Οι «Συνομιλίες με τον Γκαίτε» του Έκερμανν, κατά τον Νίτσε το «καλύτερο γερμανικό βιβλίο», είναι μια εκτεταμένη καταγραφή των συζητήσεων τού «σοφού της Βαϊμάρης» τα τελευταία εννέα χρόνια της ζωής του με τον «μαθητευόμενο» νεαρό συνεργάτη του και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα έργα της γερμανικής γραμματείας. Οι «Συνομιλίες» κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά στα ελληνικά χωρίς περικοπές σε δύο εκτενείς τόμους από τις εκδόσεις Printa το 2014: στην  παρούσα έκδοση ένα μικρό δείγμα του στοχασμού του Γκαίτε ανθολογείται ως προσιτή για το αναγνωστικό κοινό εισαγωγή στο κατά πολύ εκτενέστερο έργο των «Συνομιλιών», ώστε να προσφέρει τη δυνατότητα μιας πρώτης επαφής με ένα από τα σημαντικότερα πνεύματα όλων των εποχών. Την προσεγμένη (όπως όλες της σειράς «microMEGA») έκδοση ολοκληρώνει το επίμετρο, ένα εξαιρετικό κείμενο για τον Γκαίτε από τον Βρετανό συγγραφέα John Cowper Powys.

Κοντά στη δύση της ζωής του ο Γιόχανν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε συνομιλεί με τον βοηθό του και φίλο του για μια σειρά από θέματα θεωρητικά και πρακτικά: για τη φιλοσοφία, τη λογοτεχνία, την αρχιτεκτονική, τη μουσική, την ιστορία και την πολιτική αλλά για προσωπικότητες όπως ο Ναπολέων (για τον οποίο μέσα τα κείμενα προκύπτει ένας ισχυρός θαυμασμός του Γκαίτε) αλλά και (έκπληξη!) ο Καποδίστριας, καθώς και για τον έρωτα, τις ανθρώπινες σχέσεις, την τέχνη της ζωής εν γένει…

Απόλαυσα την ανάγνωση, κρατώντας συνεχώς σημειώσεις, παρά το γεγονός ότι δεν συμφωνώ με ορισμένες ας πούμε συντηρητικές πολιτικές απόψεις που εκφράζονται στα κείμενα. Το πνεύμα του Γκαίτε, διαυγές και φωτεινό, λάμπει ιδιαίτερα στα αποσπάσματα στα οποία αναφέρεται στην ποίηση και τη λογοτεχνία (ο ορισμός του για το κλασικό και το ρομαντικό πραγματικά με εντυπωσίασε), αλλά και στην αντίληψή του για το νόημα της ζωής και την οπτική του για τον ανθρώπινο βίο. Και σίγουρα δεν πρόκειται για ένα βιβλίο που το διαβάζεις και το αφήνεις στην άκρη, αλλά για ένα εγχειρίδιο φιλοσοφίας και αισθητικής στο οποίο επανέρχεσαι ξανά και ξανά. Διότι «το γούστο δεν το αποκτά κανείς από την επαφή του με το μέτριο αλλά με το εξαιρετικό».