Από το ζευγάρι (και στη ζωή) των Σουηδών συγγραφέων που γράφουν μαζί με το ψευδώνυμο Λαρς Κέπλερ και μας έδωσαν πριν από μερικά χρόνια το μπεστ σέλερ «Υπνωτιστής», ένα ακόμα δυνατό αστυνομικό μυθιστόρημα με πρωταγωνιστή τον επιθεωρητή Γιούνα Λίννα.

Ένα νεαρό κορίτσι βρίσκεται δολοφονημένο σε ένα οικοτροφείο για εφήβους με προβλήματα επιθετικής συμπεριφοράς και προβλήματα με το νόμο. Με τα χέρια του κρύβει το πρόσωπό του, σαν να έπαιζε κρυφτό… Και αυτός δεν είναι ο μόνος φόνος που συμβαίνει εκείνο το βράδυ…

Οι υποψίες πέφτουν σε ένα άλλο κορίτσι που ζούσε στο οικοτροφείο, ένα παιδί με τραυματικό παρελθόν – το οποίο αγνοείται. Όταν, λίγο αργότερα, η αστυνομία πληροφορείται την κλοπή ενός αυτοκινήτου από ένα κορίτσι «που βγήκε μέσα από το δάσος» και την απαγωγή του τετράχρονου γιου της οδηγού που βρισκόταν μόνος του μέσα στο αμάξι, ξεκινάει μια μεγάλη κινητοποίηση για τον εντοπισμό του. Είναι η απαγωγέας η εξαφανισμένη κοπέλα από το ίδρυμα και πιθανή δολοφόνος; Κι αν ναι, τι σκοπεύει να κάνει στο μικρό αγόρι;

Στην υπόθεση εμπλέκεται ως παρατηρητής -επειδή εκκρεμεί εσωτερική έρευνα σε βάρος του-, ο επιθεωρητής Γιούνα Λίννα, γνωστός μας και από τα προηγούμενα βιβλία του ζεύγους. Παίρνει την υπόθεση προσωπικά και αρχίζει μια μάχη με το χρόνο για να εντοπίσει το αγόρι, αλλά και να βρει το δολοφόνο, ενώ μια γυναίκα που ισχυρίζεται ότι είναι µέντιουµ επιμένει ότι βλέπει το φάντασµα του νεκρού κοριτσιού και θέλει να βοηθήσει στις έρευνες. Οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και θα αποκαλύψουν ένα αιματοβαμμένο μυστικό από το παρελθόν που στοιχειώνει τις ζωές πολλών ανθρώπων δεκαετίες μετά και συνεχίζει να απαιτεί φόρο αίματος…

Με έξυπνο τρόπο οι δύο συγγραφείς δημιουργούν ένα παζλ μέσα σε ένα άλλο παζλ, χτίζοντας έναν ιστό μυστηρίου που παγιδεύει τον αναγνώστη μέχρι την τελευταία σελίδα του βιβλίου. Οι ενδείξεις υπάρχουν, αλλά τις περισσότερες φορές οδηγούν σε αδιέξοδο. Ή μήπως όχι; Τα στοιχεία μιλούν, αλλά για να καταλάβεις τι λένε πρέπει να μπορείς να δεις πέρα από την επιφάνεια, το μυστικό σύνδεσμο ανάμεσά τους. Ο βασικός ήρωας, ο επιθεωρητής, μοιάζει συχνά να μπερδεύεται και να λαθεύει στην κρίση του, κι αυτό τον κάνει πιο ρεαλιστικό και ανθρώπινο, αλλά διαθέτει πείσμα και ένα ισχυρό ένστικτο. Το πιο θετικό του στοιχείο, όμως, είναι η ανθρώπινη ματιά (πολύ απέχει από έναν κλασικό χαρακτήρα αστυνομικού) και η απόλυτη αφοσίωσή του όχι στο καθήκον, αλλά στα θύματα: θεωρεί την υπόθεση προσωπική και δεν το βάζει κάτω, ακόμα και όταν όλοι οι άλλοι τα παρατάνε.

Στα υπέρ του βιβλίου και η εξαιρετικά διαυγής εικόνα της σουηδικής κοινωνίας που αποδίδεται με ρεαλισμό, χωρίς ωραιοποιήσεις, αλλά και το ηθικό δίλημμα που θέτουν οι συγγραφείς: της ευθύνης μας, προσωπικής και κοινωνικής, για τα παιδιά – ειδικά για εκείνα με την «προβληματική συμπεριφορά». Το μήνυμα του βιβλίου είναι σαφές: εμείς, ως κοινωνία και ως άτομα, είμαστε που κλείνουμε τα μάτια όταν τα παιδιά κακοποιούνται…

Στο σύνολό του, «Η μάρτυρας της φωτιάς» είναι ένα πολύ καλό δείγμα σκανδιναβικού νουάρ που θα απολαύσουν όσοι αγαπούν τα αστυνομικά μυστήρια, αλλά θα ικανοποιήσει και τους αναγνώστες που θέλουν τα βιβλία που διαβάζουν να αποτελούν έναν καθρέφτη της κοινωνίας που ζούμε.