«Η Κόλαση δεν είναι τίποτα άλλο

από έναν κόσμο που έχασε τη συνείδησή του»

(σελ. 9)

«Η Κόλαση έχει αδειάσει, οι διάβολοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας»

(σελ. 442)

Ο Τούρκος συγγραφέας και ποιητής Ahmet Ümit (Αχμέτ Ουμίτ) γεννήθηκε το 1960 στο Γκαζίαντεπ της νοτιοανατολικής Τουρκίας και ζει στην Κωνσταντινούπολη. Ο μικρότερος από επτά αδέρφια, σπούδασε δημόσια διοίκηση στο Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί γνώρισε τη μελλοντική γυναίκα του Vildan (Βιλντάν), την οποία παντρεύτηκε το 1981 και απέκτησαν μία κόρη, την Gül (Γκιουλ). Στη συνέχεια σπούδασε με υποτροφία πολιτικές επιστήμες στην Ακαδημία Πολιτικών Επιστημών της Μόσχας, όπου και ξεκίνησε να γράφει ποίηση και διηγήματα. Είναι μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Τουρκίας και συνιδρυτής του λογοτεχνικού περιοδικού “Yine Hişt”. Μια αναφορά που συνέταξε σχετικά με τις αστυνομικές επιχειρήσεις και τη βία στην Τουρκία κατά τα έτη 1980-1982 και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης στην Πράγα μεταφράστηκε σε 40 γλώσσες. Έχει γράψει δοκίμια για τον Ντοστογιέφσκι, τον Πόε, τον Κάφκα και την Πατρίσια Χάισμιθ. Κυκλοφορούν στα ελληνικά τα μυθιστορήματά του «Μνήμες της Κωνσταντινούπολης», «Η πύλη του δερβίση», «Έγκλημα στο Πέρα», «Η δολοφονία του σουλτάνου», «Αντίο, γλυκιά πατρίδα» και «Ομίχλη και νύχτα», το οποίο, το 2007 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο. Τα τηλεοπτικά σήριαλ “Karanlıkta Koşanlar” και “Şeytan Ayrıntıda Gizlidir” βασίστηκαν σε δικές του διηγηματικές συλλογές.

Στις 2 Ιουνίου στη σύγχρονη θερμόπληκτη Κωνσταντινούπολη αρχίζει μια αλυσίδα εγκλημάτων. Ο αστυνόμος Νεβζάτ, του οποίου η κόρη, Αϊσούν, και η σύζυγος, Γκιουζιντέ, δολοφονήθηκαν, αφήνει εσπευσμένα την Ελληνίδα αγαπημένη του, Ευγενία, και αναλαμβάνει την υπόθεση. Διεξάγει τις έρευνες με τον υπαστυνόμο Αλή και την εγκληματολόγο Ζεϊνέπ. Ο Ακίφ Σόυκαν, που είχε παρενοχλήσει και την κόρη του Νεβζάτ πριν από πολλά χρόνια, βρίσκεται νεκρός σε μια παιδική χαρά. Ο φόνος παρουσιάζει ομοιότητες με άλλους 12 φόνους παιδόφιλων που έγιναν το 2012 στην Αντάλια (Αττάλεια) από τον δολοφόνο με το προσωνύμιο Körebe (Κιορεμπέ, τυφλόμυγα). Παράλληλα, ένα νέο μέτωπο ερευνών ανοίγει, όταν παιδιά Σύρων προσφύγων από το Χαλέπι που μένουν σε άθλιες συνθήκες στο προσφυγικό κέντρο Φερίκιοϊ της Κωνσταντινούπολης, όπως ο Φαχάρ και ο Μπερτζίς, εξαφανίζονται. Οι έρευνες περιπλέκονται ακόμη περισσότερο, όταν διαπιστώνονται ενδείξεις για εμπορία ανθρώπινων οργάνων. Μπροστά σε όλες αυτές τις υποθέσεις, πώς θα μπορέσει ο Νεβζάτ να αντεπεξέλθει, όταν βρίσκεται αντιμέτωπος καθημερινά και με την προσωπική τραγωδία που τον στοιχειώνει σε κάθε του βήμα, εδώ και πολλά χρόνια;

Το εν λόγω αστυνομικό μυθιστόρημα, αν και μεγάλο σε έκταση, χωρίζεται σε 57 μίνι κεφάλαια που διευκολύνουν την ανάγνωση σε τέτοιο βαθμό, που μπορεί να διαβαστεί απνευστί. Το βιβλίο ολοκληρώνεται με τις σύντομες ευχαριστίες του συγγραφέα, ενώ η μετάφραση από τα τουρκικά του Θάνου Ζαράγκαλη με τις υποσελίδιες επεξηγηματικές σημειώσεις βοηθούν στην ομαλότητα της αφηγηματικής ροής και την κατανόηση του τρόπου ζωής και κοινωνικών συμπεριφορών των Κωνσταντινουπολιτών. Ο συγγραφέας θίγει τρία καίρια ζητήματα που αφορούν τη χώρα του, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο, όπως η κακοποίηση παιδιών, η διαβίωση των Σύρων προσφύγων στα ανεπαρκή κέντρα υποδοχής και η εμπορία ανθρώπινων οργάνων. Και τα τρία αυτά φαινόμενα έχουν φυσικά ως κοινό παρονομαστή τα παιδιά. Η δομή και ο τρόπος που παρουσιάζονται όλα αυτά τα τρέχοντα προβλήματα είναι τόσο συναρπαστικός, ουσιώδης και απλός μαζί, που θα προσελκύσει και τους αναγνώστες που δεν αρέσκονται στην αστυνομική λογοτεχνία. Κι αυτό γιατί δεν πρόκειται απλώς για ένα ακόμη αστυνομικό μυθιστόρημα, αλλά για ένα σύγχρονο βιβλίο με κοινωνικές προεκτάσεις, που τολμάει με διαφορετικό τρόπο από άλλους συγγραφείς –με ήρωες ντετέκτιβ– να θίξει τα προβλήματα που βρίσκονται ή θα έπρεπε να βρίσκονται σε ημερήσια διάταξη στη γείτονα χώρα.