ολόκληρο το μυθιστόρημα είναι ένα φλας μπακ, αφού ο αναγνώστης γνωρίζει από την αρχή ότι ο Βίκτωρ βρίσκεται σε μια ψυχιατρική κλινική και αφηγείται την ιστορία του σε έναν ψυχίατρο. Κάθε κεφάλαιο είναι γραμμένο έτσι ώστε να προσθέτει ένα νέο στοιχείο που θα περιπλέκει την ιστορία ακόμα περισσότερο και θα εντείνει την αγωνία του αναγνώστη.

Ο κεντρικός χαρακτήρας είναι ένα πρόσωπο που βρίσκεται σε μια δύσκολη κατάσταση. Έχοντας χάσει την κόρη του δεν μπορεί να κάνει μια νέα αρχή και να βρει νέες ισορροπίες, αφού δεν ξέρει καν εάν η Γιόζι είναι νεκρή ή όχι. Είναι ευάλωτος και επιρρεπής στα παιχνίδια του μυαλού γι’ αυτό και δυσκολεύεται να χειριστεί επαγγελματικά τις συναντήσεις του με την Άννα. Η αποκάλυψη τού τι πραγματικά συνέβη τρομάζει τον Βίκτωρ και κάνει τον αναγνώστη να συνειδητοποιήσει πόσο ισχυρός μηχανισμός είναι το μυαλό και πόσα παιχνίδια μπορεί να στήσει για να καμουφλάρει άσχημες καταστάσεις.

Ζωντανή και επιτυχής η μετάφραση του κύριου Γραμματικού που συνεισφέρει στην κλειστοφοβική ατμόσφαιρα του μυθιστορήματος.