Η Μία και ο Χόλγκερ επιστρέφουν…
Όταν είχα γράψει για το πρώτο βιβλίο της σειράς του Samuel Bjork με τίτλο «Παγωμένος άγγελος» (Διόπτρα 2015), είχα σημειώσει στο κείμενό μου ότι ο χαρακτήρας της Μία Κρούγκερ είναι τόσο πετυχημένος αφηγηματικά, που θα μπορούσε να εξισωθεί με τον Χάρι Χόλε. Διαβάζοντας το δεύτερο βιβλίο η συγκεκριμένη άποψη ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο.
Ο χειμώνας έχει ήδη αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του. Ένας βοτανολόγος βγάζοντας φωτογραφίες από το φυσικό τοπίο, περπατώντας θα βρεθεί μπροστά σ’ ένα απόκοσμο θέαμα: το νεκρό σώμα ενός κοριτσιού κείτεται σ’ ένα στρώμα από φτερά κουκουβάγιας, με μια ξανθιά περούκα κι ένα λουλούδι στο στόμα. Ο επικεφαλής του Τμήματος Ανθρωποκτονιών Χόλγκερ Μουνκ καταφτάνει στο σημείο. Η ομάδα του συλλέγει στοιχεία από το σκηνικό του φόνου, όμως η προσεκτική δουλειά του δολοφόνου δεν έχει αφήσει καμία ένδειξη για το προς τα πού θα πρέπει να κινηθούνε.
Τα πρώτα στοιχεία τους οδηγούν σ’ ένα άσυλο για παιδιά με ψυχολογικά προβλήματα. Το νεκρό κορίτσι ήταν εσώκλειστη στο άσυλο. Ανακρίνουν τους πάντες, προσπαθώντας να βρουν την άκρη του νήματος. Όμως, η διαλεύκανση της υπόθεσης είναι εξαιρετικά δύσκολη και οι Χόλγκερ και Μία έχουν την αίσθηση ότι όσο καθυστερούν τόσο το δεύτερο χτύπημα του δολοφόνου έρχεται πιο κοντά και με πολύ πιο άμεσες συνέπειες για τους ίδιους απ’ όσο μπορούν να φανταστούν.
Το δεύτερο βιβλίο του Samuel Bjork είναι ένα αστυνομικό θρίλερ που καθηλώνει από την πρώτη σελίδα. Με δομή που τοποθετεί προσεκτικά τα κομμάτια του παζλ ανά κεφάλαιο, και με ύφος ρεαλιστικό και σκοτεινό, ο συγγραφέας δημιουργεί αποπνικτική ατμόσφαιρα, σαν να βρίσκεσαι κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και με κάθε γύρισμα σελίδας να ανεβαίνεις λίγο πιο ψηλά προς το οξυγόνο. Αριστοτεχνικοί διάλογοι προωθούν εύρυθμα την εξέλιξη της ιστορίας, ενώ η πλοκή θα ενθουσιάσει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη.
Στο βιβλίο «Η κουκουβάγια» ο Bjork δίνει μεγαλύτερη βάση στον χαρακτήρα και στην προσωπική ζωή του Μουνκ, εν αντιθέσει με το πρώτο όπου η Μία ήταν το επίκεντρο. Εδώ βλέπουμε τη Μία σε δεύτερο, αλλά εξίσου σημαντικό, πλάνο. Όμως, ολοκληρώνοντας την ανάγνωση του βιβλίου διαφαίνεται και πάλι η προτίμηση του συγγραφέα για τη συγκεκριμένη ηρωίδα. Εξαιρετική η απεικόνιση των χαρακτήρων, με έμφαση στους δύο βασικούς ήρωες, γεγονός που αποτελεί ένα από τα πιο θετικά στοιχεία του βιβλίου.
Πιστεύω ότι τα μυθιστορήματα του Samuel Bjork είναι μεταξύ των καλύτερων της σκανδιναβικής αστυνομικής λογοτεχνίας και πραγματικά αξίζει να τα διαβάσετε. Θα σας ανταμείψουν για τον χρόνο που θα διαθέσετε.