Η μαμή του χαρεμιού

Κωνσταντινούπολη, 1578. Η Χάνα και ο Ισαάκ Λεβί, Εβραίοι εξόριστοι από τη Βενετία, έχουν αρχίσει πλέον μια νέα ζωή στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Εκείνος ασχολείται με το εμπόριο μεταξιού και εκείνη, η καλύτερη μαμή της Πόλης, φροντίζει τις εκατοντάδες γυναίκες στο περίφημο χαρέμι του Σουλτάνου Μουράτ του Γ’. Όταν ένα βράδυ την καλούν ξαφνικά στο παλάτι και της αναθέτουν να διαπιστώσει αν η άρτι αφιχθείσα Εβραία χωριατοπούλα Λεία είναι παρθένα, διότι έχει τραβήξει το ενδιαφέρον  του Σουλτάνου, πυροδοτείται μια σειρά από απρόσμενα γεγονότα που μόνο ευχάριστα και ευοίωνα δεν είναι. Όλοι έχουν κάτι να κρύψουν, τίποτα δεν είναι όπως παρουσιάζεται, τίποτα, καθώς φαίνεται, δε θα έχει αίσιο τέλος. Μέχρι την τελευταία στιγμή όλα δείχνουν ότι οδεύουν προς τον γκρεμό. Ή μήπως όχι;

Από τη μία η πλούσια, αλλά ανιαρή ζωή του χαρεμιού και από την άλλη η φτώχεια, οι κακουχίες και ο αγώνας για επιβίωση του απλού λαού. Ένας ολόκληρος κόσμος, αυτός της Πόλης, ξεδιπλώνεται μπροστά στα –έκπληκτα– μάτια του αναγνώστη χάρη στις γλαφυρές περιγραφές της Ρομπέρτα Ριτς που ζωντανεύουν ένα μαγευτικό, αλλά απολύτως αληθινό σκηνικό. Μυρωδιές, ήχοι, εικόνες μιας άλλης εποχής ξεχύνονται μέσα από την αφήγηση. Ενώ δεν απουσιάζουν οι πλούσιες λεπτομέρειες που αφορούν την ιεροτελεστία των διαφόρων τελετών, την καθημερινότητα του χαρεμιού, τη ζωή στο παλάτι. Κάτι που συμπληρώνει τη μαγική ατμόσφαιρα.

Εν μέσω της αφήγησης του παρόντος, εν έτει 1578, δίνονται πληροφορίες κοινωνικού, πολιτικού, θρησκευτικού, ηθικοπλαστικού χαρακτήρα, ενώ με διαρκή flash back φωτίζεται το παρελθόν των ηρώων, το θρήσκευμά τους, οι συνήθειές τους, η πρότερη ζωή τους.

Οι μυθιστορηματικοί ήρωες της «Mαμής του χαρεμιού» συνυπάρχουν με ιστορικά πρόσωπα, όπως ο Σουλτάνος Μουράτ ο Γ’ και η Βαλιντέ Νουρμπανού, ενώ στο βιβλίο αναφέρονται αξιοσημείωτα γεγονότα της Οθωμανικής Ιστορίας που καθόρισαν το ιστορικό πλαίσιο της Κωνσταντινούπολης, έστω κι αν αυτά παρουσιάζονται με κάποιους αναχρονισμούς προς χάριν της ομαλής εξέλιξης του μύθου.

Εντέλει «H μαμή του χαρεμιού» αποτελεί ένα βιβλίο-αποτύπωση της ζωής κατά τον 16ο αιώνα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Πολυτέλεια, χλιδή, καλοπέραση, ίντριγκες, συνωμοσίες, καλά κρυμμένα μυστικά για τους «εκλεκτούς», αλλά και φτώχεια και αγώνας για επιβίωση για τους πολλούς.

Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στην πολύ καλή μετάφραση της Έφης Καλλιφατίδη.